Ik zag deze vragenlijst bij Apenstaartje, en nam me voor ze ook eens in te vullen. Bij deze. Gestoeld op Nederlandse grond, maar het meeste gaat op voor België ook.

  • In welke provincie woon je? Hoe was het in jouw woonplaats/provincie in coronatijd?

Ik woon in Gent, Oost-Vlaanderen, België. Hoe was het hier in coronatijd? Rustig, zeker? Als het over Gent gaat, vind ik dat het stadsbestuur dat behoorlijk goed aangepakt heeft. Niet enkel met oog voor de cijfers, maar ook met oog voor de mensen. Met warmte in de communicatie, en vaak ook met een knipoogje. Ik heb dat heel hard geapprecieerd. Net als bijvoorbeeld nu bij de vaccinatiecampagne: de stad helpt mee om warmte en verbondenheid te creëren. Ik vind dat mooi. (en als ge mij nu een naïeveling of een slets wilt noemen, go ahead, boeit me niet).

  • Ben je zelf ziek geweest? Of je naasten? Ben je gevaccineerd? Of ga je dat doen?

Ik ben zelf niet ziek geweest, Meneertje Mertens ook niet. Mijn zoon Milan en zijn vriendin Sara zijn wel ziek geweest. En eerlijk: ik vond dat behoorlijk confronterend en beangstigend. Verder in onze nabijheid geen zieken. We zijn beiden ondertussen volledig gevaccineerd. En stilaan komt de vaccinatie van alle familieleden in zicht. We laten ons allemaal vaccineren, in volle overtuiging dat dat de goede optie is.

  • Wat vind je van het sonnet van Pfeiffer? Spreekt het je aan of zegt het je niets?

Het sonnet is er boenk op. “Het blijkt naïef dat wij ooit durfden hopen – dat wij er misschien iets van zouden leren”. Dat dus, ja. Helemaal.

  • Denk je dat er vaker een virus uitrukt en ons lamlegt?

Ik denk dat we van dit virus nog helemaal niet verlost zijn. En verder waren we het gegeven pandemie helemaal vergeten of wensten we het te negeren, maar het kan ons altijd overkomen. Zeker met de levensstijl die we erop nahouden.

  • Heb je al vakantieplannen? Iets besproken? Of wacht je toch maar af? Kies je voor een vliegvakantie?

We hebben onze vakantie al achter de rug, een maand rondgetoerd in België met de camper. Een coronasafe bubbelvakantie dus. Dit gezegd zijnde: in het najaar gaan we die nog eens herhalen, tenminste, de verkorte versie. En, hout vasthouden, dan gaan we toch nog even naar Frankrijk. In onze coronaveilige bubbel dus, met ons tweetjes.

  • Wie heeft het goed gedaan in coronatijd? Met andere woorden: Voor wie of welke groep heb je bewondering voor hun opstelling in coronatijd?

Voor al die onderbetaalde mensen die bergen verzet hebben voor ons. We eren ze niet (buiten die paar maanden handjeklap, maar dat is al lang achter de rug), maar ze hebben zo hard gewerkt. Verzorgenden. Verplegend personeel. Poetspersoneel. Pakjesbezorgers. Leerkrachten. Noem maar op. Ik vergeet er veel. Ze hebben allemaal gemeen dat ze hard werk verrichten, weinig betaald worden, en ondergewaardeerd worden.

  • Wat vind je van thuis vergaderen, werken, voorstellingen volgen? Zoomen etc. Wil je dat behouden?

Ik was thuis, hoefde me daar dus geen zorgen in maken en kan er ook geen mening over formuleren.

  • Wat vond je prettig in coronatijd?

Ik vond de coronatijd eigenlijk behoorlijk prettig, behalve uiteraard de reden waarom. Het is jammer dat we ziekte en dood daarvoor nodig hebben. Ik vond de lockdown heerlijk. De rust, de stilte. Muisstil ’s nachts. Geen overvliegende vliegtuigen. Geen laagvliegers op de weg. Geen brommers en moto’s met luide knalpotten. Geen getetter op straat midden in de nacht. Het beeld van de verlaten wegen vergeet ik nooit. Ik ben er speciaal voor gaan fietsen, gaan kijken in het centrum van de stad, op de stadsring, op de steenwegen buiten de stad. Hallucinant. Dat fietsen, tijdens de lockdown, vond ik fantastisch. Nauwelijks verkeer. Drie maanden bliss op de weg.

  • Wat miste je in coronatijd?

De kleindochters, schootje zitten en knuffelen. Onze kinderen, en ouders.

  • Waar heb je je aan gestoord in coronatijd?

De beterweters. De anti-vaxxers. De complotdenkers. De ontkenners. De roepers. De goestendoenders. De relschoppers. De professionele commentaargevers.

  • Welk cijfer geef je de regering voor hun coronabeleid?

Ik heb me er lang niet genoeg in verdiept om cijfers te geven. Van de noodregering vond ik niet dat ze het goed deed. Toen we eindelijk een echte regering hadden, vond ik het wel stukken beter. Naar mijn mening doet de tandem De Croo – Van den Broucke het uitstekend. Zij doen wat ze moeten doen. De Vlaamse regering al een pak minder. De politici zijn veel te veel bezig met wat hun kiezers van de maatregelen gaan vinden, en gaan teveel te werk volgens het credo: de bevolking zal doen wat het beste is. Nope, dat doet de bevolking niet. En een politicus hoort daar niet van uit te gaan. Soit, het is een onderwerp waar ik me niet al te veel in wil verdiepen. Op dit moment vind ik wel dat de maatregelen veel te snel losgelaten worden, en ik vrees dat we in het najaar de gevolgen daarvan zullen dragen.

