Satur9Dinsdag muziekdag. En een samenwerking met Goofballsworld. We spelen muzikale pingpong, we draaien samen door. Elke week borduren we voort op elkaars muzikale keuze, en die keuze kan alle mogelijke kanten uitschieten. Zo wordt het extra spannend! De ondertussen zeer respectabele en vooral leuke playlist kan je vinden op Spotify én op Youtube. Abonneren kan, uiteraard.
Vorige week had ik Army of Me van Björk, waarop Goofball doordraaide met Louise van Nie Neute.
Ja hallo, heeft Goofball mij daar efkes verrast! Een Gents nummer! In het Gents dialect en al! Ja moatse! Maan uure!
Dan kan ik toch niet anders dan doordraaien met een ander Gents nummer. Dé klassieker.
Goofball, ’t is weer aan u!
1971! Toen was ik dertien en had haar zoals de kinderen in deze video. Ach! Van het liedje verstond ik vrijwel niets maar ik vind het wél leuk.
En het oude filmpje is ook leuk hè 🙂 Gents is een zéér onverstaanbaar dialect. Wij hadden in Gent zo van die oude, échte Gentse buren, die ook Gents spraken. Toen Meneertje Mertens bij ons kwam wonen, begreep hij geen snars van wat zij vertelden. Ik moet er nog altijd om lachen: “Ik heb met Etienne gebabbeld, ik verstond er niks van en heb maar overal ja op geantwoord”. Schitterend 🙂
Kén ik natuurlijk niet, ik ben ook niet van Gent hé, zelfs niet van België Maar het klinkt vrolijk.
Het is ook vrolijk, en een beetje dubbelzinnig.
Walter De Buck was de grondlegger van de Gentse Feesten zoals we ze nu kennen. Allez ja, iets kleinschaliger misschien 🙂
Zo leutig om terug te zien én te horen. Ik heb het als kind zooo-veel gezongen. Een lied om heel blij van te worden.
Ja hè, vol herinneringen. Mijn stiefvader kan het in het Gents meezingen, hij beheerst het dialect. Ik niet.
Ik heb weinig van de tekst kunnen verstaan en begrijpen, maar het het is wel grappig om te zien en te horen.
Ja hè, het heeft wel iets, ook al begrijp je er niks van 🙂
Amai zeg. Dat is nog eens een klassieker. In 1971 was ik 16 en dit brengt weer leuke herinneringen naar boven
Ah kijk, daar word ik blij van 🙂