Het was een beetje een week in mineur, met heel weinig foto’s. Vrijdag stond ik op met buikgriep. Waar zaterdag het deel “buik” al was verdwenen en enkel nog een grieperig gevoel overbleef, en ik dus dacht snel beter te zijn… niet. Zondag voelde ik me ellendig, en maandag ook. Veel geslapen, en ik moest mezelf vooruitslepen. Dinsdag en woensdag ging het elke dag wat beter, waarop ik me donderdag ineens opnieuw mezelf voelde. Oef.

Er was alleen zondag een over en weertje om de spaghetti van Team C*tien op te halen, waarbij ik in de auto bleef zitten en we eens van ver zwaaiden.

Ik kwam wel eens buiten om regenwater te halen voor de planten en de vogels te voederen. Ik zag een heel klein beetje kleur.

De lente sluipt dichterbij.

Op Instagram zag en bewaarde ik deze, die wel toepasselijk was.

Donderdag ging ik dan eens naar buiten voor betere foto’s. Mijn fototoestel heeft een regenjasje, dus ik kan al eens in de regen foto’s maken.

Quite chuffed with the results.

Vrijdag gingen we naar Ikea. Wat rondkijken, wat praktische dingen kopen, en balletjes gaan eten.

Zie je die zwarte portefeuille liggen? Dat is een oude, die ik weer in gebruik genomen heb omdat de clutch die ik zelf maakte (tweede deel van de blogpost) (zwaait eens naar Mia van deel 1), een beetje de geest gegeven had. Maar de oude is niet handig, het pillendoosje bijvoorbeeld past er niet in.

Mijn clutch: het zijn vooral de magnetische sluitingen die eruit gescheurd zijn. Ik zag me dat niet meteen te herstellen, je ging dat zien en blah blah blah. Maar vrijdagnamiddag heb ik me eraan gezet, en de schade toch hersteld.

Over het gat links…

… zette ik gewoon een lapje stof, die sluiting is toch niet noodzakelijk.

De sluiting rechts…

… is belangrijker, die sluit de clutch af, zodat er niks kan uitvallen. Ook mijn telefoon kan in deze clutch, en een doosje muntjes, een balpen, een mondmasker, een (propere) zakdoek, samen met mijn kaarten en identiteitskaart en zo. Handig ding. Dus ik verstevigde een lapje stof, stak er de magneet door (die niet kwijt was, die hing er voor de foto’s nog zo wat te bungelen in het gat), en naaide het lapje vast.

Het resultaat is zeker niet perfect (beetje scheef, oeps), maar wel heel bruikbaar.

Zeker bruikbaar tot ik eens mijn moed samenraap om een nieuwe te maken.

Verder ben ik al begonnen aan zomerkleren. Ik ben zo traag, dat ik besloten heb nu te starten, zodat ik zeker wat shirts heb tegen de zomer. Geen zwarte deze keer, wel blekere, want Spanje staat op de planning later dit jaar, en ik heb geen zin om te smelten in zwarte shirts. Dit is nummer 1. In katoen. Ik had het wat beter kunnen strijken, but I like, en op deze foto sta ik tenminste nog deftig op.

Verwante Berichten:

Misschien lees je dit ook graag:

14 reacties

  1. Die staat je alvast heel goed 👍. Fijn dat je beter bent. Prachtige foto van de krokus 🤩. Wat jij allemaal kan met naaien en breien, dat grenst aan het ongelooflijke. Proficiat. Spanje, dat gaan we weer volgen, top.

  2. Dankjewel voor weer een update, dit keer met diepte- en hoogtepunten. Zo mooi in beeld gebracht die voorjaarsbodes. Je staat er inderdaad deftig op met de nieuwe blouse, laat de zon maar komen.

  3. Je kan echt mooie dingen maken, die clutch en die t-shirt zijn mooi hersteld/gelukt.
    Ik lees tussen de regels door, dat je lichaam schreeuwt om rust en aandacht. In het lijstje staan daarover wijze dingen. De lente lonkt achter ’t hoekje, heb het ook al gemerkt. Heerlijk vind ik het.

    1. Dankjewel 🙂
      Ja, je hebt goed tussen de regels gelezen. Nu onze mobilhome er is, kan ik daar makkelijker aan voldoen. En hoera, laat die lente maar komen!

Zeg het eens?