Nadat ik jaren, echt jarenlang bijna altijd rokjes en kleedjes droeg, ben ik die opeens beu. Maar echt: beu. Ik heb weer zin om broeken te dragen. Gelijk vroeger. Alleen ben ik niet meer zo dun als vroeger, tsss.
En ik wil ook dat mijn broeken gemakkelijk zitten. En ik wil ze zelf maken, haha.
Probleempje: sedert ik ziek geweest ben, en wellicht sedert ik aan de hormoontherapie ben, kan ik geen synthetische stoffen meer verdragen. Ongemakkelijk warm krijg ik het daarin. Katoen verdraag ik daarentegen zeer goed.
Voor zomerbroeken is dat geen probleem: katoenjersey. Maar winterbroeken, daarvoor is het al heel wat moeilijker om iets te vinden wat warmer is. Na een tip van Mevrouw W. kocht ik French terry, en die gebruikte ik om broeken te maken.
Daarvoor haalde ik mijn oude en teerbeminde Burdastyle Corinne Yoga Pants patroon boven. Een patroon dat ondertussen niet meer verkocht wordt. Ik maakte de broek al vaak, als “huisbroek” (want ik hou niet van yoga) en soms draag ik ze ook gewoon buiten. Tijdens de vakantie, of tijdens fototochtjes en wandelingen.
Een zoekopdracht op mijn blog levert bedroevend weinig op wat betreft de eerdere versies, maar zwarte broeken zijn dan ook moeilijk goed in beeld te brengen. Er zijn wel twee blogposts over een korte versie van de broeken.
En ik maakte met zwarte French terry een versie die ik nu gewoon dagelijks wil dragen. En een grijze versie. In maat 40, ha, bij deze broeken kan ik nog altijd gewoon in een maat 40 (*). In de zwarte stak ik als vanouds een strop, in de grijze een rekker. De rekker viel zo goed mee, dat ik de strop uit de zwarte nog ga vervangen door een rekker.
Toen Meneertje Mertens foto’s maakte van mijn grijs vest, had ik de zwarte broek ook aan. Daarna kwamen er nog wat foto’s van de grijze broek.
Ik hou enorm van foto’s, maar niet van foto’s van mezelf, maar ik heb er toch het beste van proberen maken, en vooral veel onnozel gedaan.
Dan maar eens onnozel lachen hè.
De grijze broek dan. Een broek waar ik voor de volle 100% tevreden van ben. De pasvorm is goed, ze zit als gegoten, ze is makkelijk, de lengte is perfect… en dit is een foto die ik zelf ook mooi vind. Het kan niet op.
Dat moet gevierd worden met een onnozele glimlach.
Zijde blij? Danst nekeer.
Me happy!
(*) De Burda maten vallen vrij groot, maar vertel dat vooral niet verder.
De broek heeft een heel mooi model en staat je beeldig! Het lijkt me enig om je broeken zelf te kunnen maken, want ook ik vind het heel lastig om een goede broek te vinden, het is altijd wat. French Ferry is dat een soort stof?
Dat is zo’n beetje gelijk zomer-sweater stof. Tricot vanbuiten, zachter vanbinnen, eigenlijk nog altijd niet echt warm maar goed.
Leuk model! Het herinnert me een beetje aan de flower power broeken, toen uit corduroy of fluweel
Het staat je goed
Ja, inderdaad 🙂 En eigenlijk zouden die stoffen (mits enige rek erin) ook goed zijn om broeken te maken.
Mooi zeg, zowel de broeken als het zot model.
Hihi, dankjewel 🙂
Heel mooi. Ik heb ook een probleem met het verdragen van stoffen, er zijn er maar heel weinig die lukken, dus ik ben heel beperkt. Die warmere broeken lukken me ook niet, vervelend in de winter. Fijn dat jij ze zelf kan maken. Ik googel eens op de stof.
Het is een soort lichte joggingstof. Zo niet woolly-fleece achtig, meer katoen-gevoel. Zeer aangenaam. Maar toch niet echt zeer winter-proof, denk ik. Goed voor deze tijd van het jaar.
Die laatste foto is helemaal de max! Mooie broeken.
Dat van sommige stoffen niet meer kunnen verdragen heb ik ook. Waarschijnlijk alles te zien met spetterende hormonen.
Dankjewel! 🙂
Ik vermoed ook dat het met hormonen te maken heeft. En met die innerlijke thermostaat.
Mooie broeken en dito model 😀
Dankjewel Inge 🙂
Zie-nu-toch-eens wat een perfect model, en dan heb ik het niet alleen over de broeken hee. Je staat er beeldig mee!
Haha wat lief Chantal 🙂
Van zelf broeken maken kan ik niet meespreken (en ik zal het ook niet meer aanleren). Ik merk alleen dat het resultaat van je werk bijzonder goed meevalt. Knap!
Dankjewel 🙂
Dat is wel een héél mooi model, ik ben niet zo van de broeken maar áls…. dan dit model.
En het zit nog supergemakkelijk ook 🙂
Mooi gelukt hoor! Ze staan je mooi! Ik vraag mij alleen af wat een strop en een rekker zijn?? Ik ben een spijkerbroekenmens☺
Ha, ik had zonder erbij na te denken een zeer Vlaams woord gebruikt. Over het algemeen gebruik ik bewust Vlaamse woorden omdat ik dat plezant vind, hier was het automatisch gegaan.
Een strop is een aantrekbaar touw, waarmee je een wijdere broek kan doen aanspannen zodat ze niet op je hielen ligt 🙂
(iets zoals dit: https://www.stoffenverkempinck.be/shop/kv-43809-fuschia-platte-hoodie-koord-20mm-97974?search=hood#attr=281695)
Een rekker is “schoon Vlaams” voor een elastiek 🙂
Leuk om te weten! Grappig die Vlaamse woorden, ze klinken eigenlijk heel.logisch!
Ik moest zo lachen om je foto’s. Ik heb nog even de oude naaiblogs van jou over dit model bekeken. Ik snap waarom het model zo fijn draagt: de brede tailleband. Sowieso leuk om de oude naaiblogs te lezen. Ik volg je nog niet zo lang.
Wat een leuke reactie 🙂
Ik heb vroeger heel veel geschreven over mijn diverse handwerk-exploten, dat is nu veel minder. Ik vind dat ik dat weer moet opnemen 🙂
Ik volg het graag
Ziet er mooi uit hoor! En wat heb je een lieve uitstraling!
Oh dankjewel, wat vind ik dat een mooi compliment 🙂
Zeg hoe perfect zitten die je broeken en wat een heerlijk vrolijke onnozele maar bijzondere uitstraling heb je