Doorgaan naar inhoud
Menu
Satur9's World
  • Home
  • Wie
  • Waar
  • Contact
  • Privacybeleid
  • Insta-links
  • Leeslijst
Satur9's World

Throwback Thursday: Uit de oude doos (33)

Geplaatst op 19 augustus 202118 augustus 2021

Op donderdag is het hier Throwback Thursday. In 2021 duik ik in mijn analoog fotoarchief en scan foto’s in. Elke week één foto, eens zien hoe lang ik dat volhou, ha! Van enige chronologische aanpak of logische volgorde is geen sprake, ik neem een willekeurig fotoalbum en scan een foto in.

Maandag was het 16 augustus, de dag waarop Elvis overleed, in 1977. Maar het was ook de dag waarop mijn vader overleed, 4 jaar later. En dus was het maandag 40 jaar geleden dat mijn vader overleed.

Ik twijfelde om er hier iets over te schrijven, want het was toch wel een moment in mijn leven met een zeer dubbele lading. Mijn vader overleed in een zeer turbulente periode, en ik heb heel lang geworsteld met zijn dood. Ik heb heel lang moeite gehad om die vaderfiguur een plaats te geven in mijn leven.

Ondertussen ben ik daar wel in geslaagd, denk ik (gelukkig maar). En heb ik ook een heel, heel fijne stiefvader (nog veel gelukkiger maar). Herman is een begrip in ons leven. De kinderen hebben geen grootvader of opa, maar een Herman. Of een nep-opa, zoals Milan hem ooit plastisch omschreef.

Soit, mijn vader, 40 jaar geleden overleden. Misschien wel het moment om hier eens een foto uit die oude, blikken doos te halen.

Mijn ma en hij, samen met baby Christine. 1959, in Oosteeklo, de “lochtink” op de achtergrond.

Ik moet zeggen, ik herken hem hier zelf nauwelijks op. Dus vis ik ook maar een foto op uit de jaren 70. Niet de beste foto, maar wel een leuke, vind ik. Ondanks de vinger in beeld. Op een kerst-of oudejaarsavond. Met zoveel relikwieën uit een ver vervlogen tijd. De piano. Het behangpapier, ha. Mijn zus Hilde die een beetje uitdagend naar mijn vader zit te kijken. Ik die zit te smikkelen.

Of deze. Ook in een eindejaarsperiode, maar een ander jaar denk ik. Wreed jaren 70 kleurkes op de foto’s, maar dat laat ik maar zo.

Eigenlijk herinner ik me hem nog het best zoals hij is op de foto bij dit korte krantenartikel na zijn overlijden.

Dit delen:

  • Klik om te delen op Facebook (Wordt in een nieuw venster geopend) Facebook
  • Klik om te delen op WhatsApp (Wordt in een nieuw venster geopend) WhatsApp
  • Klik om op Pinterest te delen (Wordt in een nieuw venster geopend) Pinterest
  • Klik om te delen op X (Wordt in een nieuw venster geopend) X
  • Klik om dit te e-mailen naar een vriend (Wordt in een nieuw venster geopend) E-mail
  • Klik om op LinkedIn te delen (Wordt in een nieuw venster geopend) LinkedIn
  • Klik om af te drukken (Wordt in een nieuw venster geopend) Print

Vind ik leuk:

Vind-ik-leuk Aan het laden...

Verwante Berichten:

  • Throwback Thursday: Uit de oude doos (week 5)
  • Throwback Thursday: Uit de oude doos (52)
  • Throwback Thursday: Uit de oude doos (51)
  • Throwback Thursday: Uit de oude doos (50)
  • Throwback Thursday: Uit de oude doos (49)

37 gedachten over “Throwback Thursday: Uit de oude doos (33)”

  1. omabaard schreef:
    19 augustus 2021 om 09:43

    Bij dat krantenartikel krijg ik de krop in de keel. Vreselijk wat jullie moesten meemaken, plots, onverwacht en veel te jong!

    Aan het laden...
    Beantwoorden
    1. Satur9 schreef:
      20 augustus 2021 om 06:02

      Van die dagen en tijden die in het geheugen gebeiteld staan.

