Kijk, we zitten hier met een inhaaldag. Een inhaaldag voor een mening. Laten we eens een mening ventileren. Een mening over een onderwerp waar ik zelf niets meer mee te maken heb, want ik wil geen kinderen meer (ik heb er al genoeg, en ik ben te oud, en ik wil ’s nachts niet meer uit mijn bed, en ik wil niet weer naar de kleuterschool). Maar het is wel een wijven-thema. En een thema waar ik al heel lang achtersta.
Het bevallingsverlof in België is te kort. 15 weken, waarvan 1 week verplicht te nemen voor de uitgerekende bevallingsdatum (en je dus nog langer voor de uiteindelijke geboorte kan thuiszitten, en korter na de geboorte, als dat kleintje nog geen goesting heeft om de wereld te aanschouwen), dat is veel te kort. Voor de meeste vrouwen toch. Er zijn er, ja, die 3 maanden thuis zitten te lang vinden, en liever zo snel mogelijk ‘weer onder de echte mensen’ komen. Respect daarvoor. Maar er zijn er ook zoveel die op voorhand 3 maanden een zee van tijd vinden, om dan uiteindelijk die 3 maanden te zien voorbijvliegen, en er na de schamele 3 maanden absoluut niet klaar voor zijn hun kind uit handen te geven. Er is nog borstvoedingsverlof, ja, maar dan moet je wel borstvoeding geven hè.
Zelf ben ik, toen mijn dochter geboren is, gestopt met werken als bediende, en ben ik thuis als zelfstandige beginnen werken. Omdat ik het absoluut niet zag zitten dat kleine hummeltje over te dragen aan een ander. Dat was de voornaamste reden. Ook omdat mijn exgenoot weinig thuis was, en ik wist dat ik voor alles alleen zou opdraaien… ook dat zag ik niet zitten. Ik heb me mijn beslissing nooit beklaagd, heb heel tevreden mijn kinderen zelf thuis ogpevoed terwijl ik er ook in slaagde te werken en iets te verdienen. Ik had het niet anders willen doen.
Maar, in andere landen kan het wel, dat mensen langer kunnen thuisblijven na de geboorte van hun kind. Ik kan niet wachten tot Europa vindt dat het overal gelijk moet, en dan liefst naar het Scandinavische model, dankuwel!
1 gedachte over “Wijvenweek – We zitten hier met een inhaaldag”