Dinsdag muziekdag. En een samenwerking met Goofballsworld. We spelen muzikale pingpong, we draaien samen door. Elke week borduren we voort op elkaars muzikale keuze, en die keuze kan alle mogelijke kanten uitschieten. Zo wordt het extra spannend!
Vorige week had ik By the Time I Get to Phoenix van Nick Cave & the Bad Seeds, waarop Goofball doordraaide met Zeg me dat het niet zo is van Frank Boeijen.
En toen ging het bij mij weer van oempf, wat moet ik hierop doen volgen. Mijn allereerste ingeving was Nick Drake. Maar ik ging toch nog wat verder zoeken. Ergens had ik een idee over een nummer dat Say It Isn’t So heette, maar ik vond niks geschikts terug. Ik zocht muzikanten met de naam Frank. Vond niks dat me kon boeien (pun intended). Ik zocht Nederlandstalige muziek. Dacht aan The Scene. Aan Tröckener Kecks. Maar ik had er allemaal geen zin in. Trieste nummers, dan maar weer. Tristessa, van de Pumpkins. Nobody’s Fault But My Own, van Beck. Vond ik niet helemaal passen.
En keerde terug naar mijn originele idee, Nick Drake met River Man. Omdat de tristesse van Nick Drake perfect aanleunt, naar mijn gevoel, bij de tristesse van het nummer van Frank Boeijen. Om het trieste verhaal van Nick Drake. Omdat ik Nick Drake leerde kennen in zijn functie als inspiratiebron voor de heartbreak albums van Beck.
En ach ja, River Man, het blijft mooi hè. Altijd.
Goofball, ‘t is weer aan u!
Een voor mij onbekend nummer dat mijn heel positief heeft verrast. Knap!
Leuk dat je elke keer ook gaat luisteren naar wat je niet kent, met open geest 🙂 Ik vind dit een prachtig nummer.
Zowel de artiest als het nummer zijn nieuw voor me, maar het kan me wel bekoren.
Fijn. Het is al een oud nummer, van 1969. Nick Drake is al lang dood. (triestig verhaal) Het weinige wat hij naliet, is erg mooi.
Iets nieuw, leuk te ontdekken.
Wat “Say it isn’t so” betreft, kan ik je van harte onderstaand nummer aanbevelen.
Waarschuwing: het staat in schril contrast met het zoetgevooisde ‘Riverman’ van Nick Drake en is tevens een heerlijke flashback naar mijn zwartjakperiode. 😉
https://www.youtube.com/watch?v=1cq_WAV4h7k
Maar ha, zalig! Ik had ooit een cassette van the Executive Slacks, misschien komt mijn gevoel dat ik een nummer met die naam kende daarvan? Want ik vond Hall & Oates en andere dingen, maar dat was het dus echt niet.
Ik was ook een zwartjak in die tijd hoor, haha, met mijn tweedehands jas van aan het Sint-Jacobs en mijn puntschoenen… 😀
Ook voor mij onbekend, heerlijk rustig nummer met echt prachtige muziek. Trouwens ook helemaal niets mis met het nummer van Frank Boeien, dat hoor ik graag.
Inderdaad, niks mis met het nummer van Frank Boeijen. Ontroerend en mooi. Ik vind de twee mooi samengaan 🙂
Hij is mij onbekend. De clip vind ik prachtig.
Blijkbaar zijn er geen bewegende beelden van Nick Drake. Hij was erg verlegen en teruggetrokken, en stierf op jonge leeftijd. Ik vind dit ook een mooi clipje, mooi gedaan.
ik weet lekker al wat gaat volgen
Hihi 🙂 Wat gaat dit vlot!