Satur9Vaste rubriek op zaterdag: week in beeld. Een greep uit de telefoonfoto’s die ik maakte van zaterdagochtend tot vrijdagavond. Soms eens een foto door Meneertje Mertens. De laatste tijd ook vaker foto’s met de Nikon. Maar vooral foto’s van mijn telefoon.
Mooi weer, dus fietsweer. En de meisjes kwamen logeren. Resultaat: veel foto’s. Hoera!
Zaterdag reden we naar Limburg, waar de familie Fotoschuur een weekendje Center Parks genoot. Eerst maakten we een wandeling in Bocholt. Ik heb gezaagd en geklaagd, want ik vond het veel te warm. Nooit meer een namiddagwandeling in de zomer, ik zweer het u!
Gelukkig was het wel mooi. We werden getrakteerd op een mooie muurschildering.
Door de hitte (of toch wat ik hitte vond) maakte ik erg weinig foto’s, ondanks het feit dat we libellen en vlinders en mooie landschappen zagen.
Daarna trokken we naar Center Parks. Eerst een toertje bij de dieren.
Een geitje speelde stofzuiger in Otto zijn buggy, waarin koekkruimels lagen.
Waarna we samen gingen eten, en nog even langsgingen in het huisje van de familie Fotoschuur. Een hit bij elke baby: de zonnebril van opa.
En toen trokken wij weer huiswaarts. Zondag behoorde weer toe aan de koers, en zagen we Lotte Kopecky tot ons plezier wereldkampioen worden. Maandag behoorde toe aan het zelf fietsen. Vertrek in de wijk.
De zonsopgang was mooi.
De Westermolen in Lembeke, in de ochtendzon.
Het dorpsplein van Kaprijke.
Gloednieuw.
In Assenede grossieren ze in speciale straatnamen.
Een pad in Lembeke dat ik al lang wist zijn, maar wat ik nog nooit uitgeprobeerd had. Het is goedgekeurd.
Dinsdagochtend. Rondje Lievegem. Mooie zonsopgang.
Een kapelletje mag niet ontbreken.
En een weids, leeg landschap ook niet.
Woensdag. Ik fietste eens naar mijn ma en Herman in Wondelgem, in het doorrijden met een ommetje. Het begon veelbelovend thuis.
En het moois zette zich verder.
Ik ben niet de enige die zo ’s morgens vroeg op weg is: ook de boeren zijn al aan het werk.
Een kapelletje mag niet ontbreken.
De rit naar huis. Laat ik eens de nieuwe fietsersbrug over de R4 proberen. Ahum.
Een veld vol bloemen langs de Lieve.
Donderdag ging ik in alle vroegte nog een kort eindje fietsen en foto’s maken. Het was niet echt een mooie ochtend, maar ik heb wellicht wel wat mooie beelden (die ik nog moet bekijken).
En toen was het tijd voor de meisjes. Lili was nieuwsgierig naar mijn naaimachines, en vroeg of ze ook eens iets mocht naaien. Ik vind haar daar stilaan oud genoeg voor, dus we gingen aan de slag. Eerst een lapje met wat willekeurige rondjes en lijnen. Waarna ze haar naam wilde naaien.
Wilde ze zelf eens een kussentje maken? Jazeker, dat wilde ze. Het “lesgeven” viel me enorm mee: ze slorpt alles op als een spons, ze kijkt en luistert goed, ze heeft geduld als ze naait, en ze laat me zonder problemen de dingen overnemen die te moeilijk zijn voor haar. Sowieso deed ze het grootste deel van de kussentjes zelf: ik knipte, zij naaide en vulde, en ik naaide de kussentjes dicht.
Voor in het stapelbedje.
In de namiddag trokken we naar een kleine rommelmarkt in de buurt. Onderweg komen we kapelletjes tegen, en ook Pipa is erdoor gefascineerd.
En dan vertelt ze over moeke Magia en Jegust.
We kochten wat verkleedkledij.
Lili en ik deden nog wat verder met de naailessen. Ze maakte een proeflapje met de verschillende naaisteken, dat we een volgende keer nog moeten afwerken. Waarna we in een groter project doken. Er werd geconcentreerd geknipt….
… en genaaid…
… waarna heel enthousiast een rokje kon worden geshowd.
Ze deed heel veel zelf, maar uiteraard niet alles. We kozen samen het stofje, ik markeerde de stof, Lili knipte, ik boordde af met de overlock (een machine waar ze terecht wat bang van is, het is een beest), zij naaide de delen aan elkaar, ik streek de zoom, zij naaide de zoom, ik streek het tunneltje voor de rekker, zij naaide het tunneltje, ik stak de elastiek door het tunneltje en naaide dat dicht, ik speldde de etiketjes op hun plaats en zij naaide ze. Ze verbaasde me echt met haar geduld, concentratie en inzicht. Ik kijk al uit naar de volgende lessen en projectjes.
