Dinsdag muziekdag. En een samenwerking met Goofballsworld. We spelen muzikale pingpong, we draaien samen door. Elke week borduren we voort op elkaars muzikale keuze, en die keuze kan alle mogelijke kanten uitschieten. Zo wordt het extra spannend!
De ondertussen zeer respectabele en vooral leuke playlist kan je vinden op Spotify én op Youtube. Abonneren kan, uiteraard.
Vorige week had ik Forty Six & 2 van Tool, waarop Goofball doordraaide met If I Had a Hammer van Trini Lopez.
Voor de hand liggende link, dus daar moesten niet veel woorden aan vuilgemaakt worden. Ik zat meteen met Monkey Wrench in mijn hoofd, van Foo Fighters. Muziek zoals ik ze graag heb: lawaaierig maar melodieus. En met een vree wijs filmke!
Goofball, ’t is weer aan u!
(dag 7 van 40 dagen bloggen)
Oei, dat was verschieten!
😀
Dave Grohl op zijn best. Like it!
Yes! 🙂 Altijd een zwak gehad voor Grohl. Al drummend lijkt hij een beetje op Animal van de Muppets.
Vooral zijn baard staat hem goed. Ten tijde van Nirvana leek hij soms op een soortement van verdwaalde kleuter. 😀
Hahaha ja 🙂 Het was toen ook nog wel echt een snotneus hè. (die is verdorie jonger dan ik, ook al is het maar 3 maanden 😉 )
Haha zalige rubriek dat pingpongen 😅.
Vinden Goofball en ik ook 🙂
Dat melodieus laat ik voor jouw verantwoording gaat niet mijn fovo worden , maar dat hoeft gelukkig ook niet! 😉
Inderdaad 🙂 Ik blijf bij mijn melodieuze stelling hoor 🙂
Euhm… ik durf geen eerlijke commentaar meer te geven :).
Och het mag hoor. Maar het hoeft ook niet echt 🙂
Was gewoon teveel ‘lawaai’ naar mijn gedacht, en vorige week was ik ook al niet positief over je keuze 🙁
Ik hou wel van wat muzikaal lawaai op zijn tijd. Hoewel het niet té moet zijn, dan pas ik ook. En dit valt, vergeleken met ander lawaai, best nog wel mee 🙂 Volgende week geen lawaai, beloofd! (maar of je het goed gaat vinden, dat weet ik dan weer ook nog niet! 🙂 )
Ik ken de naam Foo Fighters, maar hun muziek is me eigenlijk onbekend. Dit was een stevige pingpong.
Yep, een stevig muziekske mag er regelmatig eens bij, wat mij betreft.
Ik was vanaf het eerste album van Foo Fighters meteen verkocht. Niet dat ik een fanatiek liefhebber ben, maar meestal bevallen hun nummers me, en ik vind Grohl een sympathieke kerel met het hart op de juiste plaats.
Ik heb ook graag op tijd een stevig nummer, het wordt mij rap beu als het te zeemzoet is. Mijn echtgenoot luistert vooral naar klassieke muziek. Dat heb ik leren waarderen, maar voor mij mag het wel iets wilder. Haha.
Hahaha 🙂 Ik heb thuis ook veel klassieke muziek meegekregen, en er zijn dingen die ik heel erg mooi vind, maar mijn hart ligt ook wel bij de rock. Mag best wel stevig zijn ja 🙂
Het moet toch een redelijke rots geweest zijn waar ik onder gelegen heb hoor, want jouw muziek is mij vaak totaal onbekend.
Hihi 🙂 Naar mijn gevoel zijn Foo Fighters toch wel behoorlijk bekend. (groep van de drummer van Nirvana)
Ik ken die naam wel hoor, maar hun muziek duidelijk niet.
Ah ok, dan ’s ’t goed 😉