      Aan het laden...
      Beantwoorden
  2. Matroos Beek schreef:
    19 augustus 2021 om 09:57

    Ik begrijp dat je hebt geworsteld met je gevoelens. Niet te onderschatten dit.

    Aan het laden...
    Beantwoorden
    1. Satur9 schreef:
      20 augustus 2021 om 06:01

      Net als jij kan ik niet onbevangen op mijn jeugd terugkijken.

      Aan het laden...
      Beantwoorden
  3. Menck schreef:
    19 augustus 2021 om 10:06

    Pff, dat hakt erin. Bittersweet memories, kortom.

    Aan het laden...
    Beantwoorden
    1. Satur9 schreef:
      20 augustus 2021 om 06:01

      Ja. Altijd, als het over mijn jeugd gaat.

      Aan het laden...
      Beantwoorden
  4. Leslie schreef:
    19 augustus 2021 om 10:16

    Het gaat door merg …
    Je had het er ook nog over tijdens onze fietstocht. Mooie man. Moet heel zwaar geweest zijn voor jullie allen.
    Als je over Herman praat of schrijft voel je de liefde die er nu is. Niet jouw biologische vader maar een man die ervoor gekozen heeft om jullie in zijn hart te sluiten. Hoe mooi is dat.
    Dikke knuffel.💜

    Aan het laden...
    Beantwoorden
    1. Satur9 schreef:
      20 augustus 2021 om 06:01

      Kijk, zo is dat zeker: hij heeft ervoor gekozen om ons in zijn hart te sluiten. Wij zijn als zijn kinderen, en dat is ongelooflijk mooi.
      Dikke, voorzichtige knuffel terug.

      Aan het laden...
      Beantwoorden
  5. Jan K. alias Afanja schreef:
    19 augustus 2021 om 11:24

    Indrukwekkend. Ik kan me voorstellen dat zo’n diep ingrijpende gebeurtenis je de rest van je leven bezighoudt, er zullen wel altijd vragen en open eindjes blijven.

    Aan het laden...
    Beantwoorden
    1. Satur9 schreef:
      20 augustus 2021 om 06:00

      Dat is zeker. Ik heb altijd het gevoel dat ik hem niet goed gekend heb, dat het een open einde was.

      Aan het laden...
      Beantwoorden
  6. Thomas Pannenkoek schreef:
    19 augustus 2021 om 11:58

    Logje snijdt door merg en been. Doet me extra huiveren omdat mijn pa… straks ook exact 40 jaar geleden is overleden. Eind november was dat, op één dag van onze eerste huwelijksverjaardag.
    Mijn vader was 54, de jouwe 44. Véél te jong.

    Aan het laden...
    Beantwoorden
    1. Satur9 schreef:
      20 augustus 2021 om 05:59

      Veel te jong, inderdaad. Nog zoveel leven dat te leven was… het blijft altijd in je hoofd rondspoken.

      Aan het laden...
      Beantwoorden
      1. Thomas Pannenkoek schreef:
        20 augustus 2021 om 13:54

        Dat is iets dat nooit zal slijten.

        Aan het laden...
        Beantwoorden
        1. Satur9 schreef:
          21 augustus 2021 om 15:29

          Nee, dat is zo. Het cliché zegt: tijd heelt alle wonden, maar in mijn ervaring blijven de littekens toch gevoelig.

          Aan het laden...
          Beantwoorden
          1. Thomas Pannenkoek schreef:
            21 augustus 2021 om 16:36

            Naar mijn gevoelen ook!

            Aan het laden...
            Beantwoorden
  7. MyriamC schreef:
    19 augustus 2021 om 12:04

    Zo jong nog …

    Aan het laden...
    Beantwoorden
    1. Satur9 schreef:
      20 augustus 2021 om 05:59

      Inderdaad.

