Zaterdag 20 juni
Plan is om 5u opstaan om naar de zonsopgang te gaan kijken aan het strand. Meneertje Mertens is niet wakker te krijgen, dus het plan zakt een beetje in elkaar. Hij snurkt wel luid genoeg om mij wakker te houden. Om 5u45 krijg ik hem toch wakker, schieten we in onze kleren en gaan we naar het strand. Alwaar de stadsdiensten bezig zijn met het opruimen van de puinzooi van de avond voordien. Dag rustige zonsopgang dus.
(Noot voor alle racisten: het zijn gekleurde jongens die op zaterdagochtend om 6u de rotzooi van de feestende jeugd opkuisen)
We hebben toch mooie foto’s.
Je wil wel niet weten hoeveel foto’s we hebben moeten maken om het opspattende water in beeld te krijgen!
We gaan terug naar de camper, ruimen op wat nodig is en vertrekken voor een uitstap met de camper. Een uitstap die ik gisteren in elkaar gestoken heb, het is heet en winderig, op de camperplaats is geen beschutting, het strand trekt ons niet aan, wandelen gaat niet in dit weer, dus we trekken erop uit met de camper. Naar het Parc Régional Naturel des Alpilles, wat mooi zou zijn. En of het mooi is! Eerst rijden we naar Salon de Provence, van waar we het park intrekken. Niet voor we eerst gestopt zijn voor een kop koffie en ontbijt, want mijn humeur is ondertussen ver onder het vriespunt gezakt. Geef mij koffie of geef mij ontbijt, maar zonder één van die twee word ik diep ongelukkig. Meer dan 2 uren zonder ontbijt en koffie, en ik ben klaar om iemand te vermoorden. Maar een lekker notenboterhammetje en een goeie kop koffie later, en het leed is geleden. Waar waren we. We rijden het Parc Naturel in, en vinden het prachtig.
We belanden achter een groep fietsers en blijven er braafjes achter, we hebben toch geen haast.
Een beetje later stoppen we langs de kant van de weg, het is een kleine col, en toch wel populair bij fietsers. We zitten er op ons gemak, drinken nog een kop koffie, kijken naar de fietsers en de vele geschifte chauffeurs die passeren. O.a. een groep mensen met sportauto’s, aan een snelheid die je niet normaal kan noemen. Het lawaai en de stank die ze veroorzaken ook niet, trouwens.
Een uur later vertrekken we weer. We rijden door verlaten gebied, we zien enkel bergen en wijndomeinen.
Ook een domein Milan, jammer genoeg was ik niet snel genoeg om een foto te maken. (ziet er dik in orde uit trouwens, op die website). We gaan op zoek naar een andere plaats om te stoppen, zien een pijl naar een parking voor bussen en gaan eens kijken. Blijkt gewoon een camperplaats te zijn. Een grote parking, in the middle of nowhere, waar 1 camper staat. En een vuilbak. En verder niks. Gras, bloemen, struiken, bomen, gravel. Stilte. Veel wind.
We installeren ons voor een paar uurtjes, en zijn gewoon content dat we dit vonden. Het is Niks, maar niks is net wat we nodig hebben.
Ik maak een eenvoudig middagmaal en we eten met zicht op de bergen.
We installeren ons op onze stoeltjes buiten.
Tegen 15u30 pakken we ons boeltje in, en vertrekken naar de camperplaats in Martigues.
Ik bekijk onze foto’s eens, we eten, doen een babbeltje met de Duitse buren, we bestellen tickets voor de trein morgen, zorgen dat al ons gerief klaar staat voor onze plannen, en gaan slapen.
Zondag 21 juni
De wekker loopt af om 5u, en we staan meteen op. Koffie, klaarmaken en vertrekken voor een wandeling van 5 kilometer naar de Phare de Cap Couronne. De festiviteiten voor de midzomernacht zijn nog aan de gang, de muziek blijft ons achtervolgen. We worden ook “begroet” door een “vriendelijke feestganger”. Ahum. Respect staat niet hoog in die mensen hun boekje. We genieten van de mooie lucht boven het water.
In het doorgaan is het behoorlijk zoeken naar het pad, Komoot en de GR strepen helpen niet altijd en soms wijken we af.
Maar de route is simpel genoeg om niet verloren te lopen.
Het terugkeren gaat sneller en vlotter. We zijn blij met onze wandelschoenen, want de ondergrond is rotsachtig.
Om 8u zijn we terug aan de camper. Tijd om wat te bekomen, en te ontbijten. Tegen 9u30 vertrekken we naar het station van La Couronne, 2 kilometer te voet. Komoot had best wel een mooie route voor ons uitgestippeld, met weinig wegen en veel paden. Het wordt al snel warmer, en het blijft loeihard waaien, nog harder dan gisteren. We zijn een half uur te vroeg aan het (aftandse) station(netje), waar we gelukkig beschut kunnen zitten wachten.
