Vaste rubriek op zaterdag: week in beeld. Een greep uit de telefoonfoto’s die ik maakte van zaterdagochtend tot vrijdagavond. Soms eens een foto door Meneertje Mertens. De laatste tijd ook vaker foto’s met de Nikon. Maar vooral foto’s van mijn telefoon.
We zijn nog steeds in Friesland, in vakantiepark RCN De Potten nabij Sneek. Meneertje Mertens en ik sluipen zaterdagochtend in alle vroegte het huisje uit, om te kijken naar en foto’s te maken van de zonsopgang.
Vlakbij het huisje is een ingangspoortje naar het toegankelijke natuurgebied waar we vanuit het huisje zicht op hebben.
De vogels begroeten met veel enthousiasme de nieuwe dag. Het is echt wel genieten van deze mooie ochtend. Een beetje fris, maar dat deert niet.
Wil je die enthousiaste vogels eens horen en zien? Hier dan.
Een beetje verder, een beetje later, kwaken de kikkers.
Meneertje Mertens maakt nog een fietstocht, ik had er wegens de wind bedroevend weinig zin in, en rijd mee met mijn ma en Herman naar IJlst, waar de Hoop Doet Leven voor anker ligt.
Ik maak een wandeling in IJlst, de houtzaagmolen wilde ik er wel eens zien. Ik maak veel foto’s met de Nikon, maar die heb ik nog niet bewerkt, daar doe ik later nog wel iets mee.
Ik zag een bordje van de Elfstedenfietsroute, die maandag gefietst zou worden. En sta me toe te zeggen: maandag was het echt hondenweer met heel veel wind en regen, wat een moedige mensen die die 240 kilometer uitfietsten!
IJlst zelf is ook mooi en de moeite waard. Ik liep er wat rond en maakte foto’s.
De schaatsfabriek.
Daarna keerde ik terug naar de Hoop Doet Leven. Mooie plaats om te liggen, niet?
Mijn ma en mijn zus.
Zoals je misschien kan zien op de foto, voelde mijn ma zich niet goed. Terug in het park probeerde Herman een huisarts van wacht op te snorren. Dat verliep niet al te vlot, dus bracht hij haar naar de spoedafdeling van het ziekenhuis in Sneek. Daar werd ze opgenomen met hartritmestoornissen. Niettegenstaande het pinksterweekend werd ze grondig onderzocht en en werden de problemen onder controle gebracht. Het personeel van het ziekenhuis was heel vriendelijk en meedeelzaam. Dinsdag mocht ze het ziekenhuis verlaten, en donderdag kwamen ze naar huis. Ze voelt zich veel beter, maar thuis zijn verdere afspraken al geboekt en wordt ze goed opgevolgd.
Zondag reden we naar Stavoren. Herman maakte een fietstocht naar Hindeloopen. Zo had deze 82-jarige meer courage dan ik, want door de wind had ik weer geen zin om te fietsen. Meneertje Mertens en ik maakten een wandeling in het mooie Stavoren.
Meer foto’s zijn voor later, ik hou het hier bij het Vrouwtje van Stavoren. Dat klinkt lief, maar blijkbaar was het toch geen al te lief madammeke.
Lijkt me wel leuk wonen hier.
In de namiddag keken we koers en zagen we een scholekster op het gras. Vreemde vogel. Letterlijk.
Nog een laatste foto omdat ik het zo grappig vond: de spiegel in de gang was echt wel gemaakt voor Hollanders. (lees: grote mensen)
De rest van de week maakte ik geen foto’s.
Friesland is altijd leuk… als er niet te veel wind staat. Maurice heeft daar jaren geleden de Elfmerenfietstocht gereden.
Jammer van je ma. Hopelijk is ze vlug weer helemaal de oude.
Ik krijg heimwee naar onze vakanties daar. Beste wensen voor de gezondheid van je moeder.
Bedankt voor dit leuke overzichtje en alvast een heel fijn weekend gewenst.
Groetjes,
Rudi
jammer van die gezondheid problemen
wel knappe foto’s
groeten
Hopelijk nu al minder zorgen om je mama. Ik kan me voorstellen dat jullie allemaal flink geschrokken zijn.
Gezellig weekoverzicht weer zo.
Ocharme je moedertje. Gelukkig gaat het beter en is ze goed geholpen. Mooie foto’s, ik zou zo weer naar Friesland willen!
We blijven altijd hangen in Zeeland, maar in Friesland zijn we nog nooit geraakt. Zal wel niet meer voor in dit mensenleven zijn….
Succes verder!
Wat eng als je opeens op de spoedafdeling moet staan, zeker als je op reis bent. Ziet er een heel leuke buurt uit, vind die eerste foto weer prachtig! Ik denk soms aan jou als ik opsta rond 5 uur om naar het toilet te gaan. Dan vraag ik me af of jij al in de weer zou zijn met je camera en ik beter ook eens niet wat foto’s probeer te nemen. Maar vervolgens kruip ik weer in bed. :p
Het is wel heel stressvol om in het buitenland gezondheidsproblemen te hebben. Al een geluk bij een ongeluk dat men daar ook Nederlands spreekt.