Vaste rubriek op zaterdag: week in beeld. Een greep uit de telefoonfoto’s die ik maakte van zaterdagochtend tot vrijdagavond. Soms eens een foto door Meneertje Mertens. De laatste tijd ook vaker foto’s met de Nikon. Maar vooral foto’s van mijn telefoon.
We beginnen dan gewoon opnieuw hè: week 1 van het verse jaar 2024. De weken op mijn blog gaan van zaterdag tot en met vrijdag, dus eerst nog even dat oude jaar.
We zijn nu écht weg met de camper, deze week in beeld wordt een beetje een reisverslag. Nogal lang en veel foto’s. Zaterdag maken we een wandeling in Fumay (eigenlijk willen we gewoon naar de supermarkt). Aan de ingang/uitgang van de camperplaats staan de borden al klaar.
Fumay op een koude, winterse dag. Grijs en grauw dus.
Gelukkig lopen we ook een gans eind langs de Maas. De ingang van het recreatiepark TerrAltitude (dat dicht is).
Moeder maakt foto’s.
In een vitrine van de kerk van Fumay staat een mooie kerststal.
Zondag, oudejaar. We beslissen het risico niet te nemen om hier te blijven aan de wassende Maas, maar ergens anders heen te rijden. Broekschijters, wij, ja. En jammer, want we hadden anders wel wat leuke plannen in Fumay. Maar dat halen we later wel eens in.
Onderweg, hoera, joy, bliss, daar moeten foto’s van zijn: we zien begot DE ZON! Dat was lang geleden.
We rijden naar een camperplaats aan le Lac du Der. Weer water, ja, dat wel, maar hier zal het toch zo rap niet overstromen. Meneertje Mertens ziet buiten mooie roze kleuren…
… ik spurt naar buiten en eindelijk kan ik eens iets anders fotograferen dan dat eeuwige grijs. Redelijk waanzinnige kleuren zelfs, dit was de kant waarop de ondergaande zon reflecteerde. (eerste les bij fotografie: kijk ook altijd eens wat er gebeurt achter je).
Oudejaarsavond wordt een rustige, gezellige avond in de camper.
Op nieuwjaarsdag gaan we wandelen. Eerst naar de observatiehut vlakbij de camperplaats.
De meerkoetjes (koet-jes, geen koe-tjes) troepen samen in het water.
Het is wel grappig om ze allemaal samen de wal te zien opschuifelen.
We stappen naar een andere observatiehut. Jammer genoeg geraken we niet aan de derde hut wegens modder en Meneertje Mertens die geen laarzen heeft. Maar dat is een non-issue want ik heb ook mijn wandelschoenen aan.
Onderweg kan ik me nog wat uitleven.
In de namiddag rijden we nog een verkenningstoerke rond het meer…
… en rijden naar een andere camperplaats aan het meer, er zijn er drie. Deze is aan een casino, begot, dus drinken we het nieuwe jaar in met een gepaste toast.
Dinsdag is een dag om snel te vergeten.
Een dag om snel te vergeten? Sniewaarze, we hebben een excuus om de hele dag lekker gezellig binnen te zitten. Ongeveer toch. We doen boodschappen, en rijden terug naar de eerste camperplaats, we vonden het daar rustiger en aangenamer. Ondertussen is het meeste volk hier weg, er staat 1 camper.
Woensdag is het weer nog steeds niet om over naar huis te schrijven.
We trekken erop uit met de camper, en stoppen hier en daar eens. Le Village Musée du Der is gesloten (zoals heel veel hier), maar een stop aan het meer levert toch mooie foto’s op.
Of het koud is? Misschien wel een beetje. En er is veel wind ook. Het is eigenlijk vooral de wind die het koud maakt, qua temperaturen kunnen we niet echt klagen.
Donderdag gaan we ’s morgens nog naar de observatiehut.
Waarna we vertrekken naar nieuwe oorden. Zijnde: Marcilly-le-Hayer. We rijden door een heel mooie, soms verlaten streek.
Mooie kerkjes zijn er ook.
We vragen ons af waarom zoveel plaatsnaamborden omgekeerd hangen. (we zoeken het later op: protest van de landbouwers)
Gelukkig hangt het bordje van ons dorp nog goed.
