Week in beeld – week 13

Vaste rubriek op zaterdag: week in beeld. Een greep uit de telefoonfoto’s die ik maakte van zaterdagochtend tot vrijdagavond. Soms eens een foto door Meneertje Mertens. De laatste tijd ook vaker foto’s met de Nikon. Maar vooral foto’s van mijn telefoon.

Zaterdagochtend vertrekken we na een rustige nacht vanop de camperplaats in Bellem naar Wetteren, waar Milan helpt met het installeren van het fietsenrek in de garage van de camper. Nog een gezellig babbeltje, en daarna rijden we door naar de West-Vlaanders. Morgen is het Gent-Wevelgem, en we willen ergens op het parcours gaan staan. We hebben niet echt goed voorbereid, en het parcours is ingewikkeld met een aantal lussen. Uiteindelijk beslissen we naar de camperplaats Zillebeek vijver (in de buurt van Ieper) te rijden en daar te overnachten.

Zondagochtend staat mijn fotogerief klaar, en ga ik aan de vijver de zonsopgang fotograferen. Speciaal was het niet, maar het leverde toch een mooie foto op van het blauwe uur.

We vertrekken al vroeg richting parcours van Gent-Wevelgem (waarvan de start al lang niet meer in Gent ligt). Het is een mooie koers, ook herinnerend aan WOI, en met de plugstreets van Ploegsteert. Wat een mooie omgeving is het hier toch. (zie ook de omslagfoto van dit bericht)

Bij onze zoektocht belanden we achter een bestelwagen met mensen die bezig zijn met iets op te hangen. Of we tijd hebben om te wachten? Een minuutje of tien? Natuurlijk. We hebben geen haast.

Meneertje Mertens gaat ondertussen een foto maken van het kapelletje dat we net zagen.

Er wordt naarstig gewerkt, en we zijn benieuwd wat er op het spandoek staat.

Ah kijk, mooi.

Een spandoek waarmee de herinnering aan Antoine Demoitié levend gehouden wordt. Antoine Demoitié was een jonge renner (25 jaar) die in Gent-Wevelgem in 2016 verongelukte.

Na een tiental minuutjes kunnen we weer vertrekken, rijden de berg op en staan nog maar eens versteld hoe mooi het hier is. Op deze plek willen we eens terugkeren om te wandelen. We vinden een plekje bij Dranouter, aan het bord van de bebouwde kom. Hier passeren de renners voor ze de tweede keer de Kemmelberg oprijden. De Kemmelberg zien we ook van waar we staan. Het weer ziet er mooi uit, maar het is guur met veel wind. We gaan niet wandelen, jammer genoeg, ik heb een mega-blaar op mijn hiel van mijn wandeling van vrijdag, en pleisters hebben we niet bij. Dat moet op het lijstje met spullen die nog in de camper moeten.

Als de koers in aantocht is, komen er 2 veiligheids-vrijwilligers-seingevers bij ons staan om de renners en de karavaan te waarschuwen voor de wegversmalling.

Daar komt het hele circus aan.

We kijken Gent-Wevelgem uit op TV, en vertrekken dan naar Deinze. Onderweg zien we een mooie ondergaande zon in onze achteruitkijkspiegels.

En om het helemaal mooi te maken: een grote, bijna volle maan voor ons. Altijd moeilijk te fotograferen met een telefooncamera, maar ik waagde toch een poging.

Maandagnamiddag rijden we naar huis, en wat volgt is een drukke week. Maandagnacht slapen we thuis, maar daarna zijn we weer weg. Jens wordt woensdag in Bornem geopereerd aan zijn pols, en op donderdag moet Meneertje Mertens naar de notaris met zijn vader. Bornem en Londerzeel zijn een eind rijden, Meneertje Mertens neemt 2 dagen verlof en we rijden voor 2 dagen naar ginder. Ook al omdat Jens heel vroeg in het ziekenhuis moet zijn, en we geen zin hebben dat eind in het donker te rijden. Dus.

