Dinsdag muziekdag. En een samenwerking met Goofballsworld. We spelen muzikale pingpong, we draaien samen door. Elke week borduren we voort op elkaars muzikale keuze, en die keuze kan alle mogelijke kanten uitschieten. Zo wordt het extra spannend!

Vorige week had ik Wide Open Road van The Triffids, waarop Goofball doordraaide met Le vent nous portera van Noir Désir.

Goofball draaide daarbij niet door op een concrete link, maar op een gevoel. En ik vind dat ze dat gevoel goed gevat heeft.

Ik verlaat de weg (pun intended) van roads en streets, en werk verder op het zwarte. Noir Désir, en ik moest denken aan het Belgische Poésie Noire. Te situeren in de new wave, beetje doem en donker, neigend naar industrial soms. Met Johan Casters, die later drijvende kracht zou worden achter de new beat. Ergens halverwege/tweede helft jaren 80 hoorden we dit wel graag, en zagen we ze ook eens live tijdens een matinée (oeh, klinkt sjieker dan het was) in de Cirque Central (ik had Corine nodig om op de naam te komen, merci Corine!). Wat een heel mooi café was in de Hoogpoort in Gent, nu blijkbaar een club/discotheek. Toen kon je er ontbijten en zo. Soit. Poésie Noire dus, met de Gioconda Smile. Wie goesting heeft, mag wat invloeden noemen, want ik hoor ze wel.

Goofball, ’t is weer aan u!

Verwante Berichten:

Misschien lees je dit ook graag:

22 reacties

Laat een reactie achter bij Satur9Reactie annuleren