Vaste rubriek op zaterdag: week in beeld. Een greep uit de telefoonfoto’s die ik maakte van zaterdagochtend tot vrijdagavond. Soms eens een foto door Meneertje Mertens. De laatste tijd ook vaker foto’s met de Nikon. Maar vooral foto’s van mijn telefoon.

Zondag gingen we wandelen. Opnieuw in dezelfde regio, ik ben de modder moe en in deze uithoek van het Meetjesland kan je wandelen op verharde wegen waar weinig verkeer is. We vertrokken aan De Roste Muis.

20210131_080500

DSC_0008

DSC_0023

Het was ijzig koud, een ijskoude wind sneed door ons heen. Het eerste deel hadden we tegenwind en hebben we nog overwogen terug te keren, maar dat hebben we niet gedaan. Gelukkig maar, want we werden beloond met de mooiste zonsopgang die we in tijden zagen. De zon die als een oranjerode vuurbal boven de einder verscheen.

DSC_0049

De weg leidde naar het voetveer over het Leopoldkanaal aan de Drijdijk. We waren al een paar keer in de buurt van zo’n voetveer, maar nu konden we het ook eens gebruiken.

DSC_0064

Eerst ging de ijsbeer even testen of het niet té glad was, maar het ging.

DSC_0068

Het Leopoldkanaal vanop het veer, richting zon.

DSC_0074

Zelfde kanaal, hier aan de andere kant, met de zon in de rug.

DSC_0075

DSC_0077

Eens zwaaien. In de verte de watertoren van Sint-Jan-in-Eremo, mooi badend in het ochtendlicht.

DSC_0101

DSC_0104

DSC_0110

Er was een aha-erlebnis toen we aan het kerkje van Sint-Jan-in-Eremo kwamen, zo van: “aaaaaaah zijn we hier!!”.

DSC_0156

Het kunstwerk van Chris Ferket op de Oudemanskreek. (Ferket is begraven op Campo Santo trouwens)

DSC_0215

Dinsdag zag ik uit een ooghoek ineens paars in de tuin. Ha! De krokussen bloeien! Het regende even niet, dus ik holde naar binnen om het fototoestel en maakte wat foto’s van deze voorboden van de lente.

DSC_0237

Van Mevrouw de Fotoschuur pikte ik nog twee foto’s van onze meisjes. Omdat ze zo mooi vatten wie ze zijn. Lili, vrolijk juffrouwtje energiebommetje.

lili_2021

Pipa, eigenwijs dromertje. Het kind kan zo door je heen kijken.

pipa_feb2021

Donderdag zou het mooi weer zijn. Sara zei dat ze de zonsopgang ging fotograferen, en dus nam ik me voor hetzelfde te doen in de Rozebroeken. De zonsopgang bleek niet spectaculair mooi, en de foto’s met de Nikon bleken spectaculair slecht en werden allemaal in de vuilbak gekieperd. Gelukkig had ik nog een back-up met mijn telefoon.

20210204_075936

Verwante Berichten:

Misschien lees je dit ook graag:

39 reacties

  1. Wat een pracht aan foto’s. De ochtendstond had echt goud in de mond.
    In de roste muis gingen wij al meerdere keren eten, heerlijk grote tuin, lekker, fijn binnenkomen onder de boog, en voelt aan als lang vervlogen tijden…..

        1. Ja, is inderdaad ver. Ik had het idee om er eens te wandelen en aansluitend eten op te halen (kan op zondag van 11u tot 13u).
          Als alles weer mag: het is de ideale streek om heel mooie fietstochten te maken. Fietstochtje en Roste Muis en alles is in balans 😀

        1. We zijn nog niet weg 🙂 Verkoop is nog niet gestart, dus het duurt nog wel even. Misschien lukt het nog wel om als bijna-buurvrouwen af te spreken 🙂

  2. Je eerste foto’s zijn net schilderijtjes. Echt bijzonder sfeervol.
    De komende dagen zal er, zo vrees ik, enkel regen en sneeuw kunnen gefotografeerd worden.

    1. Dankjewel. We hebben er heel hard van genoten.
      Ik ben vanmorgen al een ommetje gaan doen, het leverde nu al deprimerende foto’s op. Grijs, grauw, pfffff…

    1. Dat wás gewoon de meest schitterende zonsopgang die we in tijden zagen. Ben wel content van mijn foto’s. Dat voetveer: doen, als je eens in de buurt bent. Leuk 🙂 (maar ik denk wel dat het overdag aanschuiven is)

Zeg het eens?