Onderweg zien we kraanvogels en heb ik tijd om er met de Nikon foto’s van te maken. Ik moet mijn foto’s nog bewerken maar weet al dat ze niet goed zijn, ik heb nu eenmaal niet het materiaal voor wildlife fotografie. Het was in ieder geval mooi om zien en we zijn blij dat we ze gezien hebben.
Tevreden als katjes zijn we op de nieuwe camperplaats, waar het zo mogelijk nóg rustiger is, het hol van pluto heeft er niets aan, je hoort hier niks, ’s nachts is het pikkedonker en er is gewoon ook niets te doen. Behalve dolmens bekijken.
Ik bestudeer mijn sokken. Jaren geleden gooide ik me op het breien van sokken. Ik vond het moeilijk, en was nooit tevreden van het resultaat. Ik stopte er dus maar mee. Maar er ligt wel een tiental (denk ik) paar gebreide sokken in de kast. Als extra paar sokken voor mijn rubberlaarzen zijn ze perfect. Maar ik vraag me nu ook af: wat was er in godsnaam mis met die sokken? Waar was ik niet tevreden over? Ik zie het niet (meer).
Vrijdagochtend is het stralend weer. Ik ga snel eens kijken of de zonsopgang iets is (maat, da’s hier schoon, wat een weids landschap!!), maar dat is niet veel.
We gaan wel wandelen. Een dorps- en dolmenwandeling. We verzeilen weer eens op een kerkhof, fascinerend, elke keer weer. Foto’s zijn nog niet bewerkt, misschien komen ze later nog eens. Het dorpje heeft zijn charme en de kerk is mooi.
Daarna gaat het van het dorp naar de akkers, naar het weidse landschap. Het grote niets. Vinden we fantastisch.
De hunebedden zie je al van ver staan.
Het tweede humebed ligt midden in een akker. Komoot gaf dit anders aan.
Waar Komoot het hunebed aangaf, vinden we dit.
We genieten echt met volle teugen van deze wandeling, en voelen ons twee nietige miertjes in dit landschap. Wat is dit toch prachtig.
De namiddag brengen we door al luierend en genietend van het zonnige weer. Dat hebben we verdiend!
Uiteindelijk toch nog blauwe lucht. Wie zoekt, die vindt!
Ik heb even moeten opzoeken waar jullie zoal zaten, want het kwam me niet bekend voor.
Le Lac du Der is trouwens een aanrader voor fietsers. En behoorlijk vlak. ’t Is maar dat je het weet 🙂
Dat is nog eens wat anders dan de gewone jaarwisseling. Prachtig verslag. Heb genoten van je foto’s.
Dat vind ik fijn om te lezen. Ja, het was zeker een soort “alternatieve” jaarwisseling en we hebben ervan genoten!
Dat was effe plezant meereizen!
Ha, leuk dat je mee genoten hebt 🙂
Je had meteen mijn aandacht met Fumay! Daar hebben wij twee keer overnacht bij de kade in een bootje dat we hadden gehuurd. Mooie herinneringen komen naar boven. Wat een prachtige roze luchten. Betoverend. En ook de hunebedden zijn betoverend mooi in het desolate landschap.
Het was er nu grijs en grauw, maar bij mooi weer moet het er wel mooi zijn.
Die hunebedden, die zijn echt imposant.
Nee inderdaad, niets mis met die sokken, ik vind het kunststukjes.
Dankjewel 🙂 Ik ben benieuwd of ik iets aan de andere sokken ga zien. Misschien was dit het beste paar 😀
In Fumay was ik ook ooit… Met de fiets vanuit Givet naar Fumay gereden en terug op één dag. Zalig langs de boorden van de Maas. Heb er hele mooie herinneringen aan hoor.
Het is een prachtige streek hè. Givet vind ik ook heel mooi.
Hoera toch nog blauwe luchten de eerste week van het nieuwe jaar.
Die meerkoetjes, wat een grappig gezicht. Fijn weekoverzicht met mooie beelden en verhalen
Dankjewel 🙂 Ja, we zagen toch een béétje blauwe lucht, dat deed deugd.
oooh toch geen kraanvogels die geposeerd hebben voor je camera? jammer jammer. Ze zijn overigens begonnen aan terugmigratie al deels!
die hunnebedden en dat fel groen/blauw is supercool