Vaste rubriek op zaterdag: week in beeld. Een greep uit de telefoonfoto’s die ik maakte van zaterdagochtend tot vrijdagavond. Soms eens een foto door Meneertje Mertens. De laatste tijd ook vaker foto’s met de Nikon. Maar vooral foto’s van mijn telefoon.
Zaterdag gingen we eens langs bij Janna en Florian en de meisjes. Met als excuus dat ik een jurkje wilde afgeven.
We kregen veel bloemetjes van Pipa.
Deze juffer klimt graag in de boom.
Ze heeft een grote schelp, en hoort de zee.
Of is het de wee-cee die ze hoort?
Zondag is dé dag van het jaar dat ik de hele dag in de zetel zit en naar de koers kijk. De hele dag! Samen met mijn haakwerk.
In de week maakte ik wat korte wandelingetjes, veel foto’s kwamen daar niet van. Deze gevel wilde ik al lang eens proberen fotograferen, maar het lukt niet zoals ik het in mijn hoofd heb.
Pasen? Kerst, lijkt het eerder. Toch?
Onze buurt. Duister en grijs, maar ook sociaal voelend.
En voor de rest deed de naaimachine hier overuren. Veel dingen die ik later ga tonen, maar het was ook nog eens van dattem.
Yep, mondmaskers in serie. Albeit een klein serietje. Maar toch.
Gisterochtend toeterde Sara dat ik naar de zonsopgang moest gaan kijken! Nu! Euhm, ik zit in mijn pyjama. Maar hey, een zwarte broek, wie ziet dat, dat het mijn pyjama is? Niemand. Dus, fototoestel en sleutels en mondmasker bij elkaar gegrabbeld, schoenen en jas aan, en hup naar de Schelde. Waar er inderdaad een mooie zonsopgang was. Ik heb nog foto’s, maar die bewaar ik voor andere gelegenheden.
Later op de ochtend ging ik nog mondmaskers bussen. Waarbij ik op één van mijn favoriete plekken in Gent passeerde. Waar ik al honderdduust foto’s maakte, maar ze blijven mooi. Daar in de verte komt, ooit, de Verapazbrug die een hoop verkeersmiserie in onze buurt moet oplossen. Allez in de verte, niet in de verte, eigenlijk niet echt ver. Soit. Laat maar komen die brug. De omslagfoto werd ook gemaakt op de Bataviabrug, maar in de andere richting.
Mooie en fijne stad. Ik mag er helaas al veel te lang niet komen, vanwege de corona. Maar zodra het weer mag, kom ik.
Inderdaad, een zeer mooie en fijne stad <3
Heel weinig natuur deze week, maar ik voel aan mijn water dat dit de komende week serieus anders zal zijn.
Volgende week misschien nog niet, maar vanaf de week erna: zeker! 🙂 Het was echt mottig weer hè, ik heb weinig buitenshuis gedaan en met een kort wandelingetje kom je hier niet zo in het groen.
Dus er komt een brug bij. Heel goed als dat de verkeersveiligheid ten goede komt. Ik hoop dat het een mooie brug wordt.
Leuk dat je kleindochter zo graag in de bomen klimt. Dat doen de kinderen van tegenwoordig niet vaak meer.
Die spreuk op je bord over introversie is echt goed.
Die brug gaat volgens mij zeker de verkeersveiligheid ten goede komen. Op de foto: ik denk dat ze zo ongeveer van de blauwe kraan aan de linkerkant naar het gebouw van Christeyns (wit-blauwe strepen) zal gaan. Ze zal voor de broodnodige ontlasting van de Dampoort en Meulestedebrug zorgen. Die laatste is alweer maanden dicht. Er komen grote veranderingen als de brug af is: de kleine ring verhuist van Dok Noord/Zuid naar Afrikalaan/Koopvaardijlaan, en Dok Noord/Zuid wordt verkeersluw. En er komt een tram daar.
Mijn dochter en schoonzoon zijn nogal aan uit buiten laten van de kinderen, en die spelen gelukkig ook graag buiten. Laat ze maar bomen klimmen en aanmodderen, niets heerlijkers dan dat.
Fijn dat je de spreuk opmerkte. Ik vind ze ook heel goed.
Wat goed! Ik denk dat ik dan misschien ook een snellere/kortere weg naar mijn dochter kan nemen… We zien wel.
Ja, ik denk dat jij dan wel vlotter naar je dochter zal kunnen rijden.
De paardenbloemen of pisblommen geven nog eens een mooi staaltje Bokeh weer. Je ziet, ik ken mijn les!
Ja, viel mij ook op! En of we iets geleerd hebben!
