Zaterdagochtend worden we wakker met regen. Vandaag passeert We Ride Flanders hier: de Ronde van Vlaanderen voor liefhebbers. Al veel vroeger dan we verwacht hadden, komen de eerste fietsers voorbij. Kop in kas, recht voor zich uitkijkend: het weer is verschrikkelijk, de fietsers zien af.

Wij blijven over het algemeen droog en warm binnen. Dit stickertje valt me ineens op, stating the obvious:

Euh ja, zeker, als uw voorruit verduisterd is, moet je zo niet gaan rijden natuurlijk.

Af en toe houden fietsers halt waar we staan, eentje wil zijn fiets tegen de bumper van onze mobilhome zetten, we zijn niet akkoord. Ja, uw fiets heeft misschien véél geld gekost, maar onze mobilhome ook. Kijk eens naar de nummerplaat, gloednieuw. Daar zet je géén fiets tegen. De man begrijpt het niet goed, en probeert nog eens zijn fiets tegen de zijkant van de mobilhome te zetten: nope, niet akkoord, ga weg jong. Er is genoeg omheining van de Farys site voorhanden om uwen velo tegen te zetten. Kalf. Soit.

De regen wordt stilletjesaan minder , en in de late namiddag, als de aanhoudende stroom fietsers gestopt is (man dat waren er véél, niet normaal. Blijkbaar waren er 15.000 inschrijvingen – waarvan 10.000 buitenlanders, trouwens – en een groot deel van hen defileerde voor onze neus), trekken we eens naar de uitkijktoren van Brakel vlakbij. Veel trappen, heel veel trappen, maar het uitzicht is prachtig. Als de omstandigheden goed zijn, keren we straks nog eens terug voor de zonsondergang.

Ik kan het niet laten foto’s te maken van ons eten, want ik vind dat ik flink kook in de camper. Wokgroenten, sojasaus, noedels en een gebakken eitje. Lekker maat.

En dan, hop hop, terug de pakweg 160 trappen omhoog naar het uitkijkpunt. Die kleuren!

Zicht op het waterbekken. Van hieruit gezien is onze camper een miniem stipje.

De zon is weg.

De tweede keer was al ietsje zelfzekerder dan de eerste keer, maar die toren is toch wel hoog hoor. Brrrrr.

Van dichtbij is ons beestje niet meer zo nietig.

De dag zelf van de Ronde van Vlaanderen maak ik weinig foto’s. De dag start schitterend, maar al gauw overtrekt het weer, en gaat het in de namiddag regenen. Brutale omstandigheden voor een lastige ronde.

TV kijken in de camper. De winnaar bij de mannen was een béétje voorspelbaar, bij de vrouwen werd het toch nog spannend.

Na de aankomst van de vrouwen vertrekken we richting Frankrijk. Franse Ardennen, net over de grens aan de Maas. We waren er rond de jaarwisseling ook al, maar werden weggejaagd door schrik voor overstroming. We keren er een dagje terug, mijn ma in Herman zitten aan de Belgische kant van de grens. De rit is mooi, en de uitzichten zijn soms echt indrukwekkend.

Het weer zet me niet echt aan tot het maken van foto’s, en zo gaan we direct al naar maandag. We worden opgehaald voor een bezoekje aan de verblijfplaats van mijn ma en Herman, en gaan daarna samen eten in een klein dorpje, Hierges. Grappig, ik besef gisteravond dat we door dit dorpje reden, en het rook er heerlijk naar gebraden vlees. Bleek dat dus van het restaurant te komen waar Herman voor vandaag gereserveerd had. Omnomnom.

La Causerie des Lilas, een gezellig, volks restaurant in dit mooie middeleeuwse dorpje.

Het is gezellig, en het eten is lekker.

Het dorp is echt mooi, met een kasteel dat ’s avonds verlicht wordt.

Na de maaltijd rijden we terug naar België, want Meneertje Mertens moet morgen werken. De zonsondergang is mooi, maar ik heb geen puf meer om buiten te gaan, dus een foto vanuit mijn bed. A room with a view, noem ik dat dan.

Dinsdag rijden we naar huis, gebeurt er niets noemenswaardigs, en op woensdag ook niet (bezoek aan huize Fotoschuur wordt afgeblazen wegens koorts en keelpijn daar), ik maakte geen foto’s. Blame the f&$@ing weather. Ik ben het beu, net als iedereen.

