De coronacrisis is nog lang niet voorbij, we gaan ons nog lang in stilte moeten bezighouden. Dus leek een reeks gastblogs leuk om de boel wat op te vrolijken. Ik nodigde uit om een vriendenboekje in te vullen, en kreeg veel respons. Na 37 vriendenboekjes zijn we bijna aan het einde van deze reeks. Maar niet voor ik het vriendenboekje zelf invulde (en erachter kwam hoe moeilijk dat was), en woensdag mag je nog een soortement samenvatting verwachten.

Naam: Anne

Leeftijd: 52

Mijn hobby’s: muziek, lezen, naaien, breien, haken, fietsen, de koers, reizen.

Hier vind je me op het internet (blog, instagram…): deze blog, instagram, facebook, twitter (wat enkel dient als tussenstation om mijn blogberichten automatisch door te sluizen naar mijn Satur9’s World facebookpagina, en om de koers te volgen), goodreads, Strava

Dit ben ik in 3 woorden: introvert, hooggevoelig, creatief

Als kind wilde ik dit worden: weet ik niet meer. Juf, misschien wel. Of onthaalouder.

Dit is/was mijn beroep: administratief bediende.

Ik ben goed in: talen, schrijven, naaien, haken, breien, creatieve dingen doen, reizen plannen

Ik ben slecht in: wiskunde, hoewel ik hou van cijfertjes, statistiek.

Ik word blij van: mijn kleindochters. De warmte van mijn gezin. Lente Een mooi liedje op de radio. Een mooi stofje. Mooie foto’s. Vertrekken van het erf van DD Mobilhomes op vakantie. Koers kijken.

Heb ik een hekel aan: winter. Sneeuw. Kou. Vervelende mensen. Lawaai. Zware parfums. De geur van koude koffie. Deuren die tegenaan staan. Schuiven die op een kiertje staan.  

Mijn beste eigenschap: als ik iets niet kan of als iets niet lukt, doe ik koppig door tot het wel lukt.

Nutteloos talent: Ik kan heel mooie krulletjes in mijn haar draaien. (nu niet meer, mijn haar is weer kort, maar ik heb me nogal uitgeleefd de afgelopen maanden)

Grootste blunder: grote blunders kan ik me niet herinneren. Ze zijn er niet, of ik heb ze veilig opgeborgen ergens in een afgelegen krocht in mijn geheugen. Als “kleine” blunders herinner ik me vooral valpartijen met de fiets die niet echt elegant of handig te noemen waren.

Ik ben bang voor: dat mijn (klein)kinderen iets zou overkomen. Daar kan ik wakker van liggen.

Mijn guilty pleasure: al te gemakkelijke series op Netflix kijken en idem boeken lezen. Ik weet niet echt of ik het als een guitly pleasure moet beschouwen, maar zo voelt het voor mij soms wel.

Mijn slechte gewoontes: Procrastineren. Teveel computer/telefoonspelletjes spelen. Uitstellen, zei ik dat al?

Mijn grootste teleurstelling: dat ik nog steeds pukkels krijg en mijn migraine ook nog niet volledig weg is. Jarenlang gedacht dat dat tenminste één voordeel van de menopauze zou zijn, maar ook dat is me niet gegund op dat vlak. Getuige de redelijk persistente migraineaanval van de afgelopen dagen.

Het beste wat me overkomen is: Meneertje Mertens en onze kinderen.

Ik heb er spijt van dat ik nooit: écht goed nagedacht heb over wat ik wilde studeren, en ook niet durfde naar de universiteit gaan.

Mijn lievelingseten: paprika/wortelsoep uit mijn soepkoker. Paprikaschotel. Pita. Frietjes. Paling. De aardappel/zurkelpuree met spekjes van mijn grootmoeder en mijn moeder. Mijn ontbijt (een portie rood fruit, havermout, muesli, een klein beetje donkere chocola, (lactosevrije) melk, efkes opwarmen in de microgolfoven)

Dit lust ik niet: schorseneren, andijvie, kikkererwten, mosselen, oesters (bevindt zich in de categorie nog nooit gegeten wegens vies net als kikkerbillen en paardenvlees. Correctie, die laatste twee zitten in de categorie weiger ik te eten).

Mijn lievelingskleur: paars (omdat zwart geen kleur is).

Mijn favoriete boek: The World According to Garp van John Irving en Een klein leven van Hanya Yanagihara. Wiens naam ik altijd moet gaan opzoeken.

Mijn favoriete film: heb ik niet. Of het zou misschien de verfilming van het hierboven vermelde The World According to Garp moeten zijn.

