Satur9Vaste rubriek op zaterdag: week in beeld. Een greep uit de telefoonfoto’s die ik maakte van zaterdagochtend tot vrijdagavond. Soms eens een foto door Meneertje Mertens. De laatste tijd ook vaker foto’s met de Nikon. Maar vooral foto’s van mijn telefoon.
Ik blogde er al over, maar ik heb nog een paar telefoonfoto’s. Zondag sleepte ik mezelf naar buiten, naar het arboretum van Eeklo en Het Leen. Deze foto’s tonen hoe de herfstkleuren nog op zich laten wachten. Voor meer foto’s, zie mijn blogpost van de afgelopen week.
Maandag ging ik naar de psychologe, maar vertrok wat vroeger om foto’s te maken op het kerkhof. De poort was nog gesloten, ik stond wat te morrelen en zag dat de poort eigenlijk al open moest zijn.
Een behulpzame buurvrouw vertelde dat het zijpoortje defect is, maar dat de grote poort open was, dus kon ik toch binnen. Dankjewel. Want zo door het hek kon ik zien dat het prachtig was. En ge moogt mij nu raar vinden, maar ik vond het prachtig, en heb lopen zingen op het kerkhof. Beautiful, you’re beautiful, as beautiful as the sun… ik vind dat niet raar, ik vind dat respectvol tegenover de doden, want ik ben daar en ik kijk rond en ik breng hen een bezoekje. En ik zing. (levende zielen waren toch niet aanwezig).
Ik had eigenlijk een plannetje voor een kort fotoprojectje, en misschien heb ik me daar een beetje van laten afleiden door de prachtige zonsopgang, dat kan. Daarna reed ik nog naar mijn boom, maar dat is voor later.
Dinsdag was ik jarig. Toen ik opstond, wachtte een grappige verrassing mij op.
Het duurde even tot ik lucifers gevonden had, maar kijk. Verder werd het een rustige dag, zoals ik het graag heb, met Chinees als traktatie.
Janna voorzag wat herinneringen aan lang vervlogen tijden en minder lang vervlogen tijden. Die foto’s wilde ik wel nog eens in het groot zien. Lili, mei 2016.
Pipa, oktober 2018. Om precies te zijn, 24 oktober 2018. Toen mocht ik haar voor het eerst vasthouden. Wat was ze toch klein en fijn!
En Otto, een jaar geleden.
Na een duistere en regenachtige woensdag, was er donderdagvoormiddag een droog moment, en reed ik nog eens naar het arboretum en Het Leen. Want ik heb me voorgenomen dat elke week eens te doen, en de weersvoorspellingen voor de rest van de week zien er niet je dat uit.
Ik maakte maar één foto met de telefoon, de rest is voor een komend blogbericht.
En gisteren werd lieve knuffelbeer Otto een jaar.
Of de zussen hem nog graag zien? ’t Zal wel zijn dat!
(foto’s door mama Fotoschuur)
Mooi dat arboretum. Ik zou daar bij ons ook eens wat vaker moeten binnen stappen. Tijdens corona hadden we een abonnement, maar nu we weer vrij en vrolijk overal naartoe mogen is het arboretum in de vergeethoek geraakt.
Otje al een jaar? Wat vliegt de tijd!
Zot hè, hoe snel dat gaat.
Ik herinner me dat, dat jullie naar het arboretum gingen toen. Het wekte mijn interesse op, en ik was blij er hier in de buurt eentje te vinden. het is een mooi moment om jullie oude gewoonte weer op te pakken 🙂
Gefeliciteerd met je verjaardag. Altijd leuk om verrast te worden. Terugkijken en genieten en tegelijkertijd van het moment genieten want voor je het weet liggen we zelf op het -zeer mooi gefotografeerde – kerkhof. Ik hoop dat er dan bij mij ook iemand komt zingen.
Dankjewel 🙂 En wat mooi, jouw laatste zinnetje. We zouden dat meer moeten doen, op het kerkhof praten tegen wie daar ligt.
Trouwens, doet me denken aan Reveil, een organisatie die “troostconcerten” organiseert op allerheiligen, op de kerhoven.
https://www.reveil.org/1-november
Wat een mooi initiatief die troostconcerten.
💛💛💛
Jouw reacties verschenen weer niet in de WordPress app hè. Maar ze staan er wel 🙂 Allez ja, smiley, ik vind het niet echt plezant maar kan er niks aan veranderen. En jouw reacties zijn niet de enige waarmee het fout loopt.
Beeldige week!
gelukwensen met je verjaardag….
groeten
Dankjewel Willy 🙂
Nog van harte gefeliciteerd Anne! Aan de kleinkinderen kun je zien hoe snel de tijd gaat. Prachtige foto van op het kerkhof! Zelf kom ik ook graag op begraafplaatsen. Zingen doe ik dan meestal niet (hoewel…. ik zing eigenlijk best vaak als ik op straat loop, binnensmonds, hoop ik, maar mensen beginnen me wel steeds vaker raar aan te kijken… 🙂 ) maar je hebt me op een idee gebracht! Ik ben benieuwd naar je project.
Haha, ik zing ook vaak op de fiets, als ik denk dat ik alleen ben. Als er me dan iemand inhaalt, dan ben ik altijd beschaamd 🙂
Prachtige foto’s van de kleinkinderen en ook het kerkhof bracht je heel sfeervol in beeld.
Ook nog gefeliciteerd met je verjaardag én met de verjaardig van Otto. Dat is dubbel feest!
Dankjewel! We hebben hier altijd veel te vieren in de maanden oktober en november 🙂
Otto zijn ogen zijn heel bijzonder, zo mooi!
Ja hè, en hij heeft dezelfde lange wimpers als Lili 🙂
Telkens weer ben ik verliefd op dat ventje 💛
Ik begrijp dat helemaal 🙂
Alsnog gefeliciteerd met jouw verjaardag én die van otto, dat leuke mannetje ook alweer een jaar? wat vliegt de tijd.
Dankjewel Riet 🙂 Ongelooflijk hè, hoe snel het allemaal gaat.
De foto’s van het arboretum zijn prachtig. Langzaam zie je de kleurschakeringen al.
En uiteraard nog gefeliciteerd met je verjaardag en die van Otto. Mooie foto’s van de kids.
Wat een sfeervolle foto´s. Nog proficiat met je verjaardag en die van je kleinzoon. Wat een engeltje zo te zien. Heerlijk he kleinkinderen, zo´n rijk gevoel krijg je ervan.