Satur9Vaste rubriek op zaterdag: week in beeld. Een greep uit de telefoonfoto’s die ik maakte van zaterdagochtend tot vrijdagavond. Soms eens een foto door Meneertje Mertens. De laatste tijd ook vaker foto’s met de Nikon. Maar vooral foto’s van mijn telefoon.
Vrijdag waren we naar de Plantage gereden, een camperplaats bij Yerseke. De camperplaats was zeer aangenaam, maar de omgeving viel ons wat tegen. Te druk, te veel, veel verkeer, weinig wandelpaden. We maakten een wandeling naar het dorp, en die was loeivervelend en ik heb de hele tijd lopen zagen. Haha. Arme Meneertje Mertens. Het overkomt me wel vaker dat ik ga zagen als een fietstocht me zwaar valt, maar achteraf ben ik daar dan beschaamd in. Nu niet. Ik vond het echt vreselijk. Een lang recht eind naast een grote, drukke weg, en in Yerske viel niet veel meer te zien dan oesterproeverijen en -restaurants.
Het zal wel leuker zijn als het mooi weer was, maar dat was het dus niet. Hieronder een foto-impressie. Meneertje Mertens maakte de foto’s, ik neem mijn camera niet meer mee op grijze dagen, ik vind het achteraf bewerken van die foto’s te deprimerend en ik doe het echt niet graag. Zodoende.
Daar staan wij ergens tussen.
Dit vond ik wel leuk.
Zondag was het weer nog slechter, en hebben we een verkenning gedaan van het parcours van Gent-Wevelgem. Het parcours op in Adinkerke, naar de Moeren en dan doorsteken naar het Heuvelland en daar de bergjes verkennen. Mooi, heel mooi. We hadden als vanouds een beetje een angstmomentje toen we op zoek waren naar een plek om ons middageten te verorberen (en eerst klaar te maken, dat ook). De wegen waren smal. Meneertje Mertens mompelde iets over Lago di Bomba (ofte een afbrokkelend wegje vlak naast een meer waar we liever geen tegenligger tegenkwamen) (we deden het net niet in ons broek van de schrik). Ik vond dat hij een beetje overdreef.
We slaagden er in dit godvergeten hol van pluto voor een spooroverweg te staan.
Ik moet zeggen dat Meneertje Mertens hier toch iet of wat gelijk had met dat Lago di Bomba…
Maar goed, we hebben het overleefd.
Dinsdag maakte ik een heel kort foto-fietsritje.
We hadden een drukke namiddag, en belandden ook bij ons jolige drietal om een half uurtje op hen te passen. Opa en Otto, ze hebben het wel voor elkaar.
Met z’n allen in de zetel. Lili is één en al armen en benen. Na een beetje schermpjes groot en klein, hebben we samen nog tafels geoefend, en dat gaat heel goed.
Woensdag was het schitterend weer. Schitterend fietsweer ook, dus werd de koersfiets eindelijk nog eens uitgelaten. En of het een heerlijk ritje was.
Zomergem. Sorry voor de scheve bomen, dat is lensvervorming.
Boerenhoveke.
In het Leen staat het water enorm hoog. (waar niet)
Ik maakte een zijsprongetje naar het Arboretum, waar de magnolia’s nog in volle bloei staan, maar met de regen en wind van het weekend zal er niet veel meer van overschieten. Net op tijd dus.
Donderdagavond reden we naar Deinze, waar ik me vrijdagvoormiddag nog voor de regen uit de mobilhome dwong om een wandelingetje te maken. Vreemd, ik ken de stad, maar ik ken ze ook helemaal niet meer.
Ik kwam mooie muurschilderingen tegen aan een soort jeugdpark/huis.
Ook mooi:
Vanop de nieuwe fietsersbrug.
Andere kant.
En zo belandde ik weer in de Brielmeersen, waar ik een ooievaar (duh), meerkoet-jes en ganzen zag. Oh en een reiger.
Liefde is… samen naar de ooievaars kijken.
Ik liep mijn wandeling droog uit, maar toen Meneertje Mertens terugkwam van zijn werk, begon het te regenen, en is het niet meer gestopt. We reden naar Bellem, waar we op ons gemakske naar de koers keken.
De camper brengt jullie op veel plaatsen. Ze zullen niet allemaal even mooi zijn maar je hebt weer bijzondere dingen gezien. Ben dol op StreetArt dus die foto’s springen er voor mij uit maar de magnolia en die van opa en Otto zijn ook schitterend.
Ja, het is een illusie altijd op een perfecte plek te kunnen staan. Soms valt het tegen.
Otto en zijn opa zijn schatjes 🙂
Je was wel heel dicht in de buurt waar ik opgroeide. Het boerenhovene is een verre buur, wij zagen dit huisje staan vanuit het raam in de living. Ik heb de eigenaars goed gekend. De vrouw is overleden en de man verblijft in een rusthuis. Het is recent verkocht. Ik zag ook dat je langs Rijvers reed. Vroeger was het mijn droom om daar te wonen. Ik vind het zo leuk om mijn geboortestreek in jouw foto’s terug te zien. Zalig.
En ik vind het zalig als jij dingen van vroeger herkent, dus het werkt in beide richtingen. En weet je? Toen ik daar fietste, heb ik me daar op die plek van het boerenhoveke afgevraagd waar jij zou gewoond hebben. Ik zat in de buurt 🙂
Ik denk in vogelvlucht zo’n 300 meter. Het straatje waarin de school van Oostwinkel staat.
Zo zorg je voor wat linken in de landkaart in mijn hoofd. En ik ga daar eens in die kleinere straatjes fietsen ook, lijkt me leuk.
In Yerseke moet je ook in de zomer niet zijn hoor. Is eigenlijk maar één straat (met restaurants en oesterputten) waar je over de koppen kan lopen/fietsen als het mooi weer is.
Niks voor ons dus 🙂 Weer wat bijgeleerd in ieder geval 🙂
Maar toch waren jullie lekker buiten ondanks de sombere dagen, dikke winst lijkt me.
Sowieso!
Door streken Deinze waar ik in mijn jeugd toch regelmatig kwam. Leuk.
Het is ook een mooie streek. Hier en daar licht golvend, mooi en groen.
In Yerseke ben ik nog nooit geweest. Ondanks dat jij het tegen vond vallen, gaan we er misschien toch eens naartoe. Gewoon om weer eens ergens te wandelen waar of we het nog niet kennen.
Natuurlijk moet je dat doen. Benieuwd naar jouw ervaring! Wij zaten sowieso “vast” aan de camperplaats van waaruit we moesten vertrekken, we hadden onze racefietsen mee maar daarvoor vonden we het weer te slecht (en we waren onze drinkbussen vergeten).
zijn die muurschilderingen bij de Brieljant of zo? da’s gebouwd nadat ik uitging in Deinze. In mijne goeie oude tijd waren de jeugdactiviteiten nog in “De Mouterij” , maar die is afgebroken