Op reis: Viviers – La Couronne (Martigues)

Donderdag 18 juni

De nacht in Auzon, een schattig tegen een berg geplakt stadje in de Auvergne, is onwaarschijnlijk donker, en rustig. Het enige wat er te horen is, is het geruis van het riviertje. Ik lig nog een tijd wakker, maar slaap daarna goed. Om 7u zijn we wakker. Als laatsten binnen op de camperplaats, en als eersten wakker en straks wellicht ook weg. Ik schrijf een blogbericht, Meneertje Mertens zorgt voor het nodige: lozen van toiletcassette en grijswatertank, en water bijvullen. Vorig jaar stonden we hier moederziel alleen, nu zijn er toch een 5-tal andere campers op het terrein. We drinken koffie, ontbijten en lopen nog eens rond. Door de pech met de lekke band zijn we hier korter dan we voorzien hadden.

We vertrekken rond 9u30.

Onze route voert ons tot dichtbij Le Puy-en-Velay, en we maken een ommetje om door de stad te rijden. Uiteindelijk heb ik geen foto’s omdat we niet stoppen, en mijn foto’s vanuit de wagen nergens naar lijken. Daarna krijgen we nog een lange omleiding voorgeschoteld, en vraag me af of dat ommetje eigenlijk wel zo’n goed idee was. Maar waarom niet, we raken uiteindelijk weer op het goede pad en rijden lustig verder. De afstand is niet erg groot vandaag, een 200-tal kilometer. We zitten al snel in heel mooi gebied en rijden de Ardèche in. We rijden een tijdje langs de rivier, meestal op comfortabele en grote wegen. Maar opeens worden we toch weer van de grote weg af gestuurd, en belanden voor een brugje waar we toch wel met grote ogen naar kijken.

Wat kan Google ons langs vreemde wegen sturen! Als we het brugje over zijn, krijg ik de slappe lach van de “alteroisse” gelijk dan zier zeggen, en ik weet even geen beter woord.

Het valt ons elke dag opnieuw op hoe leeg Frankrijk is. Lege dorpen, lege stadjes. We zien nauwelijks kinderen. Nauwelijks mensen op straat. Lege terrassen. De angst regeert hier toch wel enorm, lijkt ons. In Aubenas stoppen we bij een Lidl om snel wat levensmiddelen in te slaan: fruit en groenten, brood, ontbijtgranen… de eerste keer in pakweg 3 maanden dat ik een supermarkt binnenga. Het valt mee, het is niet druk. Een half uurtje later zijn we vertrokken voor de laatste 30 kilometer. We arriveren in Viviers om 15u30, poten de stoelen voor de camper en houden een uurtje rust. Vakantie!

Als we wat uitgerust zijn, maken we ons avondeten klaar, en gaan we een wandelingetje maken in de Viviers. Een mooi stadje met veel middeleeuwse elementen, maar jammer genoeg ook veel en snel verkeer. De smalle straatjes maken het gezellig.

Beetje oud en smoezelig, zo hebben we het graag.

We stappen tot aan de rivier.

We stappen naar de hangbrug over de Rhône, die tussen 1951 en 1954 gebouwd werd nadat de oude brug in 1944 vernietigd werd door de geallieerden, samen met de maquisards du Vivarais.

Terug op de camperplaats.

We staan naast een monsterlijk grote camper, waarnaast de onze in het niets lijkt te verzinken, hoewel het toch ook niet bepaald een kleine camper is.

We keren terug naar de camper, steken onze voetjes in een teiltje koud water, doen de afwas en de opruim en gaan slapen, na nog eens naar het uitzicht vanuit de camperdeur gekeken te hebben.

Vrijdag 19 juni

We laten de wekker aflopen om 4u30, willen om 6u vertrekken naar Martigues. Ontbijten, opruimen en vertrekken. Voor vandaag heb ik een folieke in de route gestoken: we rijden door de Gorges de l’Ardeche. Nog een laatste zwaaitje naar Viviers, en we zijn onderweg.

We kennen de regio een beetje van een tijdrit van de Tour in 2016. We rijden naar de startplaats van toen, Bourg Saint Andéol, en zo verder naar Bidon.

Van dit bord moet iedere zichzelf respecterende fietser die er passeert, een foto hebben…

We stoppen aan een lavendelveld omdat moeder foto’s wilde.

This is what we call “stating the obvious”.

De Gorges de l’Ardèche zijn adembenemend mooi, en mijn foto’s doen ze absoluut geen eer aan.

We ontmoeten ook dit bange beestje.

Een eindje verder komen we nog een mobilhome tegen.

Tegen de middag zijn we in Martigues, waar we tegen een route barrée opbotsen. De omleiding is niet al te denderend aangeduid, en het is me absoluut niet duidelijk hoe we over het water moeten geraken. Dan maar de autosnelweg op, die gigantische brug, die zowat over het centrum van Martigues gaat. En meteen er weer af, en zo kunnen we verder naar La Couronne. Waar we rond 13u op de camperplaats arriveren. Het is warm, het is onbeschut en het waait loeihard. We besluiten de namiddag in de camper door te brengen en wat te rusten. We maken avondeten klaar, en erna gaan we nog eens naar de plage de la Saulce. Het is er druk, maar ook mooi.

We keren nog terug voor de zonsondergang. Dan is het helemaal party time op het strand, en we zijn er snel weer weg. Maar mooi is het wel!

We lopen nog wat rond in de omgeving, en keren dan terug naar de camper om in ons bedje te kruipen.

Verwante Berichten:

• Op reis: La Couronne (Martigues) – de Camargue – Elne
• Op reis: La Couronne (Martigues) – Marseille
• Op reis: Montereau-Fault-Yonne – Auzon
• Nagenieten van de reis: Instagram-foto’s deel 1
• Op reis 2020: eindconclusies