We rijden met de Train de la Côte Bleue naar Marseille. De trein is gloednieuw, en de route is adembenemend mooi. Er zit weinig volk op de trein, en we genieten met volle teugen van de uitzichten op de Middellandse Zee.
3 kwartier later zijn we in Marseille. We eten een hapje, en vertrekken naar de Vieux Port.
Het is heet, een lange wandeling zien we niet zitten, we stappen naar het treintje voor oude mensen om daar een rit door de stad mee te maken. Maar: we zijn net te laat voor het laatste treintje vóór de middag, en de eerste rit is pas om 13u40. Onze trein terug vertrekt om 15u30 en we vinden het behoorlijk nipt, en daarbij is het om dood te vallen zo warm. We hebben er alle twee last van, en besluiten op ons gemakje terug te stappen naar het station.
Dat gaat vlot, de trappen zijn wel een stevige horde.
We kunnen een eerdere trein nemen. Die zit stampvol, en het is toch een stuk minder plezant. Maar nog altijd even mooi. De 2 kilometer terug naar de camper vallen nog redelijk mee, grotendeels bergaf en met wind mee. We hebben nog een bidon water bij en tijdens het laatste stukje gieten we water over onze rug. Heerlijk.
De weersomstandigheden zijn er niet naar om buiten te zitten (man wat waait het), we proberen zoveel mogelijk open te zetten en blijven binnen. De camper staat te wiebelen in de wind, zo erg is het. We weken onze oververhitte voeten in een teiltje koud water en dat doet ongelooflijk deugd. Lezen, beetje computeren, douchke nemen, en ’s avonds hebben we nog eten van thuis dat we meenamen in de diepvriezer. Plannen bekijken voor morgen, blogbericht schrijven, en vroeg slapen. We deden vandaag meer dan 20.000 stappen, en we zijn toch wel een beetje uitgewoond.
Ik kan de hitte bijna voelen. Er is een reden waarom wij tussen mei en september niet meer naar het zuiden gaan. Marseille had ik ook altijd eens willen doen.
Mooie foto’s heb je.
In normale omstandigheden waren we hier rond eind april. Qua warmte had dat zeker beter geweest.
Wij gingen vorige zomer naar Marseille, voor ons was het weer toen best OK, warm uiteraard maar meestal goed te doen eigenlijk en slechts één dag mistralwind. Ik zou het niet kunnen, telkens zo vroeg opstaan (al zijn we zelf zeker ook geen langslapers op vakantie, zonde van de tijd vind ik dat), niet iets te vroeg voor mij (en al helemaal voor de huisgenoten) 😉
Het is hier nu echt heet, de wind is warm dus geen mistral. Maar er valt nauwelijks buiten te zitten. We zijn gewoon zo vroeg op te staan, en houden dat ritme gewoon aan 🙂 Die eerste stille uren zijn onbetaalbaar.
Je verhaal leest broeierig warm, maar ook mooi.
Dankje Omabaard 🙂
Onze citytrip naar Marseille is in maart in het water gevallen, maar ooit geraken we daar ook nog wel eens.
Het is nog altijd fijn mee reizen met jullie.
Dat vind ik fijn om lezen!
Niet in deze periode gaan voor een citytrip aldaar. Te warm.
Een mooi stukje van de wereld…!
Lie(f)s.
Dat is het zeker!
Ben heerlijk meegewandeld en gereden met jullie. Het roept herinneringen op van lang vervlogen tijden. Mooie zonsopgangen en tof geschreven!
Dankjewel, dat lees ik graag!
Ik ben ook wel benieuwd naar Marseille, maar als het zo heet is, is de stad niet altijd zo geweldig he…
Nee, ik ben geen fan van steden in de hitte. Ik weet dat ik er niet tegen kan, maar kijk, we hebben het geprobeerd. Het treinritje was op zich de verplaatsing al waard! Dus als jullie willen citytrippen in Marseille: niet in volle zomer!
Ik onthou vooral die mooie zonsopgangen.
Ik vind die zelf ook adembenemend mooi!
Zoveel lieflijke foto’s laat je voor ons achter, wat een weelde. Ik zou er mij thuis voelen 😉
Het is in ieder geval schitterend. Blij dat je ervan geniet!
Weer een prachtig stukje reis met een wel heel gevulde dag! Ik heb weer meegenoten.
De hitte gecombineerd met felle wind lijkt me ook handig om de haren te föhnen 😉
Ja, wel zien dat je in de goede richting staat, anders is het een drama! 😂
😂
dat was precies een blitzbezoek aan Marseille! maar in een loden hitte wil je meestal niet meer, al zou ik me dan ergens op een terraske geïnstalleerd hebben aan het water als het kon
Dat was inderdaad een blitzbezoek, maar de treinrit op zich was het al waard. En ik moet eerlijk zeggen dat geen van ons beide momenteel tuk is op terrasjes of restaurants… hebben we deze vakantie nog maar 1 keer gedaan, en wellicht zal het daar ook bij blijven. We hebben het goed in onze camper-bubbel 🙂