Een reeksje met “zou je liever” vragen, elke donderdag eentje. Zo van die moeilijke en/of onmogelijke dingen waar je eigenlijk geen zinnig antwoord op kan formuleren. Maar ik ga het toch eens proberen.

Zou je liever de loterij winnen of twee keer zo lang leven?

Geeft mij maar geld, ha.

Dubbel zo lang leven, met de lichamelijke beperkingen die we nu hebben? Euhm, ik dacht het niet. Wat voor plezier is daar dan aan? Ik bedoel, ik ben 54 nu en voel de lichamelijke achteruitgang maar al te goed. Dubbel zo lang. De levensverwachting voor vrouwen in België is blijkbaar 84 jaar. Oink, 84 jaar. Niet slecht. 168 jaar worden? Jeetje, ik heb daar geen zin in. Zelfs, stel nu, dat dat opgelost wordt, dat je in goede fysieke conditie meer dan 100 jaar zou kunnen worden. Het spreekt me niet aan, vreemd genoeg. Doodgaan is nu niet echt iets waar ik naar uitkijk, integendeel, maar 160 worden, het hoeft voor mij ook niet. Ik ben niet zo’n fan de uitdrukking van quality over quantity, maar in dit geval wel. Geef me dan vooral een kwaliteitsvolle 80 jaar.

In ieder geval: gimme gimme the money! Ik vind het een veel aantrekkelijker idee om nu nog pakweg 30 jaar te kunnen leven zonder zorgen. Zonder financiële zorgen. Zonder te moeten nadenken over: kan dit wel? Mag ik dit wel? Ik denk niet dat ik overmatig luxueus zou gaan leven, maar gewoon dat gevoel van niet meer op controlebezoek te moeten bij de mutualiteit, vervroegd pensioen voor Meneertje Mertens (ja, ik ga er dan maar vanuit dat we het groot lot winnen hè, haha) en rondreizen en leven zoals we willen: sounds great.

En jij? Wat zou jij het liefste willen?

Verwante Berichten:

Misschien lees je dit ook graag:

48 reacties

  1. Grappige vragen, wel de moeite om even bij stil te staan😉.

    En zonder nadenken, ik kies voor dubbel zo lang leven, maar wel met dezelfde aftakeling die we nu moeten doormaken in 85 jaar op 170 jaar dan. Ik ben echt ‘doods’bang van ‘oneindigheid’.

    1. Ik zou hetzelfde antwoorden. Mijn angst voor het niets is groter dan die voor met minder te moeten leven. We kunnen altijd zaaien naar de zak, maar als je zo dood bent als een pier valt er niets meer te zaaien.

          1. En natuurlijk wil ik dat iedereen om me heen dan ook dubbel zo lang leeft he. Uiteraard niet ik alleen. Gewoon dat elk levensjaar twee jaar duurt met dezelfde fysiek als in dat eerste jaar. Ik stel wel nog wat voorwaarden😉

      1. Vreemd hè, hoe we de dingen anders kunnen aanvoelen. Het grote niets doet me niet veel, omdat er ook gewoon niets meer is.
        (ik las net de Middernachtbibliotheek, en ook dat sprak me niet echt aan)

    2. Compleet onmogelijke vragen, maar ze doen je wel stilstaan en nadenken. Ik vind dat wel leuk. Misschien volgen er wel eens wat minder diepgaande hoor. Maar ik vind dit wel iets hebben, die discussies.

  2. Ik kies ook voor het geld. Ik heb nu al momenten (gehad) dat het voor mij niet meer hoeft, dus nog eens eens zo lang? Neen, dank je. En geld is altijd fijn om te hebben.