      Aan het laden...
      Beantwoorden
  8. Aukje schreef:
    19 augustus 2021 om 12:54

    Acht, wat een triest krantenartikel.
    Ik heb zo’n soort krantenartikel over mijn opa

    Aan het laden...
    Beantwoorden
    1. Satur9 schreef:
      20 augustus 2021 om 05:58

      Uiteindelijk koester je dat toch hè, hoe triest het ook is.

      Aan het laden...
      Beantwoorden
  9. mijnnikonenik schreef:
    19 augustus 2021 om 14:37

    Een ware nachtmerrie. Zo’n artikel heb je liever niet in je archief.

    Aan het laden...
    Beantwoorden
    1. Satur9 schreef:
      20 augustus 2021 om 05:58

      Neen, dat is inderdaad zo.

      Aan het laden...
      Beantwoorden
  10. Nina schreef:
    19 augustus 2021 om 15:08

    Ach 🙁 Ik heb er geen ervaring mee, maar zo’n krantenartikel lijkt me nog eens extra confronterend om dat om de zoveel tijd opnieuw tegen te komen en te lezen over de dood van je eigen vader…

    Aan het laden...
    Beantwoorden
    1. Satur9 schreef:
      20 augustus 2021 om 05:58

      Ergens was het toch wel een mooi aandenken aan iemand die zo plots uit mijn leven verdween.

      Aan het laden...
      Beantwoorden
  11. djaktief schreef:
    19 augustus 2021 om 15:15

    Verdriet dat wel verandert maar nooit helemaal verdwijnt ook al gebeurde daarna nog veel goeds en kun je goed met je stiefvader. Ontijdige dood hakt er nog harder in dan anders. Dapper om over te bloggen.

    Aan het laden...
    Beantwoorden
    1. Satur9 schreef:
      20 augustus 2021 om 05:57

      Ja, dat is zo. Het abrupte, het einde wat je moeilijk kan plaatsen omdat je niet begrijpt dat die ineens weg is. Hoewel ik nooit moeite gehad heb met het accepteren van mijn stiefvader, was de twee figuren naast elkaar plaatsen in mijn hoofd toch een moeilijk proces.

      Aan het laden...
      Beantwoorden
  12. rietepietz schreef:
    19 augustus 2021 om 17:39

    Heel begrijpelijk dat je hier lang mee geworsteld hebt. Jij was nog veel te jong om een ouder te verliezen, en dan nog zo onverwacht uit het leven gerukt. Daar kan niemand makkelijk vrede mee hebben. En zo jong al een moeder met een groot verdriet zien maakt het allemaal nog erger.

    Aan het laden...
    Beantwoorden
    1. Satur9 schreef:
      20 augustus 2021 om 05:56

      Het zeer abrupte einde maakte het zeker een pak moeilijker. Ik weet ondertussen hoe relatief het begrip “afscheid kunnen nemen” is, maar dit was toch heel onverwacht.

      Aan het laden...
      Beantwoorden
      1. rietepietz schreef:
        20 augustus 2021 om 08:28

        Jullie konden dan wel afscheid nemen van de al overleden vader, iets dat bij corona aanvankelijk ook vaak niet kon, maar toch wel heel onwerkelijk wanneer iemand gezond de deur uit stapt en dan onverwacht overleden is. Zonder er naar toe te kunnen groeien zoals bij ziekte vaak kan en zonder de (relatieve) troost dat het voor hem aan veel leed en pijn een eind maakt.

        Aan het laden...
        Beantwoorden
        1. Satur9 schreef:
          20 augustus 2021 om 08:30

          Ja, dat afscheid nemen in corona tijd, dat was toch wel onmenselijk wreed bij momenten. Zo triestig.
          Ik moet wel zeggen, het overlijden maakt een eind aan een hoop miserie en dat was op een vreemde manier ook wel een troost. Maar het is geen verhaal voor hier.

          Aan het laden...
          Beantwoorden
          1. rietepietz schreef:
            20 augustus 2021 om 08:32

            Dat klinkt op zich toch ook wel heel verdrietig.

            Aan het laden...
            Beantwoorden
            1. Satur9 schreef:
              20 augustus 2021 om 08:41

              Dat was het zeker.

