De coronacrisis is nog lang niet voorbij, we gaan ons nog lang in stilte moeten bezighouden. Dus leek een reeks gastblogs me wel iets om de boel wat op te vrolijken. Ik nodigde uit om een vriendenboekje in te vullen, en kreeg veel respons. Vandaag leren we Vief kennen. Veel leesplezier!

Naam: M.M.R. Van den, en dan een soort boom/struik. Aka Vief.

Leeftijd: dat vraag je nu toch niet aan een vrouw 🙂 Maar kom, omdat je het zo schoon vraagt: 51 jaar.

Mijn hobby’s: Fietsen, reizen (mag ook met de fiets – hopelijk volgend jaar weer onbeperkt mogelijk), naaien (soms haat-liefde, soms heel graag), lezen, koken.

Hier vind je me op het internet (blog, instagram…)https://vief.home.blog/ Instagram en Tottenboek hou ik voor een select clubje.

Dit ben ik in drie woorden: Oei, drie maar, dan maar de belangrijkste: mama, vrouw, partner.

Als kind wilde ik dit worden: Ik heb altijd te weinig ambitie getoond. Ik wou buiten de deur werken en een gelukkig gezin hebben. Dat laatste kwam er maar toen ik door omstandigheden stopte met werken.

Dit is/was mijn beroep: boekhouder.

Ik ben goed in: ik excelleer in weinig, maar kan mij op veel vlakken wel uit de slag trekken.

Ik ben slecht in: een goeie huisvrouw zijn. Ik doe al die klussen wel, maar alleen omdat het moet en soms bijzonder chaotisch.

Ik word blij van: anderen blij maken, een glimlach, mijn ferme dochters, seks met ’t lief, regenbogen, wolken, de natuur, …

Heb ik een hekel aan: zurkeltrutten (zure mensen), dronken mensen, ongeëmancipeerde mannen, enge geesten, patriarchaat.

Mijn beste eigenschap: ik kan goed lachen met mezelf.

Nutteloos talent: Hypochondrie. Erg handig tijdens een pandemie. Not!

Grootste blunder: 19 jaar getrouwd blijven met de echtgenoot.

Ik ben bang voor: De verrechtsing van de maatschappij en de daarbij horende ongelijkheid die nog scherper gesteld wordt.

Mijn guilty pleasure: kijken naar ‘Say yes to the dress’, ge moogt mij uitlachen nu. Ik heb niets met trouwen, verwacht zelfs niet dat mijn kinderen dat doen, maar die jurken hé…

Mijn slechte gewoontes: uitstelgedrag, teveel zoetigheid eten, te lang opblijven, te weinig bewegen in de donkere maanden.

Mijn grootste teleurstelling: Dat mijn kinderen hun jeugd niet kunnen overdoen op een betere manier.

Het beste wat me overkomen is: Een tweede leven krijgen na de dood van de echtgenoot.

Ik heb er spijt van dat ik nooit: verder heb gestudeerd.

Mijn lievelingseten: Chicken Tikka Masala. Ik eet dat zodanig graag dat ik in elk Indisch restaurant hetzelfde vraag.

Dit lust ik niet: Zurkel.

Mijn lievelingskleur: azuurblauw.

Mijn favoriete boek: ‘Tara Road’ van Maeve Binchy. Geen hoogstaande lectuur, maar het deed me nadenken over mijn leven toen ik het las.

Mijn favoriete film: Ook al niet hoogstaand, maar nog altijd lachen en janken tegelijk als ik hem zie: P.S. I love you.

Mijn favoriete muziek: Teveel om op te noemen. Van kleinkunst over pop/rock naar klassiek.

Ik surf elke dag naar: teveel nutteloze dingen.

Mijn favoriete reisbestemming: Om het even als er maar een combinatie van natuur en cultuur is en ik er niet met het vliegtuig naartoe moet.

Favoriete plek om te wandelen/fietsen: Waar het niet te druk is, op jaagpaden langs water, vias verdes/voies vertes (oude spoorwegen die tot fietspaden omgevormd zijn in Spanje en Frankrijk), in bosgebieden…

Mijn ideale vrije dag: Lente/zomerdag, 22-25°, rustig ontbijten, de vogels horen, een dagtocht maken met de fiets, tussenin wat horeca (wat mis ik dat nu!), ’s avonds op een ligzetel in de tuin de zon zien ondergaan.

Superkracht die ik wil bezitten: Ik zou het klimaat wel willen redden.

Deze acteur/actrice mag de hoofdrol spelen in de film over mijn leven: Emma Thompson, zeker weten!

Deze celebrity mag eens bij me langskomen: Greta Thunberg.

Bovenaan op mijn bucketlist staat: Niets, want ik doe niet aan zo’n lijstjes. Als ik in de boekhandel boeken zie liggen in de aard van dingen die je moet gedaan/gezien hebben, dan denk ik altijd: kmoetekikzjustniks.

Mijn lievelingsquote: Geluk volgt uit tevredenheid, en tevredenheid is een keuze.

Mijn levensmotto: Cry a river, build a bridge, get over it.

Merci Anne, dat ik deze mocht invullen. Was dit een poëzieboekje geweest, dan zou ik afsluiten met: ‘Tip, tap, top, de datum staat op z’n kop’ 🙂

Verwante Berichten:

Misschien lees je dit ook graag:

35 reacties

  1. Ik herken je hier helemaal in! Mijn blogvriendin! Veel te lang geleden dat we elkaar in ‘t echt zagen. Wacht maar, als heel die pandemie voorbij is, dan doen we nog eens een grote blogmeet hè! We zullen eerst eens bij elkaar op de koffie/thee komen om alles te bekokstoven … 💪🥰

  2. Fijn om je beter te leren kennen, hoewel ik al geregeld op je blog kom kijken. Maar toch weet ik duidelijk nog heel veel niet.

    Jij en ik, wij hebben blijkbaar eenzelfde ‘ideale dag’.

    En de quote over geluk en tevredenheid en keuze kan ik alleen maar beamen.

  3. Geneer je niet , vrouwen blijven vrouwen en zo’n trouwjurk werkt op de verbeelding, heerlijk. Maar 51 zijn en dan spijt hebben van “niet doorleren”? Dat is toch alsnog op te pakken, ik ging mijn kennis ook pas bijspijkeren toen de kinderen de deur uit waren en ik al tegen de 50 liep, zeg nooit nooit.

Zeg het eens?