Dinsdagnamiddag arriveren we in Bornem. We dweilen er een paar camperplaatsen (parkings) af die we op Park4Night vinden, but we are not impressed. Niet dat het allemaal mooi en fancy en spic en span moet zijn, maar op de eerste plek is het druk en zijn de parkeerplaatsen te kort voor ons gevaarte, op de tweede geraken we niet wegens afgesloten weg en een omleiding die nergens naar lijkt. Plus ze ligt aan de rand van het natuurgebied waar geen wegen zijn, en ik zie geen alternatieven. Uiteindelijk, na 3 of 4 keer rondrijden in Bornem, waar ook wegenwerken zijn en het lastig rijden is, rijden we naar Sint-Amands, naar een plekje vlakbij de Schelde en het veer. We wandelen er nog kort rond, en blijven hier overnachten.

Dat het gezellig is bij ons.

Woensdag wordt er weer ferm rondgereden in de omgeving van Sint-Amands. De operatie van Jens verloopt vlot en goed, en kort na de middag kunnen we hem naar huis brengen. Onderweg zie ik deze leuk beschilderde elektriciteitskasten.

Ons plan om in de buurt te blijven, valt gigantisch in duigen, wegens één en ander vergeten. Eerst was het de lader van mijn laptop (aaaaaaaaaaaargh kieken), daarna waren het ook de kaboutersloefkes van Meneertje Mertens (fake crocs voor buiten), daarna was het ook de lader van zijn horloge. En om het helemáál achterlijk te maken, had ik ook mijn pillendoos niet correct aangevuld. Dus ja. Een passage thuis is nodig. We overnachten op de camperplaats bij de jachthaven van Eeklo, waar we ook niet echt laaiend enthousiast over zijn: teveel lawaai van het verkeer. We doen nog boodschappen in Waarschoot, en rijden dan op het gemak door naar Lonniezeel.

Mooie wolken onderweg, daar moest ik toch eens een foto van maken (op de R4 rond Gent).

We eten onze lunch aan het mooiste dorpsplein van Vlaanderen (*). Jammer genoeg net te laat voor de bloei van de narcissen…

… maar er zitten wel tientallen poezenbeeldjes tussen het gras op de Dries.

Mijn schoonvader. De mens doet dat serieus goed. Het is ondertussen bijna een jaar geleden dat mijn schoonmoeder overleden is, en hij stelt het veel beter dan we ooit hadden durven hopen. Knap.

De afspraak bij de Notaris verloopt ook vlot, en daarna rijden we naar Deinze. Meneertje Mertens moet nog een dag werken. Ik ben eigenlijk wel content van mezelf ook, dat ik deftige maaltijden kook in de camper. Altijd eenvoudige dingen, het ene wat meer werk dan het andere. Soms een zelfgemaakte hamburger of hotdogs, of een croque, maar altijd met een slaatje. Wat we bij de lunch ook meestal eten. Nu is het “echt koken”, met prei en gehakt en een blikje tomatenpuree en wat look, en pasta. Content van mezelf, haha.

Pasta in de vorm van fietsjes (dankjewel Sofie), om alvast in de stemming te komen voor de Ronde van Vlaanderen!

’s Ochtends kom ik de camper niet uit. Ik zie een “gewoon schip” passeren, het is eens iets anders na vrachtschepen in allerlei maten en gewichten. Er passeerde er zelfs eentje met containers.

Nog eens content van mezelf, met de “deftige maaltijd” die ik op tafel zet. Lijkt op dat van gisteren, maar dan anders. Ajuin, look, paprika, gehakt (en wat kerrie) en dezelfde pasta als gisteren. Lekker.

Daarna vertrekken we richting Vlaamse Ardennen, om een plekje te zoeken op het parcours van de Ronde van Vlaanderen. Wat is het hier machtig mooi.

We passeren het bankje van Allan Peiper op de berg Ten Houte.

Euh ja, de berg Ten Houte. Steil kreng jongens!

We rijden rustig een eindje achter de fietsers de berg op.

Smalle baantjes genoeg hier!

We vinden een plekje in Brakel (Elst), vlakbij de uitkijktoren daar. We hopen hier wat te kunnen wandelen, fietsen zal er niet bepaald bij zijn. En wee hopen dat we hier niet weggejaagd worden. Maar dat lezen jullie volgende week dan wel weer.

(*) zegt men. Ik vind het dorpsplein van Doornzele (Evergem) er best wel mee kunnen concurreren.

Verwante Berichten:

• Week in beeld – week 14
• Week in beeld – week 52
• Week in beeld – week 30
• Week in beeld – week 17
• Week in beeld – week 16