Regelmatig keer ik eens terug naar “onze reis naar de eilanden”, zoals we onze twee weken Frankrijk in september hier noemen.
Ik had al foto’s van de zonsondergang bij de Charente, de zonsopgang dichtbij de camper, maar ik wilde ’s morgens toch ook nog eens naar de jachthaven. En wat was het weer prachtig. De foto’s lijken op die van de zonsondergang twee dagen ervoor, maar zijn toch anders. De kleuren zijn anders. Even magisch, even mooi, maar anders. Ik vond het prachtig.
Het veerbootje lag ook weer te dobberen in het midden van de Charente.
’s Avonds landde er een zwerm lawaaierige spreeuwen in de struiken op de oever van de Charente. Na zonsondergang gingen ze flink slapen, en werd het stil. Tot ’s ochtends bij zonsopgang.
De spreeuwen worden wakker (zet je geluid misschien iets harder dan anders, de opname is nogal stil).
Het wordt duidelijk waar de zon gaat opkomen.
De vogels zijn klaarwakker en en bereiden zich kwetterend voor op de dag (opnieuw, zet je geluid misschien wat harder).
De vogels zijn klaar voor de dag, en stijgen – spectaculair!! – op. Prachtig om zien.
De zon komt een klein beetje piepen, en dan gaat het echt snel.
Daar is ze zie.
Tegen dan waren mijn filters en lenzen al een paar keer bedauwd, stond ik te vernikkelen van de kou, waren mijn vingers verstijfd, en was het genoeg geweest. Terug naar de warme camper! Tevreden en wel.
Waw! Je zou al met minder tevreden zijn. Leuk met de filmpjes als extra.
Maar allez! Zo’n schoon foto’s zeg!
Het zijn droombeelden die echt zijn. Ernaar terugkijken brengt je terug naar die mooie plaatsen en momenten.
Echt prachtige sfeerbeelden !
zo prachtig