Satur9Vaste rubriek op zaterdag: week in beeld. Een greep uit de telefoonfoto’s die ik maakte van zaterdagochtend tot vrijdagavond. Soms eens een foto door Meneertje Mertens. Soms eens een foto met de Nikon of Canon. Maar vooral foto’s van mijn telefoon.
Op zaterdag en zondag maakte ik vroege ochtendwandelingen bij ons in de buurt. Dit is een gekende verzuchting.
De Heilig Hartkerk. Altijd al een duister ding gevonden.
Dit zegt genoeg over de staat van de kerk.
De Pastory is een fijne buurtorganisatie.
De toestand van onze straat. Héérlijk fietsen is het hier. Not.
Zondag. Het oude gemeentehuis van Sint-Amandsberg in het vroege ochtend-tegenlicht.
Nog eens de Heilig Hartkerk. Ik word hier niet vrolijk van.
Hiervan gelukkig wel. Lezen op het ligbed in de zon op het terras met zicht op de bloemetjes.
Dinsdag gingen we eens langs bij de girlies en dronken koffie in de tuin. De dames dronken een sapje.
Mondmaskertjes. Heel toepasselijk, ik maakte er met nieuwjaar eentje als onderdeel van een setje verkleedkleren.
Donderdag werd er terug naar school en de onthaalmoeder gegaan. Daar werden de meisjes niet bepaald vrolijk van, na 3 maanden thuis was de overgang nogal pijnlijk. Ze werden wél vrolijk van de reünie achteraf met mama.
Meneertje Mertens werd vrolijk van de reünie met mijn fiets. Die was een week weg voor aanpassingswerken. Blij dat hij terug is. Laat het goede weer ook maar terugkomen, want nu is het echt geen fietsweer voor deze goed-weer-fietser.
That’s all folks!
Vanaf dinsdag zou het beter weer worden. Nog even op je tanden bijten dus.
Fijn weekend!
Hopelijk hè! We zijn zo verwend 🙂
Ik wens jullie ook een fijn weekend!
Dank je!
Het lijkt mij dat de kerk inderdaad aan wat TLC toe is, net als je straat trouwens. Voor een stad die alle prioriteit geeft aan fietsers, is dit helemaal geen reclame. Hier zou ik gegarandeerd tegen de vlakte gaan. Mijn laatste fiets was zo’n opvouwdingetje dat je in de autokoffer kon gooien en daar viel ik dus ook mee. Einde fietsverhaal voor mij. Dit was in 1975, kun je nagaan 😆
In 1975 werd ik door mijn zus in een mandje voorop zo’n plooifietsje vervoerd 😀 Nee, dat zal wel wat vroeger geweest zijn, en dat was niet in Gent.
De straat ligt er echt verschrikkelijk bij, het is laveren tussen de putten. Inderdaad niet veilig. Maar geen prioriteit want hier is zogenaamd “niet veel passage”. Tja.
En ja, die kerk kan wel wat TLC gebruiken. Ik weet ze al 30 jaar zo deprimerend, het verandert gewoon niks.
Ja beter weer is in aantocht!! Daarna lekker weer naar buiten hoor.
Zeker weten 🙂
Jouw straat is dringend toe aan oplapwerken, misschien wel eerder dan je fiets 😉
Hahaha eigenlijk wel, zo had ik het nog niet bekeken. Maar aan mijn fiets heb ik iets te zeggen, aan de straat niet 😀
👌
Fietsen in je straat lijkt me een inderdaad een gevaarlijke onderneming.
Blije gezichtjes bij kleinkindjes, dochter en je man 🙂 . Alles wordt nieuw!
Het is hotsen en botsen en proberen putten te ontwijken. Als er een tegenligger komt, is dat wat moeilijk.
Blije gezichtjes, leuk hè. En binnenkort ga ik ze lekker eens platknuffelen! Ha!
Inderdaad wel heel treurig zo’n vervallen kerk. Maar ja, de gelovigen laten het vaak ook afweten en dan komt er geen geld voor onderhoud binnen.
Fietsen lijkt me geen pretje over die keitjes, zelfs niet met een fiets die goed onderhouden is.
Het lege limonade pakje van de meisjes wordt vast ni;et op de dorpel teruggevonden;-)
De kerk is ondertussen niet meer in gebruik, en er wordt gezocht naar herbestemming. Het volledige deprimerende plein zal aangepakt worden, niet dat de omwoners daar zo gelukkig mee zijn, die houden meer van hun parkeerplaatsen dan van een aangenaam plein.
En onze straat zouden ze echt wel eens mogen heraanleggen.
Nee, het lege limonadepakje van de meisjes gaat netjes in de PMD bak 🙂
Ja helaas, en er zijn veel prachtige kerken die uiteindelijk dan maar gesloopt worden.
Deze hier zullen ze niet klein krijgen, denk ik, daarvoor is ze te taai 🙂 Ik hoop alleen dat er iets goeds voor bedacht wordt (ze wordt nu al af en toe gebruikt voor buurtorganisaties die zich inzetten voor minderbedeelden), en dat dat donkere, deprimerende plein wat vrolijker wordt.
Al bij al nog niet zo’n slechte week!
Lie(f)s.
Nee, een slechte week was het zeker niet 🙂
Ik snap je helemaal met die kerk. Dat ze hem sluiten en er appartementen van maken ofzo.
De kerk wordt niet meer gebruikt als kerk. Er zijn al wat initiatieven in geweest zoals een kledingverkoop waarvan de opbrengst naar de vluchtelingen ging, en voedselbedeling. Daarvoor zou die plaats fulltime moeten kunnen dienen. Huisvesting, inderdaad, voor mensen die het niet breed hebben.
Altijd een genot om die gelukkige, mooie kleinkinderen van jou te zien.
De kerk, de straat, het pleintje daarentegen… jammer… het hoort een beetje bij (het verdriet) van België. Het maakt me altijd wat somber, een soort oud zeer uit het verleden. En ik weet dat je daar weinig kan aan doen, dus laat maar en laat de zon maar komen en fiets vrolijk de wereld in.
Die twee kleintjes brengen altijd wat zon 🙂
Dat kerkplein en die kerk Matroos Beek, die zijn al 30 jaar een doorn in mijn oog. Donker en grauw. Vroeger was “de weging” daar vlak naast de kerk, ik vond het troosteloos. Er is een school aan de andere kant van de kerk, dichtbij ons thuis, maar ik wilde nooit dat mijn kinderen er gingen, alleen al omdat ik vond dat de speelplaats in de schaduw van de kerk lag. Donker en grauw.
Er zijn nu plannen voor verfraaiing, maar dat zou parkeerplaatsen kosten en oh ramp! Mannekes toch! Parkeerplaatsen! Waar gaan al die ouw menskes parkeren die naar het volkstheater in de kring komen! Want die zijn niet meer goed te been! Ramp! Schande!
Zucht. Ik word daar zo moe van.
Dus ja, over het algemeen fiets ik naar vrolijker plekken 🙂 Ik moet wel zeggen, ik ben er gepasseerd op weg naar twee heel mooie Sint-Amandsbergse plekken, waarover later meer. Als ik de gastblogreeks afsluit 🙂
Voor de volksgezondheid…..
en de goede vrede.
Moest even glimlachen.
Ja, ik ook 🙂
oei oei ge wordt duidelijk niet vrolijk van kerken.
Toch niet van dat duistere ding 😊