Vaste rubriek op zaterdag: week in beeld. Een greep uit de telefoonfoto’s die ik maakte van zaterdagochtend tot vrijdagavond. Soms eens een foto door Meneertje Mertens. De laatste tijd ook vaker foto’s met de Nikon. Maar vooral foto’s van mijn telefoon.

Ik heb een beetje moeite om de afgelopen week te reconstrueren, het vorige weekend lijkt al zo ver weg. Er gebeurde wellicht ook niets memorabels in dat weekend, gezien ik nauwelijks foto’s heb.

Op maandag ging ik een eindje fietsen, langs de Lieve en via Belzele terug. Ik wilde eens langs de Lieve fietsen met meewind.

Ik zag schitterende wolkenformaties.

Zag ik kapelletjes? Natuurlijk.

Ben ik droog thuisgeraakt? Ook daar kan ik positief op reageren.

Ik denk dat dit wel eens een favoriet fotoplekje zou kunnen worden.

Woensdag stond ik vroeg op, ik wilde nog eens de zonsopgang fotograferen. Ik trok er met de fiets op uit. In onze tuin kon ik de roze maan niet goed zien, maar ik had geluk dat ik ze onderweg opeens spotte. Iep, remmen dicht, fototoestel!

Favoriet plekje, dus.

De zonsopgang was ook mooi.

Ik koos een goeie dag uit, met een beetje nevel.

Hello beauty!

Mijn eigenlijk doel van het ritje was het blauw brugje in Gent, waar ik eens de torens wilde fotograferen. Uiteindelijk werden dat de minst mooie foto’s van de set.

Donderdag was er opnieuw iets waar ik al weken zat voor de popelen: Crowded House! Concert! Hoera!

Yep, we zaten een beetje ver.

Maar een slimme meid is op haar concert voorbereid, ik had een verrekijkertje mee.

Jammer genoeg was het geluid niet goed, vooral de luidere nummers waren soms overstuurd, de zachtere nummers gingen nog wel. De groep was in vorm, Neil Finn goed bij stem. Veel grappen en interactie met het publiek, veel enthousiasme, veel dansjes, Liam Finn gooide zelfs zijn gitaar in de lucht (en slaagde er niet echt goed in om ze op te vangen, haha).

Eén filmpje! Eentje. Gemaakt door Meneertje Mertens. Neil zijn witte pak blikkert nogal in het licht, waardoor filmpjes en foto’s niet echt goed zijn. Maar de singalong is zoals altijd heerlijk. Meteen van het vierde nummer het publiek volledig mee, je moet het maar kunnen. Er volgden nog singalongs, die luider en enthousiaster werden naarmate de avond vorderde.

We waren pas om 1u30 thuis, vrijdag werd dus vegeterend doorgebracht.

Verwante Berichten:

Misschien lees je dit ook graag:

10 reacties

  1. Oh yummie, Crowded House, brings back sweet memories. Woodface was de eerste CD die ik ooit kocht en ik zag ze lang geleden, in de nineties, op de wei van Torhout (toen er het nog TW was en niet enkel Werchter) 🙂

Laat een reactie achter bij willyfotoblogReactie annuleren