Satur9Vragen beantwoorden, dat doe ik graag. Dus zocht en vond ik vragen. In de vorm van de vragenlijst van Proust (die je ook regelmatig in De Morgen aantreft trouwens). Elke week beantwoord ik één vraag.
We blijven in de literatuur.
Wie zijn je favoriete dichters?
Oei. Laat ik nu niet echt een gedichtenlezer zijn. Er is maar één dichter die meteen bij me opkomt, die ik wel erg graag las: Paul van Ostaijen. Veel verder dan deze grote Belgische dichter geraak ik niet, en ik kan er ook heel weinig over vertellen.
Daarnaast hou ik wel van de gedichten van Annie M.G. Schmidt, kunnen we haar ook beschouwen als dichteres? Ja hè?
Gezien ik met deze vraag niet ver kom, vraag ik het eens aan jullie. Hebben jullie favoriete dichters?
Dat vind ik ook een heel moeilijke vraag. Of eerder het antwoord dan.
Ik hou enkel van (be)grijpbare poëzie met een zinvolle ondergrond. Geen ingewikkelde constructies waar ik geen zier van begrijp. Toon Hermans en zijn ‘simpele’ verzen liggen me wel.
Dat was een kort logje! Het zou bij mij even kort zijn want ik ben ook geen gedichtenlezer. Ik ken wel enkele namen, maar verder dan dat kom ik niet.
Ik lees niet zoveel meer de laatste tijd. Aan gedichten kom ik al helemaal niet toe.
Neeltje Maria Min, Rainer Maria Rilke, Marieke Lucas Rijneveld, M. Vasalis daarvan vind ik bijna alles mooi. Verder soms losse gedichten die ik ergens tegen kom. Ik zoek ze niet speciaal op. Wel geniet ik erg van gedichten in de openbare ruimte zoals van Jules Deelder en vele anderen. Ook luchtige gedichten op Instagram/Twitter van @papierpleziertjes en @feetje ook wel betoverenmettekst =Yvette Kars en @ Merelmorre kan ik erg genieten.
Hier ook niet echt grote gedichten fan. Maar ik hou wel enorm van de schrijfsels van de onlangs véél te vroeg gestorven Stijn De Paepe. Die kon zo raak op de actualiteit ingaan en breide de mooiste zinnen aaneen.
O ja natuurlijk! Wat was Stijn toch goed. Een groot verlies.😥
Inderdaad, ik was ook fan!
Je noemt hier twee totaal verschillende maar elk in hun soort goede dichters op. Ik kan je Ferando Pessoa aanraden. Lees dit maar eens:
De dichter doet alsof.
Hij doet dat zo compleet
Dat zelfs de pijn die hem echt trof
Door hemzelf verzonnen heet.
En zij die zijn gedicht dan lezen,
Zien in de gelezen pijn
Niet de echte en niet deze,
Maar een die nooit van hen zal zijn.
En zo draait op zijn spoor,
Dat ons hoofd ontspannen laat,
Die opwindtrein maar door,
Die als het hart bekendstaat.
Of Drs. P:
Begin eens bijvoorbeeld met twaalf lettergrepen
Vervolg dan met elf, en met tien enzovoort
Het is met zulke schrandere knepen
Dat de vakman de lezer bekoort
Telkens zo’n syllabe minder
Veredelt het metrum niet
Daarin zit de hinder
Zoals u wel ziet
Nu nog een paar
Doch meteen
Zo maar
Een
Of Herman De Coninck:
Huurcontract
Misschien rust op dit huwelijk geen levenslange zegen,
maar wel het soort zekerheid
van een te hernieuwen huurcontract
drie-zes-negen.
We zijn binnen voor de regen
van melancholie.
Misschien is dat minder passionant
dan vroeger, als je klaarkomt vraag ik ‘wablieft’
en grappen in die trant.
Maar ik heb je meer dan vroeger lief:
er is zoveel mee ‘jou’ nu dat ik ken,
zoals ik ook voor jou meer ikken ben.
En allemaal samen hebben we dat zootje van zes.
(Zoontje bedoel ik, maar de schrijffout mag blijven staan.)
Vaak kan ik niet slapen
van het denken eraan.
En dan denk ik: net een heus gezin.
En ik tast naar jouw hand.
En jij slaapt evenmin.
~Herman de Coninck
Enfin, mooie gedichten genoeg. Ik kan er erg van genieten, maar lees er geen tien op een rij. Zo af en toe eentje op z’n tijd.
Gedichten maken vind ik heel leuk om te doen. Gisteren maakte ik er nog een over het tienjarig bestaan van mijn afdeling. Volgt later nog op mijn blog.
Misschien ook eens een blog aan wijden. Hier begint het te kriebelen ook tot iets.
Correctie: moet FerNando Pessoa zijn.
En nu vergat ik ook nog de beroemde Chileense dichter Pablo Neruda. In de film Il Postino raakt hij bevriend met de postbode die verliefd is op Beatrice. En daar schrijft hij dan een mooi liefdesgedicht voor. Laat ik nu toevallig ook Beatrice (Beatrijs) heten. Een gedicht voor mij dus. Hoe romantisch is dat maar niet.
Zo af en toe een gedicht op iemands weblog kan erdoor, maar vraag me niet een poëziebundel te lezen…
Ik ben ook al van de simpele gedichten zoals meer lezers in de reacties. Net als bij kunst moet een gedicht voor mij een beetje “grijpbaar “zijn zonder dat het uitleg nodig heeft.