Satur9Het was vandaag een langverwachte afspraken-dag in het ziekenhuis. In de voormiddag echo, in de namiddag controle bij de gynaecologe.
De laatste maanden kon ik het zelden opbrengen om nog te voelen waar het gezwel zit. Maar een kleine 2 weken geleden deed ik het toch eens, en ik had het gevoel dat het gekrompen was. Ik vertelde dat aan Meneertje Mertens, maar had daar al snel spijt van: ik twijfelde, dacht dat ik me vergiste, en de afgelopen week had ik weer meer pijn.
Het voordeel van naar het Sint-Lucas te gaan, en daar hoog in de parkeertoren te gaan staan, is dat je kan neerkijken op ons Gentje.
We waren ruimschoots op tijd in het ziekenhuis, en ik mocht al voor het uur van mijn afspraak binnen voor de echo. Die echo was ook heel snel gedaan. Mijn klieren waren nog steeds schoon, hoorde ik, maar verder loste de dokter niks.
’s Middags hadden we besloten in de bistro van het ziekenhuis te eten, dat was makkelijk. Lies had nog inhaaldagen stage en de crèche ligt op het terrein van het ziekenhuis. Dus konden we samen eten in haar pauze. Janna en Florian besloten dat voor hun laatste dag vakantie niet koken wel een leuk idee was, en kwamen ons vergezellen met het kleine Lili-mopje. Het kind charmeerde iedereen aan alle tafels rond ons en veegde de vloer aan met de harten van een paar oudjes. Zalig. De frietjes waren lekker.
Nadat we gegeten hadden, vergezelden we Lies nog eens tot haar stageplek, en gingen daarna nog even de stad in om nog een attribuut voor onze reis te kopen. Waarover later ongetwijfeld meer, maar nu nog niet. We dronken nog iets op een terras met mooi uitzicht maar ondermaatse bediening en bedenkelijke geur. Terug naar het ziekenhuis, waar we weer een uurtje doorbrachten in de wachtkamer. (ik ging hier een zaagske spannen over de playlists van de vrt maar dat zou ons te ver drijven, back to the point).
De gynaecologe was zeer enthousiast: het gezwel in mijn borst is duidelijk verkleind. Hoera! Goed nieuws! Nog een fysieke controle, en dat was het dan. De rest van de tijd werd gespendeerd aan het maken van allerlei afspraken.
Na onze vakantie, meteen op maandag, moet ik bloed laten prikken, en de dag erna heb ik een pet scan. In de loop van de week daarop weet ik daarvan de resultaten. Via mijn huisarts, de gynaecologe is dan in verlof. Meteen als zij uit verlof komt, op 14 augustus, heb ik een afspraak en dan zien we weer verder… een datum voor operatie ligt nog niet vast.
Dus, goed nieuws, en nu kunnen we blijgemoed op vakantie vertrekken.
Goed nieuws! Ben mee blij voor jullie! En nu hupakee die mobilhome in en vertrekken! Fijne vakantie!!!
hoera! dit wilden we dus horen, hee. veel plezier en ontspanning op je welverdiende reis gewenst! en ja, Lili is de max.
dat nieuws geeft een goed gevoel en vertrouwen in dat lichaam van ons! Dikke pakkerd en knuffel