Laat ik jullie eens meenemen op een rondje controles in het AZ Sint-Lucas in Gent. Dinsdag 19 april. Afspraken om 8u30, 9u15 en 10u45. Het werd een voormiddag waarin de rekker van mijn stelling “eens je in een ziekenhuis bent, is de tijd niet meer van jou maar van het ziekenhuis” en dat ik me …
Toekomstbeeld
Over deze blogpost heb ik wekenlang getwijfeld. Ik wil erover schrijven, ik moet erover schrijven, het zit in mijn systeem en het moet eruit. Ik heb gebabbeld met degenen die het dichtst bij mij staan, zodat zij weten wat er aan de hand is en dit niet als een koude douche op hun hoofd belandt. …
Goed nieuws!
Deze week was een beetje de “week van de waarheid” met een reeks controles en een afspraak bij de radiotherapeut die al van eind vorig jaar vastlagen. Ik had die afspraken lang vrij goed uit mijn hoofd kunnen zetten, maar in de aanloop naar begon ik toch wel steeds harder en harder te stressen. Een …
Update
Niks creatiefs te delen deze week, dus dacht ik, ik doe eens een update van hoe het hier eigenlijk gaat. Het gaat hier stillekes, dat vooral. De vermoeidheid wil van geen wijken weten, en daarom blijf ik nog een tijd in ziekteverlof. Doordat mijn ziekteverlof verlengd is, hoef ik ook wat langer nog niet na …
Na de revalidatie
Nog een weekje 40 dagen bloggen te gaan, maar de #ouderzonden zijn op. Slechte timing. Maar wat ook bijna op is, is de revalidatie, dus kan ik daar wel eens een update over schrijven. Op 2 januari startte ik met het B-care revalidatieprogramma van het Sint-Lucas. B-Care staat daarbij voor Breast CAncer REvalidation. Het programma …
De laatste controle van 2017
Maandag ging ik voor een laatste keer dit jaar op controle bij de gynaecologe. De cirkel is zo’n beetje rond, 21 december 2016 begon de behandeling, 18 december 2017 ging ik op controle. Niet dat ik er nu al ben, dat nog niet. De controle was een eenvoudige controle om te zien hoe mijn borst …
Een jaar in vogelvlucht
Een jaar geleden is het nu. Dat ik ’s avonds wakker lag, en me ineens realiseerde dat de plaats in mijn borst die pijn deed, dat dat waarschijnlijk een gezwel was. De paniek schoot door me heen. Ik sliep nog vrij goed, stond vroeg op, vertelde aan Meneertje Mertens wat ik dacht en vermoedde, en …
Dagboek na de bestraling – 1 week
Ik voelde me na de bestraling zo mottig, dat ik dacht, god ja, ik doe er nog een week dagboek bij. En hopelijk voel ik me na die week beter. Gedeelde smart is, euh? Hoe ging die nu weer? Dag 1. Dinsdag, Janna-dag. Goed hè. De bestraling is voorbij, maar de Janna-dagen nog niet. Ik ben …
Dagboek van de bestraling – week 5 – THE END!
Het (vorige dus) weekend bracht zoals gezegd een gezellig feest op een mooie indian summer dag, en daarbuiten heel veel rust, patronen knippen en plakken en overtekenen, en een pyjamaatje voor Lili. En ook wat moedeloosheid, ik weet dat 5 dagen niet veel is, maar ik heb er zo zo zo geen goesting in dat …
Dagboek van de bestraling – week 4
Je krijgt het verslag van week 4 van de bestraling wat vroeger. Ik krijg namelijk een lang weekend cadeau, vandaag moet ik niet gaan naar de bestraling, ik word pas morgen om 14u40 verwacht! Feestje! Maar toch niet helemaal, zie het einde van dit verslag. Maar vandaag ga ik me toch lekker smijten in het …
Dagboek van de bestraling – week 3
Het gaat vlot vooruit, maar het begint ook door te wegen. Nadat ik kan recupereren in het weekend, valt het begin van de week nog mee, maar tegen het eind van de week heb ik het wel gehad. Ik ben dus wel zo’n sukkelaar die last heeft van de nevenwerkingen van de bestraling, maar er …
Know Your Lemons
