Dinsdag muziekdag. En een samenwerking met Goofballsworld. We spelen muzikale pingpong, we draaien samen door. Elke week borduren we voort op elkaars muzikale keuze, en die keuze kan alle mogelijke kanten uitschieten. Zo wordt het extra spannend!

Vorige week had ik Be My Number Two van Joe Jackson, waarop Goofball doordraaide met That’s the Way Love Goes van Janet Jackson.

Geestig, met de initialen en zelfde achternaam en al. We’re on a roll!

Ik zocht dan nog maar wat verder met de dubbele J. JJ Cale? Cocaine? Boring. After Midnight? Ik vond wel een mooie versie maar pffff.

Verder op zoek dus, waarop ik op Jesus Jones botste. Jaaaaa! Jesus Jones! We praten over begin jaren 90, heel beloftevol, maar door allerlei redenen een aantal jaren later stilletjes uitgedoofd.

Maar zeg jong. International Bright Young Thing, schitterend nummer. We hebben het hier over een groep die wel weg weet met hooks. Maar ik kies voor het melodieuzere Right Here, Right Now. Ik hoor die gitaar-intro en ik zit meteen te glimlachen.

Goofball, ’t is weer aan u!

Verwante Berichten:

Misschien lees je dit ook graag:

19 reacties

    1. Ik vind hem hier toch niet echt schreeuwen. Maar, zoals je zegt: niet jouw ding… ieder z’n ding en daar kan ik best mee leven 🙂

  1. Het nummer is bekend maar voor mijn oren iets te commercieel. Dat is overigens niet altijd een straf, maar dit hitje is me toch net iets te poppy. Wel leuk dat je het even oprakelde; het zat al ver weg in de plooien van mijn geheugen. 😉

    1. International Bright Young Thing is net iets minder poppy, maar even melodieus. En dat is wat in mijn hersenen blijft haken: het melodieuze.
      Ik dacht je te vergasten op wat voor mij een luide versie van Jesus Jones is, maar bij nader inziens: toch niet. Misschien kan ik het ooit wel eens gebruiken in dit serietje 🙂

Laat een reactie achter bij rietepietzReactie annuleren