Dat doet me zo’n plezier 🙂
Nee. Zelfs niet zonder corona.
Goed gezien, ik had er zelf niet op gelet. Ja, je kent je les, leuk vind ik dat 🙂
Ben natuurlijk het meest nieuwsgierig naar je naaiwerk. Ben zelf op wegwerpmaskers overgegaan. Daar kan ik beter door ademen. Het gaat tegen mijn duurzame gevoel in, maar niet kunnen ademhalen is geen optie.
Vraagje: wat is bussen?
Ik heb het omgekeerde, ik adem beter door de zelfgemaakte, maar zonder extra laagjes. Katoen. Ik heb een probleem met de chemische luchtjes in de wegwerpmaskers (ben extreem gevoelig aan geuren).
Er komen nog blogposts met jurkjes voor de meisjes, maar eerst moet het beter weer zijn voor het jurkje van Pipa, en voor het tweede deel moet Lili jarig zijn 🙂 (begin mei)
Bussen: in de bus steken 🙂 Ik maakte een paar maskers voor een oud-collega en ging die in de brievenbus droppen.
Van luchtjes heb ik geen last. Ik heb maar 1 functionerd neusgat en stof zuigt vacuüm tegen het andere.
Je naaiblogs wacht ik af.
Bedankt voor de woordverklaring.
Ik dacht dat zelfgemaakte mondmaskers niet langer waren toegelaten? Maar ze zien er wel fraai en fleurig uit.
De onderste foto: wowkes!
Haha, dankjewel 🙂
Zelfgemaakte mondmaskers zijn nog steeds toegestaan. Sommige ziekenhuizen weren ze, maar daar blijft het voorlopig bij. Er is sprake van geweest om een bepaald soort mondmasker te verplichten, maar daar bleef het bij.
Ik vond het maar een triestige week voor buitenfoto’s. Jij blijkbaar ook, behalve de eerste foto’s van de lieve meisjes en de bloemetjes.
Ja, ik ben het met je eens. Zeer triestig, de afgelopen week. Gelukkig waren de meisjes er.
Wat een prachtig haakwerk zie ik daar liggen. Het wonder van de zee in een schelp is dus ontdekt door de jonge dame.
Het haakwerk is ondertussen af, er volgen nog foto’s van. Het was héél erg leuk om doen, en het resultaat mag er zijn, al zeg ik het zelf.
Heerlijk hè, het mysterie van de zee in een schelp.
Ben benieuwd, ben altijd jaloers op mensen die goed kunnen haken.
Toch nog mooie foto’s ondanks het mindere weer. Of was dat nu weer in mijn kop?
Ik heb opnieuw genoten maar ik kijk zo ontzettend uit naar foto’s die er binnenkort zullen opstaan.
Er is toch nog een plaatsje vrij voor een dwalende geest die zoekt naar wat afleiding?
Dat was niet in jouw kop, dat was gewoon zo, en het lijkt nog niet snel te gaan beteren. Bah.
Hier is altijd plaats vrij voor dwalende geesten die zoeken naar afleiding. Plaats zat. Voel je welkom 🙂 Volgende zaterdag wellicht nog een gewone week in beeld, en daarna gaan we loos met foto’s en verhalen “uit den vreemde”.
Het voelde effectief meer aan als Kerst dan Pasen. ‘k ben blij dat wij dan tenminste voluit in de sneeuw zaten en niet half om half (al heb ik wel een paniekaanval gekregen omtrent de combi sneeuw en verkeer).
Onze permanent aanwezige kerstlichtjes zorgden voor wat extra kerstsfeer. Maar ik heb nu écht wel genoeg sneeuw gehad (al helemaal na tijdens een wandeling deze voormiddag in een bui beland te zijn).
Jammer van de paniekaanval wel!
Leuk weer lekker in de haven! Prachtige paardenbloemen foto, heerlijk. Kleindochter en ze kan goed klimmen, zou al mijn hart vasthouden dat ze er niet uitvalt. Ja mijn kleinzonen doen dat ook hoor… De ronde vanonder een dekentje, net als hier. Was het nu Kerstverlof of Paasverlof 😀? Weer een leuke week in beeld!
We kijken hier toch ook altijd met argusogen toe als ze in de boom klimt. Maar ze zijn best wel handig, die kleine pagadders 🙂
Dankjewel!
Haha die ‘Zwarte broek, wie ziet er dat dit mijn pyjama is’ is echt mijn levensmotto tegenwoordig. En lang leve lange jassen! En lange sjaals en handschoenen en mutsen want het was inderdaad maar raar weer de laatste week.
Hahahaha schitterend, de herkenning 😀
Dat het maar rap wat warmer wordt.