Dinsdag muziekdag. En een samenwerking met Goofballsworld. We spelen muzikale pingpong, we draaien samen door. Elke week borduren we voort op elkaars muzikale keuze, en die keuze kan alle mogelijke kanten uitschieten. Zo wordt het extra spannend!    

Vorige week had ik Street Spirit (Fade Out) van Radiohead, waarna Goofball doordraaide met Dust in the Wind van Kansas. Met alweer een zeer aangename redenering hoe die keuze tot stand kwam. Ik luisterde naar de intro van Dust in the Wind, en moest meteen denken aan Landslide van Fleetwood Mac (wat ik eigenlijk leerde kennen in een versie van de Smashing Pumpkins). Lindsey Buckingham is een meester in picking.

Maar, vorige week had ik geen goesting om mensen te bekeren, en deze week heb ik goesting om mensen op stang te jagen. Dus koos ik iets helemaal anders. Ik zocht het in de Amerikaanse staten, en kwam uit bij Montana van Frank Zappa. Staat op het live album A Token of His Extreme, en euh ja, awel, zoiets ja. Het begint al bij de schoenen. En voor de rest: genialiteit over een compleet banaal onderwerp. In de stijl van Joe’s Garage en Sheik Yerbouti, en met fantastische muzikanten. Laverend tussen idiote humor en avant garde.

I don’t care if you think it’s silly, folks, zingt Zappa, and I couldn’t agree more.

Goofball, ’t is weer aan u!

Verwante Berichten:

Misschien lees je dit ook graag:

20 reacties

    1. Hahaha 🙂 Mijn schoonbroer is ook grote fan. Ik ben zo’n typische Sheik Yerbouti en Joe’s Garage fan, maar ik apprecieer meer en meer van Zappa. Fantastische mens.

  1. Frank Zappa, wat een fenomeen. Onvergetelijk. Hij trad op in het Kuipke in Gent, denk zo’n 25 of 30 jaar terug… Ik was er niet bij, maar mijn ex-echtgenoot wel. Hij was grote fan van Zappa en via hem heb ik heel muziek van hem gehoord. Het was niet meteen mijn muziek, maar uniek vond ik hem wel. Zo ook zijn in zijn teksten.

    1. Uniek was hij zeker. Ik heb vandaag wat teruggeluisterd en -gekeken op Youtube, en ik mis eigenlijk echt wel dat gevoel dat politiek correct zijn echt niet hoefde. Hij was ook een enorme tegenstander van de censuur die weer in opmars was in de jaren 80 (onder Reagan en zijn vrouw).
      Schitterend dat je je dat nog herinnert, dat concert in het Kuipke. Ik was daar wel 🙂 Ik ben het gaan opzoeken: 1988. Mijn schoonbroer was een gigantische fan van Zappa, en mijn ex werkte toen als roadie bij On the Rox, en zo zijn we toen samen gegaan, mijn oudste zus, schoonbroer en ik. Ik heb nog een barkruk van op het podium op zolder staan 😀 Was echt een fantastisch concert. Ik was zelf niet zo’n grote fan of kenner, kende niet veel meer dan Sheik Yerbouti en Joe’s Garage, maar toch enorm genoten, dat weet ik wel nog.
      http://www.oosterlincknet.be/concerts/1988_zappa.html

      1. Ongelooflijk dat je er was! En het is dus al 32 jaar geleden…
        Het is waar, nu mag dat allemaal niet meer. Alles is politiek incorrect geworden… Mijn toenmalige echtgenoot was zo onder de indruk dat hij nadien zijn auto niet meer kon vinden. Hij wist niet meer waar hij geparkeerd stond. Dat verhaal kan ik mij nog goed herinneren.

        1. Het zat in mijn geheugen als 1991, maar ik wist dat dat niet kon kloppen.
          Eigenlijk is dat echt wel een onbetaalbare herinnering. Zalig verhaal van je ex echtgenoot 😀
          Ik vind dat een verarming, dat alles politiek correct moet zijn. In ieder geval toch in de kunst.

  2. Natuurlijk herinner ik me hem wel van vroeger maar in die tijd viel hij toch wat buiten mijn belangstellingssfeer . Misschien wel omdat er in die tijd zovéél goede muziek was. Ik vind het nu eigenlijk wel grappig.

    1. Ik heb een schoonbroer die echt mega-fan was. Nog is, denk ik. Zappa heeft inderdaad echt wel grappige dingen gedaan, en zijn kop erbij zien, helpt natuurlijk wel. Schitterende mens 🙂

Laat een reactie achter bij Satur9Reactie annuleren