Waarom noemt men het “een knobbeltje”? Ik erger me aan “een knobbeltje”. Het is vaak, heel vaak, geen knobbeltje. Bij een knobbeltje denk ik eerder aan een erwt. Bij mij was het eerder in de afmetingen “een pruim”. Laat ik er “een mirabel” van maken want “een pruim”, dat klinkt zo… meh. Soit. Het was …
Dagboek van de bestraling – week 2
De weken zoeven gezwind voorbij. Ik vind 12u een beetje een vervelend uur voor mijn dagelijkse afspraak, het breekt de dag zo in twee, en ik krijg weinig gedaan. Kan ook aan andere dingen liggen, dat laatste. Maar ik ga er verder niet over zagen. Het is wat het is. Dag 6. Vandaag rijdt Janna …
Dagboek van de bestraling – week 1
Ik zal hier een dagboek bijhouden van het huidige deel van mijn behandeling: de bestraling. 4 weken aan een stuk elke werkdag over en weer naar het ziekenhuis. Lijkt me leuk. Het dagboek bedoel ik, niet de bestraling. Ook een beetje een ode aan de mensen die zich voor mij inzetten en voor vervoer zorgen. …
Voorbereiding bestraling
Ik heb veel te vertellen, dus laat ik vandaag en de komende dagen wat blogberichten los op jullie. Zelf beschouw ik wat ik hier schrijf ook een beetje als mijn dagboek, dus schrijf ik ook nog even over de afgelopen 2 afspraken op de dienst radiotherapie, om de bestraling voor te bereiden. Vorige week donderdag: …
Bestraling
Gisteren had ik een afspraak op de dienst radiotherapie van het ziekenhuis voor de bespreking van de komende bestraling. Ik kreeg er een zeer gedegen uitleg, met de beelden van de scans van de afgelopen maanden erbij, eigenlijk was dit de eerste keer dat ik de tumoren in beeld zag. Toch wel een beetje confronterend …
Goed nieuws – bis
Afspraak bij de gynaecologe is achter de rug, en er was alleen maar goed nieuws. Er werden geen kankercellen gevonden in de klieren, de 95% zekerheid van na de operatie werd 100% zekerheid en chemotherapie is definitief van de baan. Oef en hoera! De operatie heb ik ook goed verteerd. Morgen maak ik een afspraak …
De operatie
Na onze vakantie ging mijn behandeling in een stroomversnelling komen. Er waren een paar onderzoeken, en nog even windstilte wegens vakantie van de gynaecologe zelf. Op 14 augustus had ik een afspraak bij haar om de praktische zaken aan te pakken voor de operatie die op 16 augustus zou plaatsvinden. Daarna werd nog een echo …
Observaties na een week post-vakantie
We hebben nog tienduust Vive le Vélos te kijken, en ik heb ook nog evenzeer tienduust Orica Backstages passes om naar te kijken. Zo blijven we toch nog wat in de sfeer. Van Vive le Vélo gesproken: het wachtwoord voor de Wi-Fi in het Sint-Lucas voor juli was vivelevelo. Ontlokte bij mij toch een te …
Goed nieuws
Dinsdag had ik de pet scan in het UZ, en normaal zou ik volgende week dinsdag of woensdag naar mijn huisarts gaan om de resultaten ervan te bespreken. Maar ik heb echt een schat van een gynaecologe, en ik weet nu al meer. Ze belde me deze ochtend: ze is in verlof, maar ze was …
Op controle
Het was vandaag een langverwachte afspraken-dag in het ziekenhuis. In de voormiddag echo, in de namiddag controle bij de gynaecologe. De laatste maanden kon ik het zelden opbrengen om nog te voelen waar het gezwel zit. Maar een kleine 2 weken geleden deed ik het toch eens, en ik had het gevoel dat het gekrompen …
Ziek zijn: de kleine kantjes (4)
Positieve dingen. (dat ik veel bloginspiratie heb, dat is ook een positief ding). Sommige dingen doen mij echt deugd. Ge ziet er goed uit, hoor ik vaak. Gij zijt toch wel veel vermagerd hè? Ja, goed hè. Een lieveke dat me vanuit Frankrijk een bericht stuurt, dat ze het vreselijk lastig had op de fiets, maar …
Hoe zit dat nu?
