Vaste rubriek op zaterdag: week in beeld. Een greep uit de telefoonfoto’s die ik maakte van zaterdagochtend tot vrijdagavond. Soms eens een foto door Meneertje Mertens. De laatste tijd ook vaker foto’s met de Nikon. Maar vooral foto’s van mijn telefoon.

Ik begin de week pas op dinsdag, met een vreemde foto van de zonsondergang. Maar ik vind dat ie iets heeft.

Woensdag maakte ik een fietsritje richting Ertvelde. Ik reed door Oosteeklo dorp.

Een kapelletje op de Ertveldesteenweg. Broodnodig, voor een schietgebedje dat je je niet verongelukt op het gruwelijk slechte fietspad. (er zijn er zo nog een paar, hallucinant slecht, o.a. in de Eeklostraat in Lembeke).

Om bij de molen van Ertvelde te geraken, moest ik een gravelpaadje op, dat na een bocht heel smal werd. Ik kan dat niet goed, over smalle paadjes rijden. Na een tijdje werd het een beetje claustrofobisch met hagen dichtbij langs beide kanten.

De paardenbloemen zijn weer alomtegenwoordig, I love it.

Kapelletjes in alle soorten, maten, vormen, en van alle leeftijden.

Lente. Zalig.

Bijna thuis, bijna aan de Bevende Hazelaar.

In de namiddag zou ik met Janna en de meisjes naar Het Leen gaan. Janna voor een fotoshoot, ik zou een wandelingske maken met de meisjes. Bleek dat de meisjes liever bij oma en opa thuis bleven. Ach, waarom niet.

Opa heeft zijn boterhammen net op, en mag een chocolade-eitje.

Ook al zie je niet veel, ik vind dit toch een mooie foto. (voor onderstaande foto’s gebruikte ik de presets van de Fotoschuur).

Wat is ze toch schattig, ons poppenmoedertje. Bij gebreke aan pop, een beertje dan maar. Ze kan zo goed spelen, dit kleine ding.

“In welke kant moet je spreken oma?”. Die oude telefoons, da’s een beetje een moeilijk concept.

Nog een foto van de toren van de kerk van Waarschoot (zie foto challenge van deze week).

Donderdag maakte ik nog een fietsritje, deze keer richting Balgerhoeke. Ik vind dit gewoonweg heerlijke landschappen, al helemaal in de lente.

Balgerhoeke, bij de spoorwegbrug. Dit weekend is het stoomtreinfestival in Maldegem, altijd de moeite, denk ik.

Heerlijke landschappen, zei ik dat al?

De expresweg oversteken via een fietsbrug. Die heel hard staat te wiegen als er vrachtwagens onderdoor rijden. Lichtjes creepy.

Windmolenballet.

De brem in volle bloei aan de Lembeekse bossen. Prachtig vind ik dat.

En toen was mijn energievaatje leeg.

Verwante Berichten:

Misschien lees je dit ook graag:

41 reacties

        1. Hier was er vaak toch ook wel die ijzige noord/noordoostenwind. Maar ik klaag niet 🙂 Ben echt blij dat we de zon weer vaker zien.

              1. Ik ook niet. En dan denk ik: kom, doe niet flauw, die brug staat hier al lang. En daarna denk ik: jamaar, er zijn al veel bruggen onverwacht ingestort ook. Hehe 🙂

  1. Een opa en oma uit de duizend! Zo fijn voor de meisjes.
    Bij lastige wegels stap ik gewoon af, met het ouder worden ben ik banger om te vallen of uit te schuiven. En tussen die hagen zou ik me ook niet echt veilig voelen, ik ken claustrofobie als de beste 😦

    1. Dankjewel zeg, zo lief 🙂
      Ik ben niet de grootste held in afstappen van mijn koersfiets, dus ik probeer het te mijden. Ben er heelhuids door geraakt, maar die hagen waren toch wel wat creepy 🙂

  2. Mooie serie met vooral kleurrijke voorjaarslandschappen.
    Daar ben ik wel een beetje jaloers op. We hebben de de zon hier deze week niet gezien, met max. temperaturen rond de 12°C is het ook veel te koud voor de tijd van het jaar.

    1. Dankjewel 🙂
      We bleven wel steeds opgescheept met die ijzige noord/noordoostenwind, maar de zonnige dagen deden echt wel deugd.
      Vanmorgen als ik dit beantwoord, is het hier mistig.

  3. Toch precies goed de baan op geweest deze week. Anders dan ik met enkel wat functionele kilometers.
    Heerlijk trouwens dat ik hier nu al die foto’s van ’t Meetjesland zie passeren. Dat voelt immers nog altijd als ‘mijn’ streek.

    1. Ik ben traag aan het opbouwen. Twee keer een kleine 30 kilometer.
      Ja, je zal hier nog veel foto’s zien van “jouw” streek. Blij dat je het leuk vindt 🙂

    1. En op de foto’s zie je die ijzige noord/noordoosten wind niet. Die verstoorde het feestje toch wel wat soms.
      Maar ik ben al blij met het groen en de bloemen.

  4. Die velden bij de Bevelaar zijn vast Aspergebedden, mjammie.
    De meisjes zijn altijd een dankbaar fotomodel, leuk wat voor haar een oude telefoon is hadden wij vroeger thuis nog niet eens omdat het nog te nieuw , en dus duur, was.

    1. Ik herinner me de tijd niet van deze telefoon bij mijn grootouders, maar hij was toch van hen, denk ik.
      Ik herinner me wel een jaren 70 telefoon bij hen. Kunnen onze (klein)kinderen zich ook al niks bij voorstellen.

  5. Hoort Waarschoot ook bij Lievegem? Wist ik niet. Mooie regio met nog landelijke vergezichten. Prachtig. Weer mooie foto’s van de kleinkinderen en opa mag eindelijk een chocolade eitje.

    1. Ja, ook Waarschoot is een deelgemeente van Lievegem. Lovendegem, Zomergem, Waarschoot. Het is inderdaad een mooie, landelijke regio.
      Opa krijgt wel genoeg chocolade-eitjes denk ik 🙂

  6. alle bij een tegenligger op dat paadje moet er iemand de boskes in.

    De bevende hazelaar?? heb je daar een filmpje van? Lijkt wel of iemand van de First Nations die naam daar uitgedeeld heeft.

Laat een reactie achter bij Satur9Reactie annuleren