Prachtige zichten brengen ons in vervoering, maar bloopers brengen een lach op ons gezicht. Misschien moeten wij elke dag zo’n “mislukking” plaatsen. Iets in de aard van “Pluk De Lach Uit Mijn Kutdag” (Darling Doormat)

Dit schreef Darling Doormat een tijdje geleden als reactie op een blogpost hier, als ik me goed herinner op mijn reeksje bloopers na onze reis. Ik vond het zo’n schitterende zinssnede, dat ik haar vroeg of ik deze ooit mocht gebruiken. Natuurlijk mocht dat, Darling Doormat is zo’n schat van een mens.

Dus, vanaf vandaag elke week iets wat ongetwijfeld een legendarische reeks blogposts gaat worden: Pluk de lach uit mijn kutdag. Een foto van een vervelend maar achteraf vaak grappig moment. Niet bedoeld om te zagen, maar bedoeld om te lachen.

Ik bijt de spits af met een foto gemaakt in de ondergrondse parkeergarage van de Vrijdagsmarkt. De plaatsjes zijn er nogal smal.

Lekker zeg, vonden de droge worsten, zo knus dicht bij elkaar geparkeerd staan!

20201009_122526

Verwante Berichten:

Misschien lees je dit ook graag:

31 reacties

  1. Geweldig, meer van dat!
    En die ondergrondse parkings zijn soms echt een hel hé, dan te bedenken dat het merendeel van ondergrondse parkings aan winkelcentrums zijn en dus het merendeel vrouwelijke bezoekers zijn.. En ik ben super pro vrouwen, maar dat parkeren is niet voor elke vrouw een makkie, om het zo lief mogelijk te zeggen. :p

    1. 😀 Gelukkig heb ik een goede chauffeur, de eens vloekt, maar zich er dan vlot uit wurmt. Terwijl ik sta toe te kijken tot ik kan instappen 🙂

                1. Schitterend hè. Kneuterig, maar tegelijk ook heel knap, je moet het maar eens doen!

  2. Je nieuwe reeks is een leuk idee en heeft alvast een prachtige titel.
    Dat worden op die manier op termijn wel erg iele worsten.
    Het is geen wonder dat zoveel auto’s daar op zijn minst met krassen naar buiten komen. 🙂

  3. en was het jouw kutdag omdat je je deur niet meer kon openen en uit je plekje gaan? of wandelde je er gewoon voorbij?

    wel goeie reclame voor droge worsten al gaat er toch niets boven een ambachtelijke Franse saucisson. Da’s toch ander niveau

    1. Och, de titel is een beetje een metafoor hè, ik ben niet zo het mens dat een hele dag loopt te mopperen… dus het zijn eigenlijk wel die korte momenten. Die zwarte auto was de onze, maar gelukkig was het de passagierskant die zo dicht stond. De andere kant was ook nipt, maar doenbaar.

      Als het om Belgische droge worsten gaat, dan heb ik ze toch liefst van een echte, ouderwetse slager. Ik voel me niet geroepen om er nu te gaan bestellen op die website 😀
      En inderdaad, zo’n ambachtelijke Franse saucisson… lekker!

Zeg het eens?