  • Wat ging/ga je als eerste doen toen het weer mocht?

Na de lockdown vorig jaar zijn we er zodra het mocht (en dat mag je behoorlijk letterlijk nemen, op dag 1 waren we al ribbedebie) op reis vertrokken met de camper.

  • Welke goede dingen zou je willen behouden als de coronacrisis achter de rug is?

De vele dingen die “minder” waren. Minder verkeer. Minder lawaai. Minder gedoe. Consuminderen. Minder dicht op elkaar. Ik zou daar perfect mee kunnen leven. Ik vind het allemaal teveel, dezer dagen. Het is nu alweer keihard bezig. Het lawaai is helemaal teruggekeerd. Lawaai dag en nacht. En ik vrees dat het nog erger gaat worden, want het mag nu weer. En oh gaan we ons uitleven ja. Ik heb er geen behoefte aan. Geen behoefte aan feestjes. Aan terrasjes. Aan bijeenkomsten. Laat mij maar gewoon rustig. Alleen. Alleen met z’n tweetjes. En als we dan al ergens heen moeten: afstand. Niet op je hielen getrapt worden, geen boodschappenkar in je rug geduwd worden, niemand die in je nek staat te hijgen.

(de meme op de omslagfoto staat op deze instagram-account)

Verwante Berichten:

Misschien lees je dit ook graag:

36 reacties

  1. Ik ben het helemaal met je eens. Wat een mooie uitgebreide antwoorden. Wat fijn dat je de warmte van Gent benoemt. Dat is zo belangrijk. ‘ Het sonnet is er boenk op’. Dat is mooi Vlaams, maar wil je het me uitleggen? De clou ontsnapt me.

    1. Dankjewel voor je lieve reactie 🙂
      Je kan “het is er boenk op” het best “vertalen” als “het is een schot in de roos”.

        1. Leuk! Ik gebruik heel regelmatig echt Vlaamse taal in mijn blogberichten, heel bewust. Hier en daar een woord of een uitdrukking. Ik vind dat plezant 🙂

  2. Ik heb me nooit gerealiseerd hoe het is om in een stad te wonen. Nu ik bij jou lees “De rust, de stilte. Muisstil ’s nachts. Geen overvliegende vliegtuigen. Geen laagvliegers op de weg. Geen brommers en moto’s met luide knalpotten. Geen getetter op straat midden in de nacht.” begrijp ik maar al te goed dat de lockdown op dat vlak voor jou een verademing was.
    Over het corona-beleid van onze regering, inclusief de tandem De Croo-Van den Broucke, heb ik zo mijn gedachten … en twijfels.
    En wat de anti-vaxxers betreft, ieder moet doen waar hij zich goed bij voelt. Wij hebben ook een bevriend koppel die zich niet laten vaccineren. Ik ga ze daar niet scheef om bekijken en zeker niet mijden.

    1. Ik mis dat dus echt. En ik vrees dat een aantal fenomenen (straatracen, patsers, agressieve automobilisten) alleen maar erger geworden zijn na de lockdown en al helemaal nu zo goed als alles weer mag.
      Met anti-vaxxers bedoel ik vooral mensen die foute informatie verspreiden over het vaccin (en vaak andere vaccins en medische dingen). Ook al is dat in beperkte kring. Mensen die zich niet laten vaccineren, die bekijk ik ook niet scheef. Ik weet wel nog niet goed hoe ik ermee moet omgaan, in de zin van: ontmoeten of niet, veiligheidsmaatregelen… geen idee. Maar ik heb wel respect door ieder z’n keuze. Hoop alleen dat die niet ingegeven is door foute informatie.

  3. Ook ik vond die lockdown iets hebben. Lawaai is voor mij een vorm van ernstige vervuiling. Twee jaar op rij geen wijkfeesten naast onze tuin, heerlijk. Ik gun de mensen zo’n feest, maar drie dagen luide muziek en lawaai tot een gat in de nacht… Nee, dankjewel!!

      1. Die hebben wij (gelukkig) al jaren niet meer. Het wordt aangemoedigd door de gemeente maar in onze straat was er nooit veel animo voor. Iedereen is hier erg op zichzelf en ik vind dat prima.

  4. Mooi geschreven!
    Ik vond de rust ook heerlijk. Vanaf 9 uur gewoon stil op straat. Kinderen binnen. Geen vliegtuigen.
    Waar ik kan, wil ik die rust ook behouden. Grotendeels thuis blijven werken. Niet te veel afspraken met (net niet) vrienden. En vaker een wandelingetje.

  5. Prachtig omschreven. Ben het met je eens. Alleen met zijn tweetjes, dat mis ik en eenzaamheid was wel hard af en toe vooral de eerste periode met de niet-essentiële verplaatsingen. Maar voor de rest mag het van mij ook rustig blijven… ik mis het nu al.

  6. Ik vond het een heftige tijd beide lockdowns en alle doden en zieken. Ik had begrip voor alle maatregelen maar in de 2e lockdown raakte ik toch aardig depressief van alles dat ermee samenhing eigenlijk. De kracht om positief erin te staan ontviel me meer en meer.

  7. Ik kan mij helemaal vinden in jouw antwoorden. Ook ik heb angst voor het vele lawaai en de drukte die weer op ons afkomen… De rust en stilstand waren heerlijk en deugddoend voor mij.

Laat een reactie achter bij mijnnikonenikReactie annuleren