Nooit scoorde links slechter bij de nieuwe kiezers dan in 2007. Mensen die in juni 2007 voor het eerst mochten stemmen bij federale verkiezingen, stemden erg populistisch: bijna de helft koos voor Vlaams Belang of Lijst Dedecker. Dit blijk uit onderzoek dat aan de Katholieke Universiteit van Leuven werd gedaan.
(bron)
Toen ik het item hierover in het vrt-journaal hierover zag, ben ik zowat gillend weggelopen. Ze hadden aan een aantal jongeren op de Werchter-wei gevraagd op welke partij ze gestemd hadden, en waarom. Die redenen, daarvan val je achterover. Ah, ik stem op ’t Vlaams Belang, want iedereen doet dat toch? Ik ben christelijk opgevoed, dus stem ik CD&V (en ik die dacht dat die tijd lichtjaren achter ons lag, niet dus), ik woon in een dorp waar iedereen voor de NV-A is… help, help, h-e-l-p, HELP!
Werk aan de winkel dus voor de Vlaamse linkse partijen. Ondanks bovenstaande achterlijke quotes, ja, werk voor de partijen, niet voor die idioten van kiezers, zo hooghartig moeten die partijen niet zijn. Want de partijen moeten ervoor zorgen dat ook de idioten voor hen stemmen. Nee, serieus, dat verdomme meer jongeren zich aangetrokken voelen door links, want dit is gewoon om te huilen.
Volkomen met je eens, behalve de laatste zin. Al zou het inderdaad mooi zijn, mochten jongeren meer aangetrokken zijn door links; mooier zou zijn mochten ze gewoon een deftige reden hebben om op een bepaalde partij te stemmen.
Uhuh. Mijn laatste zin was een beetje slordig. Ik bedoel eigenlijk dat de linkse partijen jongeren rédenen moeten geven om zich aangetrokken te voelen door links. Want nu doen ze dat niet. En dat daardoor dus die jongeren stemmen voor links. Want ik heb wel het gevoel dat de linkse partijen de doelgroep jongeren compleet links laten liggen (pun intended).
Drijven jongeren in hun kiesgedrag niet sowieso mee op de hype van het moment? Sinds 1999 was het Groen!; in 2003 was dat Steve Stevaert; in 2007 Yves Leterme en LDD; en het VB blijft jammer genoeg hip genoeg. Veel ideologie, veel overtuiging zit er dus niet echt in bij de jongeren – spijtig; gelukkig zijn er uitzonderingen.
Je hebt gelijk dat veel jongeren absoluut niet geïnteresseerd zijn in politiek, het ontbreekt aan overtuiging ja. Wat me in die korte reportage wel enorm opviel, is het conservatisme van veel jongeren. Ik had veel meer rebellie verwacht, niet dat volgzame van ‘zij stemmen zo, ik zal dan ook maar zo stemmen’. Niet in de zin van hype, maar in de zin van volgzaamheid, hun ouders volgend, de grote groep volgend, en niet alleen hun ‘peers’. Blijkbaar is peer pressure in politiek minder belangrijk bij jongeren dan wat bijvoorbeeld mode of muziek betreft.