Vrijdag 11 november reden we naar Sint Kruis voor een wandeling/fietstocht en foto’s van de zonsopgang. Een plan waar een domper op gezet werd door het slechte weer.

Geven we op? Neen. Proberen we opnieuw? Ja.

De dag nadien reden we in alle vroegte naar Cadzand – Nieuwvliet – De Verdronken Zwarte Polder.

Onderweg zag het er al wat beter uit dan de vorige dag, en oh boy, werd het mooi. Het was zo Ă©Ă©n van die dagen dat ik rondliep gelijk een klein kind in een snoepwinkel. Oh my god oh my god oh my god mompelend tegen mezelf. (woorden die ik in een gewone conversatie vermijd, maar die ik in geval van overmacht wel mag mompelen tegen mezelf). Foto’s makend, rondkijkend, denkend: daar zal het ook mooi zijn, en daar, en daar, dus van het ene plekje naar het andere spurtend. (ongeveer toch, snelwandelen is misschien een beter woord).

Hieronder een hele reeks foto’s, zonder verdere commentaar. Behalve misschien onderaan nog.

Meneertje Mertens was nog niet terug aan de auto, dus ik had nog even tijd om naar de koetjes te gaan die wat verder stonden te grazen. Ik was namelijk al een tijdje aan het azen op een close-up foto van een koe. Het is nog niet helemaal zoals ik het wilde.

Maar het komt er toch wel dichtbij. En deze vind ik al helemaal zalig.

Benieuwd wat voor weer het zondagochtend was aan de Zeeuwse kust? Binnenkort weet je meer.

Verwante Berichten:

Misschien lees je dit ook graag:

18 reacties

  1. Prachtig
    Heerlijk om zo de natuur aan de Zeeuwse kust vast te leggen
    Al is het nu zeker extra mooi omdat er veel minder toeristen zijn
    Daarom is november ook mijn favoriete maand hier ivm de rust (al moet het weer natuurlijk geen roet in het eten gooien.,.)

Laat een reactie achter bij LOLA♥CHAMPAGNEReactie annuleren