Regelmatig keer ik eens terug naar “onze reis naar de eilanden”, zoals we onze twee weken Frankrijk in september hier noemen.
Bij een vorige doortocht door deze regio liepen we eerder toevallig al even kort door deze meersen, toen voor een korte rustpauze.
Nu moesten we in de buurt wat tijd verdoen, en gingen we op zoek waar we er wat konden wandelen. De ingang van de vorige keer was gesloten (daar zijn geleide bezoeken, waar we geen zin in hadden), dus we stapten verder en vonden tot ons groot plezier een toegang waar we vrij konden rondlopen.
Deze door de mens aangelegde meersen worden nog steeds gebruikt voor zoutwinning. “de la Vie” staat in deze niet voor iets “des levens”, de Vie is een rivier. De zoute meersen van de Vie-rivier dus.
’s Nachts had het weer geregend, de bewolking was er nog, maar trok tijdens onze wandeling helemaal weg.
Eigenlijk valt er over de foto’s weinig te zeggen. Dus doe ik dat niet. De breedhoeklens zorgde ervoor dat de wolkenhemel indrukwekkend in beeld gebracht werd.
Aan de ene kant waren de wolken quasi volledig weg. Op de foto de kerk van de kustgemeente Saint-Hilaire-de-Riez.
Aan de andere kant waren de wolken nog in full force aanwezig.
Terwijl we eens naar de huisjes stapten (ze waren van dichtbij niet zo mooi als van ver gezien) verdwenen alle wolken van het toneel.
Na onze wandeling reden we nog eens naar Île de Noirmoutier. We wilden de brug nog eens over rijden. We reden naar het strand de la Croix Rouge, een kleine verkenning voor later, eventueel. Het was mooi, maar er stond een ijzige wind.
We reden terug naar de camperplaats, en maakten in de namiddag nog een fietstocht naar de Passage du Gois, aan de kant van het vasteland. De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat het in allerlei opzichten een gigantische miskleun van een fietstocht was, en foto’s zijn er dus niet. Ha!
Edit voor de reactie van Goofball:
Prachtig die wolken.
Echt prachtige luchten !
Mooi licht bij die wisselend bewolkte lucht.
Maar je wolkenfoto’s zijn weer meer dan moeite waard.
Er zit beweging in je foto’s, mooi!!
Een schitterende regio waar je je hart kunt ophalen aan fotografie en andere heerlijke dingen.
ah maar zoutwinning is er precies nu niet meer? dat geeft zo roze-achtige plassen, wat ook heel foto geniek is.
Hier wordt nog actief (ambachtelijk) zout gewonnen. Ik heb van de Marais hier geen enkele foto waar je dat op ziet (waar de rondleidingen gegeven worden, wordt het hele proces ook wel uitgelegd, denk ik). Ik heb wel van een eerdere fietstocht op l’Île de Noirmoutier zelf, waar je de zouthoopjes ziet liggen. Onderaan mijn blogbericht heb ik twee extra foto’s toegevoegd waarop je dat kan zien. Het water heeft dus geen roze schijn, maar er wordt wel zout gewonnen. Ik neem aan dat het met ondergrond en/of de manier van zoutwinning te maken heeft.