Satur9Regelmatig keer ik eens terug naar “onze reis naar de eilanden”, zoals we onze twee weken Frankrijk in september hier noemen. Vandaag: een wandeling van een kleine tien kilometer naar de Phare de Chassiron op Île d’Oléron.
Het had die nacht geregend, en het waaide hard. Maar overdag klaarde het helemaal uit.
We vertrokken door de wijngaarden, alwaar de jagers, euh, joegen. En de leading lines soms koppig niet naar het onderwerp willen leiden.
Langs de ruwe kustlijn, waar het laagwater was.
Langs de bomen die we tijdens een vorige passage hier ook al zagen. Gejaagd door de wind.
Ook hier bouwsels van stenen aan de kustlijn.
Dichter dan dit kwamen we niet bij de vuurtoren. Het originele plan was eens tot boven te gaan, maar we hadden onze mondmaskers niet mee, en al evenmin veel zin in het volk dat er ondertussen was.
De kust was mooi genoeg om dat te compenseren. En verlaten ook.
Behalve de occasionele mus dan.
Via het dorp Chassiron keerden we terug naar de camperplaats. Te voet kon dat wel.
Met nog een laatste blik op de vuurtoren.
Prachtige natuurwandeling, richting die Charleston! Dito foto’s ook…
Hier waren wij in de voorbije maand september 🙂 Een prachtig eiland en een zeer mooie vuurtoren op de noordkaap.
Leuk om ook jouw foto-indrukken te mogen bekijken 🙂
Wat een mooie manier om terug te gaan en ons mee te nemen. Ik geniet echt mee van de sfeer en de foto’s.
Ook zonder op de vuurtoren te klimmen geven de foto’s een goed beeld van de mooie omgeving.
Mooie zonnige landschappen om even bij weg te dromen met het grijze weer hier.
Mooie foto’s, vooral de kleuren vind ik prachtig.
Prachtig die eilanden. Knappe foto’s.
ah die laatste moestuin heeft wel lijnen die naar het onderwerp leiden eh. maar voor die wijngaard zou ik wel klacht indienen ;-).
aaah stapelsteentjes, ‘k vind dat mooi en zo zen. Dan denk ik wel altijd aan Canada en de Inuit.