Satur9Vaste rubriek op zaterdag: week in beeld. Een greep uit de telefoonfoto’s die ik maakte van zaterdagochtend tot vrijdagavond. Soms eens een foto door Meneertje Mertens. De laatste tijd ook vaker foto’s met de Nikon. Maar vooral foto’s van mijn telefoon.
Er was goed weer voorspeld, dus stippelde ik een fietstocht uit. Een langere, van 60 kilometer. Een fietstocht die ik een tijdje geleden al eens gemaakt had, maar die ik nog eens wilde herdoen met de camera erbij. Ideaal, leek het. Ik veranderde alleen mijn “aanloop” omdat de vorige keer de start via Oostakker niet aangenaam was. En toen gebeurde dit…
Mist, ja. Ochtendgrijs. Hardnekkig ochtendgrijs. Koud. Vrij weel wind eigenlijk ook. Ik dacht dat dat ochtendgrijs wel zo verdwijnen, maar dat deed het niet. Dus werd het niet het mooie fototoerke waarop ik gehoopt had. Wel een mooi beeld van de brug waar ik een vapeurke voor heb.
En dat fietspad in de oude spoorwegbedding in Lokeren, dat is toch echt wel zalig.
Maar daarnaast en daarbuiten ging de fietstocht heel vlot en had ik weinig last van pijnen en pijntjes en vermoeidheid. Misschien wel door de koelte? Ieder nadeel hep se voordeel, niewaar.
In de namiddag was er een feestje ter gelegenheid van de komende derde verjaardag van Pipa. Op die dag zijn we niet thuis, dus feestten we een weekje eerder. Er zijn ontieglijk veel foto’s gemaakt door verschillende van de deelnemende partijen. Ik beperk me tot een sfeerbeeldje en wat foto’s van de meisjes.
Janna maakte deze mooie foto’s. Pipa ziet er een klein beetje gehavend uit na haar eerste schoolweek, niemand die weet wat er precies gebeurd is. Maar ze is altijd even mooi. En een beetje smoezelig.
En Lili ook, natuurlijk. Mooi, bedoel ik. In haar ijsjeskleedje, het staat haar fantastisch. Een beetje smoezelig is ze misschien ook ja.
Ja wat zat er nu in die doos?
(pizza’s, als je het wil weten) (en ja jong, die krullen van Pipa. en dan heb je die pijpenkrullen nog niet gezien, die zo mooi dansen als ze door het gras huppelt) (dat kind huppelt altijd)
Zondagochtend trok ik in alle vroegte naar de Gentbrugse Meersen. I know, I know. Maar echt, het verveelt nooit.
Het begon zo. Machtig toch.
Een beetje later had ik mijn plekje gevonden om foto’s te maken. En je wil écht niet weten hoe blij ik was toen ik die ballon zag komen.
Een dansje, dat heb ik gedaan ja.
De ballon verdween langs de andere kant, richting stad. Moet echt wel zalig zijn, zo’n ballonvaart bij zonsopgang.
Na een tijdje verdween de zon weer onder het wolkendek.
En toen werd het al helemaal machtig.
Toen ik terug bij mijn fiets stond, moest ik hier toch ook nog wel een foto van maken. Zo mooi.
Dinsdag reed ik eens tot de molen van Oordegem. Het fietsen ging niet écht vlot en ik maakte maar weinig foto’s. Wel een paar van de Fauconniermolen.
En van een kapelletje onderweg. Een veldkapelletje: Onze-Lieve-Vrouwekapel met knotwilgen, volgens de Inventaris Onroerend Erfgoed.
Ik passeerde ook langs het station van Gentbrugge, en maakte eindelijk eens de foto die al lang op mijn wishlist stond. Mevrouw de Fotoschuur zorgde voor de bewerking.
Woensdagochtend deed ik nog eens een tochtje naar de Gentbrugse Meersen. Ik vertrek dan een tiental minuten voor de start van het blauwe uur. Wat elke keer een beetje later is, dus écht vroeg kan je dat niet meer noemen. Heerlijk vind ik het, de ochtendkoelte, de ochtendstilte. Bij aankomst wachtte me dit.
Het was een zonsopgang met een paar slierten hoge wolken, en veel vliegtuigen.
En ook de nevel zag ik komen en gaan.
Terug bij mijn fiets.
Waarna ik het niet kon laten nog wat foto’s te maken van bloemen in de ochtendzon.
Mijn weekoverzicht eindigt hier al. Woensdag geen noemenswaardige foto’s, en de rest van de week volgt wel eens in een nieuw verslagje.
Smoezelige, lieve kindjes, adembenemende hemels, … en het station van Gentbrugge. Weer een mooie serie!
Dankjewel! Smoezelige kindjes, dat maakt hen toch extra schattig hè 🙂
Mooie luchten!
En yep, luchtballons tref je ’s morgens vroeg en ’s avonds laat. Heerlijk.
Ja blijkbaar hè, ik leerde dat dus onlangs bij. Thermiek en zo. (een mens is nooit te oud om te leren, niewaar)
Wauw, die zonsopgangen zijn weer prachtig. Het doet me bijna twijfelen om zelf ook eens vroeger op te staan in het weekend. Bijna 😉
Het is niet zo lang meer dat je niet echt vroeg moet opstaan om zo’n mooie ochtendluchten te bewonderen. Maar dan moet je wel koudere temperaturen trotseren. Maar toch: het doet ongelooflijk veel deugd, zo een vroege wandeling! 😉
Wat een prachtig mooie beelden zie ik hier! De luchten, de meisjes, de eenzame ballonvaarder.
Dankjewel 🙂
Ik kan het ook niet helpen ik val óók weer voor de mooie luchten, probeerde driftig op m’n beeldscherm dat donkere vlekje in de wolken weg te poetsen …. las toen pas dat het een luchtballon is 😉
Hahaha! Het was mooi om zien, die ballon 🙂
heerlijk mooie beelden
Dankjewel 🙂
Knappe foto’s weer, vooral een aantal foto’s de zonsopkomsten vind ik erg mooi.
Dankjewel! Het maken van die foto’s is een plezier 🙂
O die gouden uur foto’s zijn echt geweldig! En smoezelige kindjes hebben het meeste plezier toch.
Helemaal mee eens, de vuilste kindjes hebben zich het beste geamuseerd 🙂 (en die meisjes van mijn dochter, die mogen zich ongegeneerd vuil maken)
ah ik herinner me de eerste september zondag met zo’n mooie weersvoorspelling en waar het zo lang koud en grijs bleef. ..we hadden een terras geboekt met de familie en arriveerden in onze zomerkleedjes en waren zo blij dat we met deuren toe en warmerke op in de veranda van restaurant mochten zitten dan en niet echt buiten moesten.
aaah luchtballonnen. Dat mis ik zo erg in Vlaams-Brabant. Die mogen hier niet vliegen met de aanvliegroutes van Zaventem. Dat was deel van mijn kindertijd in Oost-Vlaanderen en hoort bij zomeravonden (niet echt de zonsopgangen)
Het was en het bleef toen echt koud, die dag.
De AVS-luchtballonmeeting (of zoiets) was in Deinze dit jaar 🙂