Zondag 20 juli
Ik word wakker zonder hoofdpijn, in LOERT, zoals Meneertje Mertens het zegt. Wat een verademing. Ik voel me stukken beter, hoewel de hoest natuurlijk nog present is.
We maken ons op het gemakje klaar, dumpen ons vuilnis in de containers, en weg zijn wij. Het is grijs, maar het blijft droog. Om te rijden is dat niet erg.
Verlaten toestanden kom je hier overal tegen.
We rijden van Lourdes naar Gaillac. Eerst richting Auch, en na een tijd komt één en ander me bekend voor. Tot ik een bordje zie van de gemeente l’Aguian Mazous en dan weet ik het wel, we reden hier in het doorgaan ook.
En zo rijden we tot in Auch weer dezelfde route maar in omgekeerde richting. A chacun son tour, zeggen ze dan.
Ook deze straatnaam herkennen we, Avenue Sambre et Meuse, gek om tegen te komen zo diep in Frankrijk.
Het is hier lager en dus warmer dan ginder boven op de berg, en stilaan stijgt de temperatuur van 20 (wat ook al niet koud was) naar 24 graden. Stiekem worden de wolken ook minder donker. Ook na Auch blijven we op de route die we in het doorgaan deden.
We rijden door Solomiac, wat ons simultaan in gezang doet uitbarsten. En het dorp heeft een stadshal, zoals je er veel vindt in gans Frankrijk. Voor alle Gentenaars die hun eigen stadshal lelijk en nutteloos vinden: hier vind je de origine van de Gentse stadshal.
Mooie kerken hebben ze hier ook.
In Beaumont-de-Lomagne is la fête de l’ail, het lookfeest, aan de gang. Willen we wel weten wat dat is? Misschien niet, haha. De bergen lagen al snel achter ons, maar in het departement Gers gaat het weer wat meer op en af. We stoppen voor een eenvoudige lunch op een parking langs de weg. We lijken stilaan naar het mooie weer te rijden. Nadat we een blik kunnen werpen op de mooie vallei waarin Gaillac ligt, kunnen we op zoek naar de camperplaats, en dat gaat vrij vlot.
De slagboom van de camperplaats staat open, vreemd, maar we willen morgen vroeg vertrekken, en om problemen te vermijden, checken we toch maar in. Het is hier warm en zonnig en zwoel. We kijken op ons gemakje naar de koers (go go Tim Wellens!) en maken ons avondmaal klaar. Het begint er steeds meer onweerachtig uit te zien. Voor de regio hier (we zitten in het departement Tarn) werd code geel uitgegeven voor onweer. Het rommelt wat, en het regent wat zuinigjes, maar veel is het allemaal niet. Gelukkig maar. En hopelijk was het ook in de gebieden met code oranje ook niet te erg. We kruipen niet te laat in ons bed want zoals gezegd willen we morgen vroeg vertrekken.
Maandag 21 juli
’s Nacht onweert het nog eens, maar niks ergs alweer. Ook zonder wekker ben ik vroeg wakker, zoals gepland. We willen vroeg vertrekken, drukke dag vandaag. We beginnen met een kop koffie, ik sorteer de was, we ruimen op, en rond 7u zijn we klaar om te vertrekken. We hebben passagiers deze keer, haha. (onze waszakken)
Eerste ongeplande stop: gas tanken bij een Intermarché vlakbij Gaillac. Meneertje Mertens wil weten welke aansluiting nodig is om LPG te tanken in Frankrijk. Gas tanken lukt niet (er zal iemand aanwezig moeten zijn, daarvoor is het te vroeg), maar hij weet nu wel welk tussenstuk hij nodig heeft.
En dan gaat het op het gemakje verder richting Rodez. Het zonnetje doet haar best om te schijnen.
We rijden onder een indrukwekkend viaduct door, en rijden dan de Viaur over. Even verder zie ik een mooi oud viaduct, en een panorama-parking. Maar we zijn er voorbij voor ik kan reageren. OK, dan gaan we ons draaien. Wat we wat verder in drie keer doen, gelukkig was er geen verkeer. We keren terug, ik twijfel over de juiste weg, terwijl Meneertje Mertens juist was, hij rijdt toch maar door en woeps, we zijn er weer voorbij. Opnieuw de Viaur over, en zoeken naar een plaats om te draaien. Lukt aan de oprit van een groeve of zoiets. En weer de Viaur over, en nu het juiste baantje in.
We bewonderen het oude viaduct, en ook het nieuwe, en trekken weer verder richting Rodez. De omgeving wordt steeds mooier, en Rodez zelf is ook mooi, met een kerk die boven de stad uitsteekt.
We rijden een stukje van de stad door en daarna naar Onet-le-Château, een voorstad van Rodez. Daar is een grote Leclerc met wasmachines op de parking. Het is namelijk wasdag vandaag. Meneertje Mertens is zoals altijd chef van de was, hij is daar handiger in dan ik.