Die vraag krijg ik wel vaker de laatste tijd: “Hoe zit dat nu? Wat gaat er gebeuren? Wat staat er op de planning?” Wel, laat ik het eens uitleggen. Ik neem nu bijna een half jaar mijn dagelijks pilletje Nolvadex. Na dat half jaar (ik startte op 20 december) gaat het als volgt: Op 27 …
Slapeloosheid
Over het algemeen heb ik weinig last van bijwerkingen van de Nolvadex die ik neem. Behalve eentje. Slapeloosheid. Slecht slapen. Het soort slapeloosheid waartegen geen warme melk met honing opgewassen is. Ik ben altijd een slechte slaper geweest, en heb al goed geleerd om op mijn slaaphygiëne te letten. Geen koffie meer voor het slapengaan, …
Ziek zijn: de kleine kantjes (3)
Dat niet alle gevolgen van ziek thuis zijn persé negatief moeten zijn. Ik vind mezelf een beetje terug, de laatste weken. De grootste angst- en paranoïagedachten lijken te verdwijnen. Ik ben minder opgejaagd. Ik kan gelijk écht omgaan met de gedachte: jaagt u niet op jong, je hebt tijd. Geniet van dat bad. Er zit …
Ziek zijn: de kleine kantjes (2)
Ik zit een beetje in een dipje. Geen nood, dat gaat wel weer voorbij, maar het lijkt me de moment om keer een zaagske te spannen. Ofte, de tweede aflevering van “ziek zijn: de kleine kantjes”. (ik heb geen idee hoeveel afleveringen er nog gaan volgen, en ofdát er zelfs nog afleveringen gaan volgen). Ik …
Ziek zijn: de kleine kantjes
Er zijn zo van die negatieve dingen aan ziek zijn. Zoals daar zijn. Mijn conditie is nul en onbestaande. Ik heb vorig jaar nauwelijks gefietst wegens staartbeen-perikelen (die niet opgelost zijn, maar met een speciaal zadel zou het misschien toch wel doenbaar zijn om te fietsen), plus in de ergste wintermaanden (zijnde ook meteen na …
Oorzaak en gevolg?
Ik las vanmorgen dit korte artikel op de site van De Morgen. En ja, het is iets waar ik wel eens over nadenk. Allemaal doen we dat wel eens zeker, het is onvermijdelijk. Waarom? Maar erg ver ga ik niet in dat nadenken. Ik ga een beetje uit van de onvermijdelijkheid van de dingen, van het …
Tussentijdse controle
Gisteren was de dag van de tussentijdse controle eindelijk daar. In december leek het een onmenselijk eind wachten, tot halverwege maart. Maar die maanden zijn eigenlijk best wel snel vooruit gegaan. Ik keek er ook naar uit, naar die controle. Gewoon om het gevoel te hebben weer eens iets te doen. Nu, tegen dat de …
Vechten tegen uitersten
Hoe gaat het nu, de laatste dagen/week/weken. Een vraag die ik vaak krijg. Het is hier stilletjes op mijn blog, en dat zegt genoeg. Nobutterfly schreef het heel raak in de commentaren: “we zien je hier op je best”. En als er niet veel goeds te vinden is, dan hou ik mijn mond. Ik vind …
Rust in mijn hoofd
Deze week ging ik naar mijn huisarts om mijn ziekenverlof te bespreken. In de groepspraktijk waar ik al heel lang ga (25 jaar ondertussen, oink). Soms denk ik dat mijn lijf al maanden seinen uitstuurde dat er iets fout was, en dat ik daar onbewust op reageerde. Zoals mijn terugkeer naar mijn vaste huisarts. De …
A day in the life
Laat ik jullie maar eens meegenieten van een dagje ziekenhuis (*). Een dag die ik er moest doorbrengen omdat ik een punctie van de ruggenwervel met tumor moest ondergaan. Om 7u moest ik ter plekke zijn, nuchter. Om 6u30 zijn we thuis vertrokken, en om 6u45 zaten we in de wachtzaal om in te checken. …
Bijna in behandeling
Dinsdag moesten we in het UZ Gent zijn voor een PET-scan. Ik zag er vreselijk tegenop, niet voor de scan zelf, maar voor de logistiek. In het UZ geraken, vinden waar we zijn moesten… dat soort dingen. En het draaide uit op wat ik een beetje verwacht had: stressen, spurten, zoeken, panikeren, vinden. Net op …
The Waiting Game
Ik ging gisteren naar het ziekenhuis in de verwachting buiten te komen met een behandelingsplan, maar dat draaide toch weer anders uit. Blijkbaar weet je nooit wat je kan verwachten, en moet je altijd voorbereid zijn op het onverwachte. Elke kanker is anders, niets is standaard, daar komt het toch op neer. Dus. Ik denk …