Mijn favoriete muziek: alles waar een Finn aan meedoet (van Split Enz tot Crowded House en alles daartussen en daarnaast), Smashing Pumpkins, Beck, Tool, Elbow…

Ik surf elke dag naar: Facebook, feedly, Instagram, blogs…

Mijn favoriete reisbestemming: Frankrijk. Ik wil ook graag eens naar Nieuw-Zeeland. En Schotland en de Outer Hebrides.

Favoriete plek om te wandelen/fietsen: het Meetjesland.

Mijn ideale vrije dag: uitgerust opstaan voor het ochtendgloren, een kop koffie, een mooie zonsopgang, we zijn uiteraard op vakantie dus weg met de mobilhome. Na de zonsopgang vertrekken naar een mooi oord, een eindje rijden, ons verwonderen over de schoonheid en de rust van het oord waar we naartoe getrokken zijn, onze stek opzetten, een eindje gaan fietsen, iets eenvoudigs eten, een beetje bloggen, vroeg gaan slapen.

Superkracht die ik wil bezitten: die properhuiskracht van Jara, die wil ik óók!

Deze acteur/actrice mag de hoofdrol spelen in de film over mijn leven: Jennifer Ehle

Deze celebrity mag eens bij me langskomen: Neil Finn. Geen idee of ik hem iets te vertellen zou hebben, maar hij mag gerust eens langskomen.

Bovenaan op mijn bucketlist staat: niks. Ik heb geen bucket list. Nadat ik ziek werd, heb ik het maken van lijstjes gebannen. Af en toe eens een eenvoudig to do lijstje en boodschappenlijstjes, dat zijn de enige lijstjes die ik nog wil maken. Een bucket list en andere lijsten zorgen bij mij voor te veel druk wat het plezier wegneemt.

Mijn lievelingsquote: ik kan me steeds meer vinden in de lievelingsquote van Meneertje Mertens. Als je niks aardigs te zeggen hebt, zeg dan niets. Ik heb het zo gehad met alle (negatieve) commentaar overal. Al die meningen en meningetjes. Al dat gezeur. Ik doe er niet meer aan mee. Mijn mening doet er echt niet toe in het grote verhaal.

Mijn levensmotto: alles komt goed. Want echt, alles komt goed.

Verwante Berichten:

Misschien lees je dit ook graag:

40 reacties

  1. Aangename verderzetting van de kennismaking. 😃 En wat een toeval … gisteren schreef ik een stukje voor het krantje van de zorginstelling waar zoon vier deeltijds verblijft. Over het geklaag en hoe beu ik dat ben.

  2. Fijn om de bedenker van leuke, creatieve, originele blogideeën te lezen.
    Jij bent ook zeker goed in…..scheppen van verbondenheid in de blogwereld.
    Na vele maanden 2 keer per week genietend en ontdekkend lezen, schrijf ik graag en heel gemeend ‘dank je Anne’.

  3. Ik heb het gevoel dat we elkaar al kennen en dat we ook een beetje op elkaar lijken. In veel dingen kan ik mij vinden, maar niet in de schorseneren. Laat dat nu mijn lievelingsgroente zijn.😁
    Dat we nog lang mogen bloggen en dat je ons nog lang mag uitdagen!
    Ik mag je graag.

    1. Ja, ik denk dat wij wel in wat dingen op elkaar lijken! Dat hoeft uiteraard niet in alles, en in schorseneren wil ik gerust niet overeenkomen 🙂
      Dankjewel lieve matroos!

    1. Ik ben blij dat je ervan genoten hebt Vief, dat heb ik ook gedaan 🙂
      Ik heb wel al een idee, maar er zal toch eerst even pauze moeten komen 🙂 Maar er komt zeker een vervolg.

  4. Dit was een hele leuke reeks, met een fijne afsluiter. Ik denk ook zo over bucket lists, dat zou alleen maar extra druk zijn en dat heb ik niet nodig. En alles komt goed, dat hoop ik ook heel vurig.

    1. Dankjewel 🙂
      Je hebt mensen wie dat energie geeft hè, zo’n lijst. Maar bij mij werkt dat zo niet. Het is eerder een energievreter.
      Alles komt goed. Zeker weten.

  5. Weer een heel mooie invulling van je vriendenboekje. Meerdere keren kriebelden mijn vingers om een nieuwe blogger/blogster toe te voegen, maar ik bots op de maximum hoeveelheid blogs die ik aankan om die aandachtig te lezen.

  6. Klager zijn zagers en storen instant. Positiviteit boven alles; dat ligt aan de grondslag voor een gelukkiger en succesvoller (samen)leven.
    Dat je een Neil Finn-adept bent, verwondert me al lang niet meer. 😉
    En wat mosselen en oesters betreft: die staan helemaal bovenaan in mijn ‘lekker eten’-lijstje. Kikkerbillen zou ik eveneens nooit (willen) eten en paardenvlees staat al sinds mijn kindertijd niet meer op mijn menu.