    1. Maar ik begrijp dat anders. Elk jaar, ook uit het verleden, zou dan gewoon twee jaar duren. Niet enkel vanaf de gezegende leeftijd van 60 en met dalende fysiek dubbel zo lang. Gewoon vanaf de geboorte. En dat we ons pas op 120 moeten 60 voelen. Wat een illusie😉

  3. Hier hoef ik niet over na te denken. Geef mij maar de loterij om vervolgens een normale ouderdom te mogen bereiken en gaande die weg ook nog andere te mogen verblijden met wat leuke dingen. Ook ik zie de dood nog niet zitten maar dubbel oud ? Nee hoeft niet.🙂

  4. Ik wi best dubbel zo lang leven indien:
    – ik half zo snel verouder en in goede gezondheid blijf verkeren
    – ik ook op 65 jr op pensioen mag
    Laat maar komen hoor….. 🙂

      1. Echt? Ik heb nog geen moment spijt gehad. Ik deed mijn werk nochtans ook graag. Ik vind de vrijheid die wij nu hebben onbetaalbaar. Daarom begin ik ook niet aan vrijwilligerswerk.

        1. Voor- en nadelen. Soms mis ik het werk, soms het iets betekenen voor de maatschappij, soms het zinvol bezig zijn (behalve voor mezelf 🙂 ), soms de structuur. Wat niet betekent dat pensioen niet zalig is.

  5. Met de altijd sluimerende gedachte, dat mijn lichaam als gevolg van de MS sneller achteruit gaat dan die van de gemiddelde Belg of Nederlander, kies ik toch maar voor het geld. Ik heb de laatste jaren, waarin ik nog enigszins naar eigen inzicht kan beschikken over mijn lichaam, liever wat gemakken om me heen.

    1. Dat is bij mij ook de reden. 2x kanker met alle ongemakken vandien is meer dan genoeg. Mocht ik gezond van lijf en leden zijn, dan zou ik misschien ook wel honderd willen worden.

    2. Dat gevoel heb ik dus ook. Niet dat ik MS heb en snel achteruit ga, maar er zweeft toch altijd onheil boven mijn hoofd. Laat me dan maar mijn tijd aangenaam doorbrengen.

  6. Tja ik ga ook voor de centen, je moet er toch niet aan denken dubbel zo lang te leven. Zoals mijn moeder op 90 jarige leeftijd zei: het is wel goed zo, al m´n vrienden zijn dood en ik kan geen stap meer zetten zonder in panne te vallen.
    Dus wat extra eurootjes en genieten met de kinderen.

  7. Ja hoor, kom maar op met dat geld! Dubbel zo lang leven? Nee dankjewel, ik ben nú al veel ouder dan ik ooit had willen worden. Geld is niet zaligmakend hoor maar je nabestaanden een zorgeloze smak geld na kunnen laten lijkt me wel wat.

    1. Hoe oud had je dan willen worden?
      Geld is zeker niet zaligmakend, maar genoeg om zonder zorgen te kunnen leven én inderdaad na te laten aan je nabestaanden, het mag wel.

  8. Toon Hermans zei zo mooi….ze zeggen dat geluk niet te koop is, maar geld doet wonderen, vooral als het een hoop is.

    Gezondheid en levensjaren zijn niet te koop.

    Ik weet geen antwoord op je vraag voor mezelf.

  9. De Lotto winnen, of nog liever de Euromillions! Dubbel zo oud worden, neen bedankt. Dan zie je je geliefden allemaal wegvallen. Er komt toch een tijd dat je het dan gehad hebt, denk ik. Dus doe maar dit leven, maar dan met veel geld 😉

  10. Geld uiteraard… er zijn teveel doelen die het goed kunnen gebruiken

    en nee niet dubbel zo lang leven, bewaar en bespaar me zeg, ril al bij de gedachte van mijn tenen naar mijn kruin en terug

  11. Wat is ‘dubbel zo lang’ en hoe weet je dat, hoe lang je nu nog te leven hebt? Dat weet toch niemand? Ik verkies om vooral gelukkig te zijn met wat er wèl is, niet ongelukkig te zijn/worden met wat er niet is of nooit zal zijn. En nog een bedenking: met geld koop je geen jaren, koop je geen gezondheid.

  12. Mijn tante werd 101 en was het bewijs dat je te lang kan leven. Het hoefde voor haar al lang niet meer. Nee, ik denk dat het een illusie is dat je gezond en fijn een zeer hoge leeftijd kan behalen , dus liever geld. ( maar k wil wel eerst nog bewust en actief ola zijn)

Zeg het eens?