Ondertussen ga ik al om de boodschappen, het drinken regelen we later, we staan te ver van de winkel voor een kar en ik ga niet met flessen water lopen zeulen. Tegen dat ik terug ben en alles opgeborgen is, is de was bijna gewassen en gedroogd. Ik begin met opvouwen, ondertussen tankt Meneertje Mertens LPG, en verplaatsen we ons dichter bij de winkel. Meneertje Mertens gaat drinken halen terwijl ik nog een tijd zoet ben met het opvouwen van de was. Daarna alles opruimen, en dan zijn we weer weg. We hebben de hele klus op ongeveer 2,5u geklaard, en dat vinden we goed gedaan.
We moeten de stad niet meer door, en belanden al heel snel in vrij verlaten gebied, met weinig huizen, dorpen en verkeer.
We passeren in Espailon, een mooie gemeente waar het Château de Calmont d’Olt bovenuit torent.
De reis gaat verder naar Auzon, waar we gaan overnachten op onze favoriete camperplaats. We stoppen nog eens bij een uitzicht op de Truyère. Het is daar zo mooi dat er verschillende panoramaparkings zijn. Prachtig gewoon. De mooiste verrassingen kom je tegen in dit land.
We eten nog een boterhammetje, en zetten onze reis weer verder. Het is ondertussen bewolkt en het regent bij momenten, al dan niet hard. Maar het blijft mooi.
In de bergen rond Rodez was het koud, 14 graden zelfs, maar hier is het weer 22 graden. Een tiental kilometer voor we arriveren begin ik me af te vragen waarom ik nog niet één bord naar Auzon zag, en dan vraagt Meneertje Mertens: je hebt het toch goed ingegeven? Ha, goed voor mijn zelfvertrouwen. Maar goed, het klopt allemaal, en een vijftal kilometer voor onze bestemming is er een bord. Hehe. De mooie brug over, het dorp inrijden en dan f******ck, die weg is nog altijd afgesloten.
Na een jaar kan je het dorp nog steeds niet door, en moet je een ellendige omleiding volgen, de bergflank op, op een smal baantje. Het is vrij druk, veel tegenliggers, veel gedoe. We komen compleet vast te zitten met een auto met een leerling-chauffeur, ze kunnen niet anders dan achteruit rijden, en papa moet het overnemen. Het arme kind zag zo rood als een biet. Na wat getwijfel snappen we weer hoe de omleiding in elkaar zit, en geraken we door het dorpje op onze bestemming.
Onze verlaten bestemming. Er staat niemand anders op de camperplaats. En het is hier za-lig rustig. Bedden maken, en erop gaan liggen, tijd voor rust! En voor het uitstippelen van onze plannen voor morgen. Blogbericht maken (normaal doe ik dat ‘s morgens, maar we willen vroeg vertrekken), eten maken, douchen, slapen. Op een heel stille en donkere plek. We love it.
Nog een gezondheidsbulletin: het gaat eindelijk elke dag wat beter. Mijn hoest (en snot) is nog steeds ellendig, maar ik voel me wel stukken beter. Meneertje Mertens blijft zoveel mogelijk tukjes doen tussendoor, zijn eetlust begint te beteren. We zijn op de goeie weg.
Haha, in Loert … daar gingen mijn ouders op huwelijksreis in 1953. Een bedevaart, dat kon nog net in die tijd.
Weinig huizen, weinig verkeer maar heel veel mooie wolken.
Zo jammer dat vriend Mathieu de tour moest verlaten.
Ik probeer me graag in te leven in die tijd, wat was het anders toen hè.
In die regio laat je maar beter niet je pakjes afleveren bij je buurman, moet je weer 10 kilometer rijden, haha.
Ja, Mathieu, weer een smaakmaker die er niet meer bij is. Erg jammer.
Alsof ik naast je zat. Zo leuk dit verslag.
Dat doet me plezier 🙂
Leuk om lezen en mee te genieten. Ook mijn ouders gingen er op huwelijksreis, ook in 1953😉
Wat fijn om ook jullie de Ronde van Frankrijk mee te beleven. Zou Wout weer een kans maken (krijgen) vandaag?
Vind ik altijd leuk om te lezen 🙂
Ik denk dat Wout in de bergritten vooral zal moeten helpen (knechten). Misschien krijgt hij in de voorlaatste rit nog een kans?
Het was wel wielrennen van de bovenste plank gisteren!
Wat is het fijn om hier mee te rijden en veel praktische tips mee te krijgen.
Vind ik altijd fijn om te lezen 🙂
Gelukkig gaat het eindelijk wat beter met jullie, zóveel prettige als je met vakantie bent. Aan mooie kerken geen gebrek op de route, misschien hebben julie daar wel wat hulp ingeschakeld. 😉
We hebben wat kaarsjes gebrand, en kijk, het gaat wat beter 😉 Nee, we hebben vooral veel grapjes gemaakt 🙂
Dat helpt ook hoor.
Zeker weten 🙂
@omabaard: grappig, die overeenkomst met de ouders van Myriam 🙂 Fijn dat je kan meegenieten!
Loert, altijd regen! Zoveel jaren geleden ook. Eerst heerlijk zon en dan str..tregen. We zijn toen op 1 dag gevlucht naar Montpellier.
Echt wel typisch het Zuiden zoals ik het mij herinner.
Blij dat jullie gezondheid eindelijk betert.
De Pyreneeën zijn mooi groen omdat het… vaak regent 🙂
Juist 😂