Een week waarin ik niet veel uitrichtte. De moed voor het fietsen zit me na mijn (buik)griepje wat in de schoenen, maar naaien doe ik wel. En dat gaat goed.

Zaterdag maakte ik foto’s om te bepalen hoe ver ik kan gaan met de iso-waarde op mijn fototoestel. Ik fotografeerde, Mevrouw de Fotoschuur hielp met het kijken. ISO 2000 is het ideale punt om te stoppen, maar ik kan voor lanschapsfoto’s gerust tot ISO 10000.

Maandagochtend was een mooie ochtend. Ik nam me toen voor op dinsdagochtend eens een toerke te fietsen.

Het mysterieuze blauwe bloemetje in de tuin blijkt een hyacint-achtige te zijn.

Krokus in de zon.

Dus. Ik ga dinsdagochtend fietsen. Ik heb sowieso een afspraak bij de psychologe, ik vertrek wat vroeger en geniet van een mooie ochtend. (alhoewel, dat eerste stuk fietsen was pok-ke-las-tig)

Het kerkje van Beke.

Het Schipdonkkanaal. Altijd zeer fotogeniek bij zonsopgang.

Ik ging ook nog foto’s maken van mijn kapelletje, maar die waren niet goed (horizon op de verkeerde hoogte en niet bij te knippen). De boeren waren niet aan het protesteren, maar aan het werk.

Woensdag ging ik naar Gent, naar de familie Fotoschuur. De Oude Dokken in Gent vanuit het treintje.

Iedereen was thuis in de krokusvakantie, Janna knutselde met de meisjes.

We maakten nog snel foto’s van mijn shirt en van een dekentje dat ik breide. Daarover later meer.

Om de week te eindigen, nog een snelle foto van een kimono-shirt (minimaal werk) dat ik maakte, het is nog niet volledig af en moet ook nog eens gestreken worden.

Verwante Berichten:

Misschien lees je dit ook graag:

11 reacties

  1. Je altijd mooie foto’s komen niet vanzelf tot stand. Daar gaat veel oefenen aan vooraf. Ze zijn weer schitterend.

    Ik dacht dat een kimonoshirt een overslag zou hebben maar blijkbaar niet. Fijn dat het naaien goed vlot.

    1. Dankjewel! Oefening baart inderdaad kunst.
      De “kimono” in kimonoshirt gaat over de mouwen, dat mouwen en lijf één stuk zijn.

Zeg het eens?