              Aan het laden...
              Beantwoorden
  13. Samaja schreef:
    19 augustus 2021 om 17:45

    Heftig, om je papa zo en vooral zo vroeg te verliezen.

    Aan het laden...
    Beantwoorden
    1. Satur9 schreef:
      20 augustus 2021 om 05:55

      Dat is het zeker. Het is altijd moeilijk een ouder te verliezen, maar op die leeftijd (12, 13 worden een paar maanden later) is het volgens mij één van de moeilijkste momenten.

      Aan het laden...
      Beantwoorden
  14. petergreyphotography schreef:
    19 augustus 2021 om 18:06

    Deze donderdagrubriek lees en bekijk ik altijd zeer graag, ook vandaag, met dit verhaal en deze foto’s. Een gecompliceerd verhaal, denk ik in je woorden te lezen, een verhaal met een achtergrond. De foto’s vind ik prachtig, de bovenste waarop je moeder zo zit te stralen en die met de ‘wreed jaren 70 kleurkes’ 🙂 ook. Mooi toch hoe foto’s van mensen en omstandigheden die je niet kent ontroerend worden met een verhaal erbij.

    Aan het laden...
    Beantwoorden
    1. Satur9 schreef:
      20 augustus 2021 om 05:54

      Wat vind ik deze reactie een ongelooflijk mooi compliment, waarvoor mijn zeer hartelijke dank!
      Je hebt inderdaad goed tussen de woorden door gelezen, het is een zeer gecompliceerd verhaal, een verhaal met een moeilijke achtergrond.

      Aan het laden...
      Beantwoorden
  15. Goofball schreef:
    30 augustus 2021 om 09:06

    Amai, ik wist helemaal niet dat je zo’n drama had meegemaakt als kind en dat Herman niet je vader is. Ik lees dat er nog veel meer extra te vertellen was ook.
    Ik ben toch vooral blij dat je uiteindelijk met Herman opnieuw een geborgen thuis hebt gevonden.

    Aan het laden...
    Beantwoorden
    1. Satur9 schreef:
      30 augustus 2021 om 20:03

      Het is een lang verhaal dat hier niet thuishoort. Ik heb er hier en daar wel al eens iets over geschreven, maar niet veel.
      Herman is de positieve factor in het hele verhaal. Hij is uiteindelijk degene die aanvoelt als mijn vader. De bloedband is er niet, maar dat boeit niet, zoals mijn dochter zegt.

      Aan het laden...
      Beantwoorden

Zeg het eens?Reactie annuleren

Recente reacties

  • djaktief op De Tour de France achterna – deel 8
  • Herman op De Tour de France achterna – deel 8
  • MyriamC op De Tour de France achterna – deel 8
  • Goofball op Week in beeld – week 25
  • Samaja op De Tour de France achterna – deel 7

Categorieën

  • Bloggen
  • Creatief
  • Familie
  • Fietsen en wandelen
  • Foto's
  • Gent
  • Lekker
  • Leven en liefde
  • Lezen en luisteren
  • Reizen
  • Toogpraat
  • Ziek

Tagcloud

#projectblogboek #satur9sphotochallenge #wedraaiendoor 40 dagen bloggen 1000 vragen aan jezelf borstkanker breien camper camperlife corona destelbergen dilemma dilemma's fietsen foto challenge frankrijk gastblog gastblogger Gent haken holiday kanker lievegem lililove metastase naaien ontheroadagain op reis ottolove photo challenge pipalove Sint-Amandsberg tdf throwback thursday tour de france vakantie verjaardag vriendenboekje waarschoot week in beeld ziek zomer zonsondergang zonsopgang zou je liever?

Archief

Meta

  • Login
  • Berichten feed
  • Reacties feed
  • WordPress.org

Abonneer je op dit blog d.m.v. e-mail

Voer je e-mailadres in om je in te schrijven op dit blog en e-mailmeldingen te ontvangen van nieuwe berichten.

Voeg je bij 95 andere abonnees

Volg Satur9's World

Voeg je bij 95 andere abonnees
©2025 Satur9's World | Aangedreven door SuperbThemes
 

Reacties laden....
 

    %d