De foto’s die ik tijdens onze reis in juli in Frankrijk met de Nikon maakte, bewaarde ik voor thuis. Die foto’s zijn veel beter als ze zorgvuldig geselecteerd en bewerkt worden. En zo kan ik onze reis nog eens herbeleven ook. Ik laat ze beetje per beetje op jullie los, elke keer foto’s van 1 dag.
Dit waren dagen van rijden en rijden. Zowat van de ene kant van Frankrijk naar de andere.
Het begon eigenlijk best wel grappig. Bij vertrek merkte ik op dat we wel wat zouden moeten doorrijden, niet al te vaak stoppen, we hadden bijna 400 kilometer te rijden. Maar toch slaagden we erin om te stoppen om foto’s te maken, te stoppen om de watertank leeg te laten lopen wegens water dat ruikt naar chloor, te stoppen om de watertank opnieuw te vullen, en te stoppen om de watertank een klein beetje te laten leeglopen want er zat teveel in. 20 kilometer gereden op een uur. Goeie start! Maar alles kwam goed. En er waren mooie foto’s van de zonsopgang en een wolk in een dal.
Elke keer weer schitterend om zien hoe de lucht verandert tijdens het opkomen van de zon.
We komen uit de Cantal, en rijden verder naar Puy-de-Dôme. Prachtige departementen.
We stoppen nog eens om het veranderende landschap in ons op te nemen.
De nacht brengen we door in Montsauche-les-Settons, aan le Lac des Settons. Toeristisch uitgebaat, maar mooi.
Wolken kijken blijft een favorietje.
Prachtige heldere foto’s. Wat is de zomer toch mooi, zeg ik op deze grijze regendag.
Oh ja, helemaal. Gelukkig kunnen we terugkijken, want nu is het wel erg troosteloos.
Mooie serie weer. Vooral de eerste twee foto’s van de wolk die bij zonsopkomst in het dal hangen erg mooi, en dat geldt ook voor je laatste foto.
Dankjewel Jan!
Prachtig land blijft het toch!
Ja hè. Mijn favoriete reisbestemming. Hoewel we volgend jaar eens ergens anders heengaan.
Schitterend die wolk in het dal. Prachtig die mooie luchten.
Ja hè, elke keer opnieuw!
En wij mogen meekijken zónder al die kilometers te hoeven rijden.
Graag! Wij doen de kilometers met plezier, en ik ben blij dat jullie kunnen meekijken.
continu stoppen onderweg…dat brengt me gek genoeg rust en vrijheid.
Goed dat dat zo is.