Vaste rubriek op zaterdag: week in beeld. Een greep uit de telefoonfoto’s die ik maakte van zaterdagochtend tot vrijdagavond. Soms eens een foto door Meneertje Mertens. De laatste tijd ook vaker foto’s met de Nikon. Maar vooral foto’s van mijn telefoon.
Zaterdag was er een feestje.
Familie op een rij.
Nog familie op een rij.
Broer en zus hadden leute.
De laatste dagen van de vakantie, Janna en ik deden nog een klein uitstapje met de kinderen. We wilden naar de Eendenkooi, maar onze research was maar belabberd. Verder dan de aaidierenweide geraakten we niet, de Eendenkooi zal voor een volgende keer zijn. Maar er werden in ieder geval wel diertjes geaaid.
Pipa moest eerst een beetje de kat (het geitje?) uit de boom kijken.
Maar na een tijdje kwam het wel in orde.
(foto’s gemaakt door Janna en mij door elkaar)
Er was een lachende alpaca. Allez ja, dat lijkt zo. Eigenlijk was het best wel een humeurig beest.
Pluimvee in een apart kader.
Hello.
Lili werd bijna met huid en haar opgevreten.
Tijd om te vertrekken dus.
Dinsdag ging ik een eindje fietsen, om mijn 400 kilometer in augustus challenge vol te krijgen. Ik reed een stukje door de haven, en fietste op een plek waar ik nooit eerder gefietst, maar wel al gevaren had.
Het dreigde vlijtig, maar regen bleef uit.
Een heerlijk stukje langs de Lieve. (over het oversteekmoment op de N9 een paar kilometer verder moet ik de stad nog eens mailen)
Donderdagochtend ging ik nog eens naar de Gentbrugse Meersen. Ah ja. Draaide een beetje uit op een sisser: rond zonsopgang trok de hemel helemaal dicht en bleef het grijs.
Ik deed nog een location scouting rondje, en bleef gelukkig lang genoeg om nog een beetje mooi licht te bespeuren.
Terug aangekomen bij mijn fiets ruimde ik mijn spullen op, en miste de zonnekap van mijn nieuwe groothoeklens. Damn. Alles nog eens afgezocht, geen zonnekap. Ik dacht nochtans dat ik ze nog gezien had. Ondertussen passeerden me twee joggers. Ik besloot mijn rondje van daarstraks dan maar opnieuw te doen om op zoek te gaan naar die zonnekap, in omgekeerde richting. De joggers namen het paadje langs waar ik vertrok. Ik stapte speurend en balend als een stekker verder, geen zonnekap te zien. Na een tijdje hoorde ik roepen, zou dat naar mij zijn?? Beetje onzeker, het leken de twee joggers die zwaaiden met iets en me riepen, mijn slechte ogen zorgen zoals zo vaak voor twijfel. Uiteindelijk liepen we op elkaar af en… ze hadden mijn zonnekap gevonden! Schitterend! Ik heb ze wel 10 keer bedankt, zo blij was ik. Zo lief dat ze speciaal terugkeerden. En dat ze de link gelegd hadden tussen de kap en het feit dat ik daar rondliep en eruit zag als een fotografe (their words, mihi). Thuis heb ik nog eens gezocht op het internet: zo’n zonnekap kost begot 50 euro! Blij dat ik ze niet kwijt ben.
Vrijdag was het EINDELIJK heerlijk weer, en ging ik nog een eindje fietsen. Langs de Schelde richting Oudenaarde (van het Scheldepeleton, kijken jullie ook?), tot in Eke.
Daar terug via Vurste. Waar het begint te glooien. Mooi is het er zeker.
Yes, een kapelletje. In Melsen, deelgemeente Merelbeke.
Ook in Melsen, de Stenen Molen.
Melsenbeek. Denk ik. In Schelderode.
In Merelbeke ging het nog over fietspaden die niet echt geschikt zijn voor mijn dunne bandjes. Maar het is er wel mooi en ik heb genoten.
Maar daar was ik eigenlijk bijna thuis.
En laat dat mooie weer nu maar een hele tijd aanhouden!
Wat heb je weer heerlijk veel gefietst, sportieve dame👍. Dat belooft voor deze nazomer.
Ik las net het verhaal van Melody en nu dat van jou, gelukkig zijn er dus toch nog eerlijke vinders.
Ja ooooh, ik hoop zo hard dat we een mooie maand september krijgen. Het is zoveel leuker zo.
Na het verhaal van Melody gelezen te hebben, ben ik nog blijer met mijn eerlijke vinders.
Heerlijke foto’s alweer. Die van de koe met de kippen en de wit gevlekte alpaca (?) vind ik er uitspringen.
Van het mooie weer is hier overigens vandaag niets te merken: grijs en donker aan de kust.
Ja, was inderdaad een alpaca. Hij leek te lachen, en dat vond ik wel grappig.
Het was zaterdag bij ons ook een grijze dag, tot een eind na de middag. Beetje aan mispakt, het werd een sombere fietstocht. Gelukkig klaarde het daarna nog uit.
Zoveel blije gezichten en naar het einde toe ook steeds meer zon. Ook de foto’s van de dieren zijn prachtig!
Dankjewel! 🙂
Kleine kinderen en dieren vormen vaak een leuke combinatie, maar de foto van het kalf dat de kippen zo mooie omkadert, wint het ditmaal wat mij betreft.
Verder zoals meestal in je weekoverzicht weer mooie landschapjes.
Dat was zo’n toevalstreffer die ik pas opmerkte toen ik thuis de foto’s bekeek 🙂
Dankjewel!
Blij te zien dat het in België dan toch zonniger is geworden!
Ja oef, en hopelijk blijft het zo wat!
je hebt niet stilgezeten deze week
mooie familiefoto’s en due stenen molen valt me ook op
prettig weekend
Dat is blijkbaar een speciale molen. Het is daar erg mooi, ook een beetje verder in Vurste. Mooi om te wandelen ook.
Die foto van jou met je kleindochter echt tof. Verder veel gefietst zeg.
Dat handje op mijn hand, dat zijn zo de details waar ik het voor heb in zo’n foto’s 🙂
Ik hoop dat het goeie weer wat aanhoudt, fietsen is veel leuker zo! Of althans, dat vind ik toch.
Er viel dus iets te vieren, een flinke volle bak zo te zien. gezellig hoor.
Altijd dankbare fotomomenten met kinderen in een kinderboerderij., levert lieve plaatjes op.
Er was een (uitgesteld) lentefeestje 🙂 Noemen jullie dat ook zo, in Nederland?
Nee volgens mij hebben wij niet zoiets. áls we een feestje willen vieren dan verzinnen we gewoon een reden. 😉
Hahaha, dat is toch veel beter 🙂
Wat een leuke foto’s! En amai zeg, jij hebt flink wat kilometers gefietst 🙂
Dankjewel 🙂 Ja, ik doe mijn best om flink te fietsen 🙂
aah die nazomer…mja, in september was het schoon en nu is de herfst toegekomen.
haha die kippen anders gekaderd , zijn heel cool