Zeswoordverhaal. Een tweewekelijkse zeswoordverhaal-met-beeld-schrijfuitdaging van Doldriest, die overgenomen werd door Melodyk.
Het woord deze week: puzzelen.
Google Foto’s kent niet veel van puzzelen, maar toen ik als zoekterm “spelen” ingaf, kwam er al wat meer resultaat. Zoals van die dag dat Lili hier was, en al mijn voorziene activiteiten er al in een uur doorgejaagd waren. Tekenen, stickers plakken, puzzelen, steppen, het ging er allemaal in recordtempo door, waarna we nog een ganse dag moesten zien op te vullen. Er zitten wel wat foto’s tussen van een puzzelende Lili, want puzzelen, dat doet ze graag.
Maar ik kwam ook deze twee foto’s tegen, en die moesten het dan wel worden. Want dit soort stereotiepen, dat werkt wel een beetje op mijn systeem. (understatement).
Puzzelen: geen goede zaak voor genderneutraliteit
zijn de puzzelstukjes niet uitwisselbaar? de tekst natuurlijk niet.
Ja, het lijkt me inderdaad dat die puzzelstukjes uitwisselbaar zijn.
Bah, die puzzels. Het tempo waarmee sommigen vrouwen weer aan de haard willen krijgen is ook al zo alarmerend. Er is nog veel werk aan de winkel.
Da’s echt wel zo, we zijn er nog lang niet.
Mijn vrouw krijg ik nooit ofte nimmer aan de haard. We hebben namelijk geen haard.
Har har har!
Het schiet niet op met de emancipatie. Toen ik twintig was dacht ik dat de discriminatie van vrouwen en gekleurde mensen wel uit de wereld ging zijn tegen mijn veertigste… wat een illusie achteraf. Bedroevend.
Zeer zeker. Zoals je zegt, zowel discriminatie van vrouwen als van gekleurde mensen. Ik vraag me af of we er ooit gaan komen eigenlijk.
De nagel op de kop! Maar, euh, ik heb voor mijn kleinzoon een pop gekocht toen hij nog heel klein was en geen besef had van speelggoed ‘voor jongens, voor meisjes’. Hij heeft er nooit naar omgekeken. En als hij ze nu eens pakt, dan geeft hij ze direct aan mij. ‘Dat is jouw baby’, zegt hij dan.
😆 Het is een blauwe jongen. Je hebt blauwe jongens en roze jongens 😉
😀
Gek toch hè. Mijn zoon speelde ook nog voor hij een jaar was met autootjes.
Mijn dochter daarentegen was nooit een poppenmeisje en helemaal niet aan roze. Háár dochters daarentegen!
Heel gek is dat.
Ik was ook geen poppenmeisje. Mijn zus daarentegen speelde op haar 16 nog met poppen.
Ergens zit het toch wel in de genen gebakken of zo, ik weet het niet goed.
Helemaal mee eens. 40 jaar geleden leken we verder dan nu. Heel jammer.
Inderdaad. Soms lijkt het alsof we achteruit gaan.
Prachtig ingevuld … want dat hele geneuzel veroorzaakt meer ellende dan dat het oplost……
Dank je wel…. fijne pauzetijd!
Dankjewel, en dankjewel! 🙂 I’ll be back!
Als kind reeds met de paplepel ingegeven dus….
Hoe noemen ze dat, sublimatie? Doorgeven aan het onderbewustzijn?
Ja nog werk aan de winkel!
Zeker weten!
Die puzzels, het staat me niet aan zeg…
Erg hè.
Een jaar of drie geleden deed het petekindje van de echtgenoot zijn communie en werd er een tekst voorgelezen om de ouders te bedanken. Daarin werd ook verteld dat mama altijd eten maakt en voor hen zorgt en papa met hen speelt en stoere dingen doet. Oogrol…
En het is de realiteit dat het in vele gezinnen nog steeds zo is…
Ik weet het… En die leren het hun kinderen ook weer zo aan. Ik zie het in mijn vriendenkring ook, ‘moderne’ vrouwen die hun zoon leren dat poppen en roze voor meisjes is en zij daar niet mee mogen spelen…
Ja, jongens en poppen en roze, dat ligt bij veel mensen nog steeds erg moeilijk, jammer genoeg.
Stoere meisjes blijken minder erg te zijn.
Heel oude boekjes, allicht? Absoluut niet 21ste eeuws…
Kwamen tot ons via een zak met tweedehands-spullen. Ze zullen inderdaad niet recent zijn. Maar ze zijn wel duurzaam. Dat is misschien al iets…
Dat ziet er mij verdorie geen makkelijke puzzel uit. 😀
Alle begin is moeilijk, niewaar 🙂
slechts 2 puzzels ..
te weinig daar conclusies uit te trekken toch ?
Prettige dag
Misschien 🙂
Ach, we zijn zo geëmancipeerd als we zelf willen hoor, ik heb nooit problemen ondervonden , het zit ;m niet in speelgoed genderneutraal maken maar gewoon doen waarin je het beste bent en je fijn voelt, en als dat thuis is is dat prima.
Daarin ben ik het met je eens hoor, ik heb helemaal niks tegen mensen die thuis blijven voor hun kinderen. Heb het zelf ook gedaan, en moet kunnen, die keuzevrijheid moet er zijn.
Ik word alleen een beetje kriegel als de dingen zo stereotiep voorgesteld worden als hier. Mama kookt, papa doet de klusjes. Kan ook wel eens omgekeerd 🙂
O zeker, maar ik lig niet wakker van dat soort plaatjes. Kinderen storen zich daar niet aan, de meeste jongetjes vinden het leuk om in de keuken te rommelen met mama of papa en laten dat niét achterwegen vanwege dit soort plaatjes.
Alleen geschikt voor kinderen die niet kunnen lezen. Hans
Zoiets ja 🙂
Wel opvallend hoe zo’n boekjes en ook tekenfilms het cliché blijven voeden. Remus kijkt heel graag naar Nijntje en ook daar is de vrouw degene die koekjes bakt en de man degene die uit gaat werken. In 1 aflevering is het gesneeuwd en vraagt Nijntje aan haar ouders of ze ook naar buiten willen spelen. En de moeder zegt letterlijk: ‘Ik niet hoor, ik ga koekjes bakken in de keuken.’ Euh oké dan.
Ja da’s echt wel zo hè. Vaak wel dingen die al een eeuwigheid meegaan, zoals Jip en Janneke ook. Vind ik nog altijd fijn, Jip en Janneke (Nijntje ook trouwens), maar zo gedateerd…
Achja moet je dan genderneutraal doen? Ik geef alle kleintjes speelgoedcamera’s en als de ouders me plagen speelgoed met heel veel geluidjes.
Speelgoedcamera’s zijn leuk 🙂
Speelgoed met heel veel geluidjes geef ik per definitie niet. Ik heb zelf last van migraine en kan slecht tegen lawaai, dus dat ga ik een ander ook niet aandoen 🙂
haha inderdaad!!!
ik heb een tijdje geëxperimenteerd met Haiku’s. Ik zou het weer moeten oppikken, prutsen met taal vind ik zalig.
Ik ben heel graag bezig met taal, maar zoiets in 6 woorden omzetten, of in een haiku, daar heb ik het erg moeilijk mee. Mijn gedachten waaieren altijd uit naar meer, veel meer woorden 😀