Donderdag. Avondeten. Bladerdeeg, pesto, tomaatjes, olijven, salami, mozzarella en gemalen kaas. Lekker!!

Vrijdag. Ik ga naar Gent, met Sara naar een wolwinkel, Knitkat in de Vlaanderenstraat. Gent is grijs en nat. De onzinnige verkeersborden zijn nooit veraf.

Grijs en nat.

Leuke winkel!

Terug thuis maken we ons klaar, en vertrekken we voor een weekend Paris/Roubaix. We rijden naar Sars et Rosière, en draaien daar het parcours op. We zijn lang niet de eersten, er staan al veel campers op post. Eerst mijden we de kasseien, maar na een tijdje vermannen we ons en rijden de secteur pavé de Hornaing à Wandignies (17). Goeie god, wat is dat zeg! Niet alleen de kasseien zijn horror, er zijn ook oneindig veel putten, er zijn plassen, er is modder… de camper rammelt langs alle kanten. We rijden nog een paar secteurs over. Meneertje Mertens voelt ons soms wegglijden naar de zijkant.

Een filmpje ter illustratie, alles wat los en vast zit, rammelt. (du secteur pavé de Tilloy à Sars-et-Rosières)

We vinden een geschikt plekje net achter secteur 13 (secteur pavé d’Orchies), maken ons eten klaar, en kruipen in ons bed. Klaar voor een weekend vol koers!

Verwante Berichten:

Misschien lees je dit ook graag:

14 reacties

  1. Wat een mooie foto’s! Ik vergaap me ook aan je fitte mama op haar wandelschoenen. Zo wil ik ook ouder worden.
    Wat een vervelende kwast met z’n fiets. Wat denkt die wel? Dat doe je niet, zelfs al reed je met een oud krot. Rare kwibus.

  2. Zo leuk dat je zelf nu ook eens in beeld bent. Ben benieuwd naar de aankopen in het wolparadijs. En ik hoop dat de wielrenners heel blijven. Er zijn teveel valpartijen de laatste tijd. Geniet van de koers. Hopelijk buiten en anders voor de tv.

    1. Je merkt wel dat ik niet graag op de foto sta, haha 🙂
      Ik kocht zelf niks, goed hè. Maar ik zag zo’n mooie wolletjes!
      Er zijn inderdaad veel te veel zware valpartijen. Gisteren was eindelijk eens een (vrouwen) wedstrijd waarbij minder gevallen werd.
      Het waait hier nog steeds loeihard, gisteren was warm maar onaangenaam. Vannacht kregen we weer veel regen. En wind.

    1. Dankjewel 🙂
      Ik moest mezelf overwinnen om op die toren te klimmen, maar ik ben blij dat ik het gedaan heb.
      Ik vond het een mooie wedstrijd met een zéér spannende finale en een mooie winnares.

  3. Hoe haalt die man het in zijn hoofd om z’n fiets tegen jullie camper te zetten, alsof hij het fijn zou vinden wanneer iemand een fiets tegen zijn auto aan zou zetten. Grappig, op familiebezoek met de camper. 😉

    1. Klopt, zelf zou hij het wellicht ook niet graag hebben.
      De dag is wellicht niet veraf dat je familiebezoek gaat zien met de camper bij familie op een schip. Ik heb er echt al zin in 🙂

  4. Toen we vroeger voor het eerst naar Frankrijk gingen met de caravan, besloten we helemaal binnendoor te gaan en snelwegen te mijden. Het was de tijd van kaartlezen. IK las verkeerd en we kwamen op een kasseienstrook, er stond door al het gehobbel en geschok niets meer in de kastjes, een grote ravage. Oei..

    1. Wat een grappig verhaal! Achteraf in ieder geval, op het moment wellicht iets minder 🙂
      Het gebeurt ons al eens dat we een schuif of kast vergeten goed te sluiten, en dan zijn de gevolgen gelijkaardig >:-)

  5. Zien we jullie op TV? Platrijders… geen regen voorlopig. Grijze gepasseerde week. Beu iedereen vrees ik. Gisteren zaterdag een topdag voor het weer. Geniet van het koersweekend 🚴🚴‍♀️🚴‍♂️

Zeg het eens?