Satur9Elke zondag: een deeltje van de vakantiefoto’s die ik maakte met de Nikon, en thuis nog bewerkte. Deze reeks gaat door tot een eind in de winter.
19 mei. Weer eens zo’n dag dat het water giet. Ik denk: zouden we niet naar Kroatië rijden? We rijden urenlang door de gietende regen. Door ondergelopen velden, denken we ook, maar dat zijn rijstvelden. We rijden door de risotto-streek van Italië, leren we. Ik opper de gedachte: zouden we niet naar Kroatië rijden? Meneertje Mertens kan een beetje wennen aan het idee. Op weg naar het Lago Maggiore. Waar het nog steeds water giet. En waar het deprimerend is. Donkergrijs, regen-regen-regen, droefheid alom. Het meer kunnen we nauwelijks zien. Vele tinten grijs. We zoeken een plaatsje, bij één van de twee campers die we onderweg zagen staan (morgen passeert de Giro-karavaan hier). Die camper vertrekt na een kwartiertje of zo. We staan in het duister, in de regen, onder bomen. Het klettert keihard op ons dak.
En dan zijn we er klaar voor: weg met de Giro, wij gaan naar Kroatië. Daar schijnt de zon. Inpakken en wegwezen. We zitten op zo’n 600 kilometer, goed te doen. In het zuiden van Frankrijk is het ook slecht weer, dus daar hoeven we niet over te denken. In Spanje is het ook slecht weer, en dat is nog veel verder. Kroatië, here we come!! Spannend.
Eerst moeten we nog een vervelend, druk eind richting Venetië. Druk, lastig, regen. Eens Venetië voorbij, wordt het rustiger. En het klaart uit. We zouden moeten tanken, en willen iets eten, dus rijden we de autosnelweg af. We zoeken een plekje om te staan, en belanden op de parking van de begraafplaats van Palmanova. De zon schijnt, het is meer dan 20 graden. Bliss! Ik wil hier wel blijven, en dat doen we ook.
’s Namiddags maken we een wandeling naar het stadje. Puur per toeval zijn we toch wel op een speciale plek beland: een vestingstadje in stervorm. Heel mooi.
Het is lichtjes bevreemdend om deze mens te zien voorbij wandelen.
Als er een kapelletje in de buurt is, weten we het wel te vinden.
In de poorten is ook nog vanalles te zien. .
In het midden van het stadje is een gigantisch plein.
Details.
Het volledige stadje is uiteraard ook ommuurd en omwald.
De volgende dag rijden we verder naar Kroatië. Eerst nog een stuk Italië door, via Trieste, en zo Slovenië in. Wat is het daar ook prachtig, met heel veel groen.
Kort voor de grens met Kroatië stoppen we nog even aan een kerkje.
Daarna gaat het verder naar Kroatië, waar we een plekje gereserveerd hebben op een camping. Denken we. En waar onze mond openvalt van de schoonheid die we zien. Maar dat is voor volgend jaar! (mijn cliffhangers worden steeds beter, haha)
Prettig eindejaar en een goede start van het nieuwe jaar gewenst!
Dat vestingstandje: Prachtig 😍
Dat was zo’n mooie verrassing 🙂
Zo mooi daar. Wat een wijs besluit was het om het roer om te gooien en van reisdoel te switchen.
Dat was het echt wel. Zo’n beslissing moet eerst wat rijpen. Maar we hebben het ons niet beklaagd 🙂
dat vestingsstadje is echt speciaal!
Dat was echt wel een ontdekking.