    1. Positief zijn is een goede levenshouding, zeker weten 🙂
      Van mosselen ben ik als kind ooit eens ziek geweest, en sedertdien staan ze me tegen. Het geslobber van oesters spreekt me gewoon niet aan 🙂

  7. Onze Anne is een veel te bescheiden vrouw. Zeg nu zelf, hoeveel meer kwaliteiten kunnen wij met gemak nog aan haar lijstjes toevoegen? Meelevend, minzaam en intuïtief, leest zij “tussen de lijnen” wat iemand schrijft, voelt en vreest. Een toeverlaat voor ons allen, is zij de vriendin die iedereen zich wenst.
    Als geen ander weet zij ons te boeien en te enthousiasmeren. Als geen ander weet zij een oprechte band te smeden tussen haarzelf en de leden van de bloggersgemeenschap.
    Dank voor alles, Anne, wij houden van je.

  8. Hoewel ik nog niet héél lang een trouwe lezer ben toch niet heel veel nieuws, wel helemaal eens met wat je bij ” lievelingsquote” schrijft. En tja, dat van die kleinkindjes is natuurlijk voor iedere oma bingo. ‘;-)

      1. Kwestie van een goed geheugen hebben 😉 Ik zet nooit een linkje van iemand vóór ik een beetje weet wie de mens achter de blog is. Dat gaat natuurlijk sneller bij bloggers die veel over zichzelf schrijven. 😉

  9. Die ideale vrije dag mag hier ook wel passeren, klinkt heeeeerlijk!
    En kikkererwten zijn toch echt lekker, nee?
    En bang dat de kleinkinderen iets zou overkomen. Mijn schoonmoeder heeft soms echt nachtmerries dat Remus iets zou overkomen. Ik vind dat zo gek, want zelf heb ik daar dan eigenlijk weinig last van. Nuja, natuurlijk ben ik ook bang dat er iets zou gebeuren of weetikveelwat. Maar ik lig er niet wakker van, gelukkig.
    Ik hoop in elk geval dat je nog lang blogt!

    1. Hopelijk binnenkort eens hè, die ideale vrije dag 🙂
      Nee, mijn ma maakt dat al lang klaar, kikkererwten, ik vond ze toen niet lekker, en nu ook niet. Iets met de textuur. Wel jammer, want belangrijk bij veggie eten.
      Ik moet zeggen: ik heb hetzelfde met mijn kinderen. Vroeger minder, de laatste jaren vooral. Ik kan daar ook van wakker liggen. Niet alleen iets overkomen, ook gewoon ongelukkig zijn, relatie kaputt, dat soort dingen. Het scala is nogal breed. Niet fijn.
      Ik ga binnenkort wel een béétje dimmen qua bloggen, maar het einde is nog lang niet in zicht 😉

      1. Oh ja, dat kan ik dan wel weer snappen. Als de kinderen ouder zijn en zo wat meer echt in het leven staan, zou ik daar dan ook wel wakker van kunnen liggen. Remus kan ik nu nog volop beschermen, maar ja, ooit moet ik hem ook wel (wat meer) loslaten. Brrrr.

        1. Dat is inderdaad zo, als ze zo klein zijn, hou je ze zo dicht bij je hè, en kan je ze voor zoveel beschermen…
          Ouderschap is loslaten…

    1. Ha ja juist, ik lust ook heel graag caramel, mmmmmm!
      Wat zou dat zálig zijn! Het blijft voorlopig allemaal koffiedik kijken, waarbij we ons toch wel focussen op in België blijven. En zelfs in dat geval blijven de plannen voor de eerste dagen nogal vaag, vooral afhankelijk van wanneer we om de camper mogen. Maar ik hou je op de hoogte 🙂

  10. Mooi jouw eigen boekje ook. We delen denk ik dat doorzettingsvermogen om te blijven proberen tot het wel lukt.

    Moeite met reageren op jouw blog heb ik technisch gezien, maar ik weet nu een beetje hoe het werkt geloof ik. Een dagelijkse blog volgen is teveel dus ik kijk alleen af en toe om de hoek bij je. Anders zou ik zelf ook niet meer aan bloggen toekomen.

    1. Ja, die eigenschap delen wij zeker!

      Ik hoop dat er ooit eens tijd is om mijn blog weer wat op punt te zetten, maar daar heb ik mijn wederhelft voor nodig en die heeft er niet echt veel zin in 😉

      Binnenkort zakt het tempo hier ook wat terug, en dat ga ik minstens zo houden tot na de zomer.

    1. Ja, koude koffie heeft een andere geur. Een geur die ik niet kan uitstaan, en simpelweg niet kan verdragen als er migraine loert of is.

Laat een reactie achter bij Satur9Reactie annuleren