Daarna was het tijd om stoom af te laten en samen smoelen te trekken.
Pipa is de meest theatrale van de twee.
“Lach eens naar mama”, zei ik, en dan krijg je dit.
Met deze vrolijke noot sluit ik de week af. Oh nee wacht, nog eentje. We gingen de meisjes terug thuis afzetten, en Meneertje Mertens maakte deze foto van vrolijke Otto. Het is een even leuke positieve noot om mee af te sluiten.
Mooi beeldverslag van je week weer met prachtige luchten, landschappen en kapelletjes. Maar hoe mooi het allemaal ook, is, de zonnebril van opa wint hier weer met glans.
🙂 Heerlijk hè, dat vrolijke babysnoetje 🙂
Door jouw blogs let ik ook meer op kapelletjes. Hilarisch die uitspraken van de dames.
Wat leuk dat je je naaiplezier met kleindochter kunt delen. Ze begrijpt dan ook beter hoe kunstig jouw voor haar gemaakte jurken etc. zijn.
Op de meeste naaimachines zitten behalve zigzag ook andere afwerksteken. Die kan ze zonder gevaar voor haar vingers gebruiken. Het geeft jou dan iets meer tijd om ondertussen andere dingen te doen.
Ik vind dat leuk, als ik mensen kan inspireren om te letten op dingen onderweg 🙂
Lili vond het altijd al fijn dat ik kleren voor haar maakte, en inderdaad, nu zal ze het nog mooier vinden dan ervoor.
Ja, er zit inderdaad nog veel qua steken op mijn machine, dus ze kan nog wel even voort met dat proeflapje 🙂
Jong geleerd is oud gedaan, zegden ze vroeger. Fijn om je hobby te delen met de kleindochter en dat ze zo geduldig is.
En jouw zonsondergangen zijn altijd mooi, kon ik maar wat vroeger mijn bed uit😦
Vroeger gaan slapen Lieve 😉
Ik hoop dat Lili en ik nog vaak samen gaan naaien, ik zou het echt heerlijk vinden om dat door te kunnen geven aan haar.
Maar ik ben een real avondmens…..
Wat een mooie week! Je hebt er zowaar ook een leerlinge bij. Wat is dat leuk voor jou én voor Lili.
Ik heb weer genoten van de mooie foto’s uit mijn geboortestreek. Dat ochtendgloren… prachtig.
Die bloedrode kapel op dat hoekje… waar ken ik die van?🤔
Ja, we zijn samen trots, Lili en ik 🙂
Die bloedrode kapel (en toen moest ik ferm gaan zoeken, haha) ligt op de hoek van de Hogevoorde en de Voordestraat, in Lievegem, ik denk Waarschoot of Zomergem maar in de buurt van de grens van die twee gemeenten.
Waarschoot, dan toch: https://inventaris.onroerenderfgoed.be/erfgoedobjecten/33256
Aha!
Het eerste kapelletje vind ik het mooist maar natuurlijk winnen de kinderfoto’s.
leuk dat Lili zoveel interesse in jouw hobby heeft. voor je he weet maakt ze haar eigen kleding en moet jij een nieuwe hobby zoeken.
Hihi, ik zou dat echt zalig vinden. Hopelijk gaat dit verhaal dus verder 🙂
Oma, je talenten springen van de ene generatie op de andere!
En dat maakt me blij. Want die talenten gaan al generaties mee ook 🙂
Maar zo tof zeg, dat je Lili leert naaien. En dat ze interesse heeft.
Ja hè, ben er echt wel blij mee en trots op.
Ook omdat ze als behoorlijk onstuimig kind dan ineens toch mee is met het verhaal van het “slow sewing”.
Zalig!
Wat leuk dat je kleindochter wil leren naaien! Echt heerlijk!
En verder had je een hele mooie week.
Dankjewel 🙂
Mooi teamwerk! Wat een leuk rokje 🙂
Ja hè 🙂 Ze was er zo trots op!
Heerlijk verslag van de week. Fiere oma, die haar kleindochter zoiets bijbrengt. Ik geniet ook telkens – al reageer ik niet telkens – van jouw foto’s van het ochtendgloren. Mooi mooi!!
Fijn om te lezen dit 🙂
Ah die eerste streetart is van Dzia. Zeer herkenbare stijl. Heeft veel werken rond Brabant.
haha met die kussentjes dacht ik dat dat zo’n joekels van 60cm lang of zo waren en opeens zie ik dan dat barbiestapelbed. haha, andere dimensies. Wel tof dat jullie zo samen nu op naaiprojectjes kunnen werken!
Ik vind die vogel heel mooi. Ik zoek eens wat op.
Hihi, 60 cm 🙂 Ik vind het echt super, ben benieuwd of we ermee verder zullen gaan.