Vaste rubriek op zaterdag: week in beeld. Een greep uit de telefoonfoto’s die ik maakte van zaterdagochtend tot vrijdagavond. Soms eens een foto door Meneertje Mertens. De laatste tijd ook vaker foto’s met de Nikon. Maar vooral foto’s van mijn telefoon.

Zaterdag ging ik een kort eindje fietsen. In alle vroegte, zodat ik de warmte voor was. Ik was nog geen 100 meter ver toen ik al stopte. Er staat namelijk een kapelletje in onze straat. En nu, zo ’s morgens vroeg, kon ik er een mooie foto van maken. En er wordt blijkbaar ook goed gezorgd voor het kapelletje.

Onze-Lieve-Vrouwekapel met linden, op de hoek van de Kapellestraat en Hoekje (heh).

Verder in de Kapellestraat. Over dit kapelletje (net als over dat van onze straat) vind ik slechts een paar verwijzingen. Vreemd bord wel. Lijkt me een beetje rechtsig. En Lorand Verbeeck?

Het was een vreemde zonsopgang. Vervuiling? Saharazand? Gewoon nevel? Geen idee.

Ook Meneertje Mertens was vroeg op pad, hij fietste richting Gent en maakte een mooie foto op het veer van Langerbrugge.

Elke dag doe ik mijn toerken in den hof, om te zien of er bloemetjes op komst zijn. Ik zag bescheiden botten bij de dahlia’s, dus ging ik mijn fototoestel halen.

Dan ging ik maar wat verder, en maakte meer foto’s. Viooltjes, altijd mooi.

De lavendel bloeit schitterend, en als de zon schijnt, stijgt er nogal een gezoem uit op. Ik wilde daar ook wat foto’s van maken, en kijk eens wat ik zag?

Yes, een kolibrievlinder! Ik switchte naar auto omdat ik niet goed ben in foto’s van bewegende objecten. Maar veel beter werd het niet. Hopelijk zie ik het beestje nog eens, want nu weet ik wél welke instellingen ik moet gebruiken.

Deze week had ik een paar doktersafspraken in Gent. Na de afspraak woensdag bij mijn huisarts reed ik met de bus naar Janna en Florian. Het oud gemeentehuis van Sint-Amandsberg in een heerlijk blauwe lucht.

Ik bleef een ganse namiddag in Sint-Amandsberg, want de kapster kwam bij Janna en Florian. Die gemeenschappelijke afspraak gaat daar door, nu wij te ver wonen voor een verplaatsing van onze kapster. Gelukkig kunnen we het zo regelen. Pipa had er zin in, en voelde zich op haar gemak bij de kapster.

Die kapster-bijeenkomsten zijn altijd gezellig.

Vers geknipt en met een wiebelende boventand.

Het kind heeft spieren. En de zonnebril van tante Lies, en ook de saccoche van tante Lies, en lots of cool.

Donderdag fietste ik eens naar mijn ouders, ik vertrok weer vroeg om de warmte voor te zijn. Via de Lieve, twee keer gevaarlijk oversteken op de N9, en dan het mooie fietspad door de Wondelgemse Meersen. Wat je niet hoort op de foto is de Industrieweg er vlak achter, maar het is toch mooi dat ze hier een buffer natuur behouden.

En kijk, dit zie ik als ik mijn laptop opstart. Mooi hè. (Mevrouw de Fotoschuur maakte de foto, natuurlijk)

Verwante Berichten:

Misschien lees je dit ook graag:

7 reacties

  1. Altijd mooie foto’s van je dochter. Wat is ze toch goed in haar vak. Die bijeenkomsten met de kapper aan huis zijn echt enig. Een ideaal familie moment. Iets wat de kindertjes nooit zullen vergeten.

  2. Herkenbaar, vroeger was dochterlief de kapster en verzorgde de kapsels van haar oma en moeder, ook altijd heel gezellig. Wat wordt “de gespierde dame” 😉 ineens groot zeg. Genieten van zo’n bezoekje.

  3. Ik had hier een paar weken geleden ook mijn kapster aan huis. Ik ga nog altijd naar mijn Oost-Vlaamse coiffeuse in Bellem (door de jaren heen een goeie vriendin geworden), maar voor de verandering kwam zij eens naar mij en leerde ik haar mijn nieuwe woonplaats kennen.
    Die kleinkinderen van jou zijn méér dan fotogeniek en zo leuk dat de familie op fietsafstand is.

  4. gij ziet ook al colibrivlinders, da’s een rage tegenwoordig. En ik heb er nog geen gespot. Ok ze houden van lavendel, die zal ik al wat in de gaten houden

Laat een reactie achter bij Matroos BeekReactie annuleren