Laten we eens opnieuw opstarten met de week in beeld, het is een begin.
De eerste week thuis maakte ik nauwelijks foto’s. Ik speel een beetje vals en flikker er vrijdag 17 juli nog bij. Ik ging met dit kleine meisje wandelen.
We gingen naar “de bergen”. Daar kan je zo fijn lopen!
Maar je wordt er wel moe van.
Zaterdag zochten we bekend gebied op, en gingen we fietsen. Van Temse naar de schoonouders in Londerzeel.
Kasteel van Weert.
Sint-Amands. Het was een mooi ritje langs grotendeels aangename wegen.
Maandag gingen we naar een Super U in Camphain-en-Pévèle, en stopten onderweg eens boven aan de Vue Panaromique (euh, Panoramique, bedoelde ik) in Mont-Saint-Aubert (Doornik). Het was er uiteindelijk toch niet simpel om mooie foto’s te maken.
Dinsdag fietste ik een toerke in eigen côté. Faut profiter du bon temps, n’est-ce pas. Lochristi, langs de spoorweg.
De Berlindekapel, Laarne.
Onderweg kwam ik een gigantische stoet Vespa’s tegen. Stinkaards.
Gentbrugge.
Het was dinsdag ook tijd voor een bezoekje aan de kleine meisjes. En hun mama en papa, uiteraard. Pret met opa.
De twee zotte zusjes.
En zij, dames en heren, het kind met het guitige snoetje, zij kan stappen. Applaus! Ooit was ze een heel klein hoopje vechtlust van 1200 gram, vandaag is ze een flinke peuter die de laatste achterstand door de moeilijke start aan het inhalen is. Wat zijn we blij, en wat zijn we trots op Pipa, die toch altijd wel een beetje Pipa Wonderkind zal blijven.
Donderdag was het weer fietsweer. De wind zat anders, en ik kwam op het briljante idee eens de andere kant uit te fietsen. Slecht idee. Echt slecht idee. Na 3 kilometer had ik al twee werven omzeild, aan de Blaarmeersen reed ik fout zodat ik weer op dat ellendig stuk fietspad zat en dan een beetje moest ploeteren aan de brug (onnodig, zag ik achteraf, maar op het moment zelf was het me niet duidelijk). De ringvaart was wel mooi.
Vanop de Sneppebrug dus.
Na de passage door Sint-Denijs-Westrem vind ik dat ze alle aannemers die van die betonnen dallen mochten leggen (of hoe heet dat, Gentbrugge ligt er ook vol van trouwens, en Deinze ook) moeten vervolgen. Na het godsonmogelijk ellendig fietspad langs de Klossestraat had ik eigenlijk goesting om naar huis terug te keren. Maar daar ben ik te koppig voor. Gelukkig maar, want het beterde wel nadat ik de N60 overstak en in Zevergem belandde. Daar is het mooi, aan het Scheldekanaal.
Daarna ging het een eindje héél lekker langs het jaagpad aan de Schelde, met wind in de rug. Om uit te komen aan de Ghelamco arena en het Blauwe tweelinggebouw.
Na nog een vervelend stuk in Merelbeke belandde ik zo stilaan in mijn eigen côté, waar ik nog het liefste ben. Via Harry Malter naar Gentbrugge en zo naar huis. Het is daar ook mooi geworden, langs de Weverbosdreef.
Ik heb me in ieder geval voorgenomen me niet meer langs de andere kant van Gent te wagen, voorlopig. Langs mijne côté is het goed genoeg.
Eindigen doe ik met een foto van een bordje zomers eten. Crushed potatoes, citroen, gerookte zalm, rucola en een sausje met yoghurt, look, dille en citroenzeste. Lekker! Receptje van 15gram.
Die Pipa, ze loopt! Neef was 1480gr bij zijn geboorte, dat vond ik al heel erg klein ….. zeker in vergelijking met mijn oudste die bij zijn geboorte 4910gr woog …..
Wow, flinke baby voor een eerste! Mijn jongste woog 4 kilo, en dat vond ik ook al de moeite.
Pipa was héél klein, maar gelukkig verder kerngezond. Ze heeft het zo goed gedaan!
Sint Amands, prachtig om te fietsen. Je kan er ook op twee plaatsen overzetten met de fietsboot, dat vinden wij altijd heel leuk.
Je kleindochter was een echt vechtertje, en nu een hele jonge dame👍
Een overzet, doen we altijd graag 🙂 Hier in het Gentse doen we het wel vaker, daar moeten we het echt wel eens doen.
Pipa, een hele jonge dame en een echte kapoen 🙂
De streek is me (nog) onbekend, lijkt me eens de moeite!
Zeker weten. Rond Gent zijn veel mooie, groene plekjes!
Ik zie hier vele plekjes die ik ken. Vorige week wandelde ik daar nog in Gentbrugge langs de Schelde met mijn dochter. Een prachtig stukje Gent.
Sint-Amands lijkt me ook erg de moeite. Daar was ik nog nooit. Dat komt op het verlanglijstje.
En wat goed van Pipa! Die lichtgewichtjes mag je niet onderschatten. Het zijn vechtertjes en ze halen de anderen gewoon in.
Daar in Gentbrugge aan de Schelde is een plekje dat steeds mooier wordt. Aan de overkant de Gentbrugse Meersen: ook schitterend. Alleen jammer dat de boel dichter bij Gent steeds meer volgeplamuurd wordt met appartementsgebouwen.
Sint-Amands en de regio errond: zeker de moeite.
Zeker niet te onderschatten, die lichtgewichtjes. Nu ze kan stappen, is alle zichtbare achterstand ingehaald. Of er andere gevolgen zijn, zal de toekomst moeten uitwijzen. Maar ik zie het zeer positief in.
Daar liepen we, bij de Gentbrugse Meersen. Echt mooi!
Ik zag dat ze daar bezig waren met appartementen. Ja… alles moet vol tegenwoordig… zo jammer.
Mijn dochter wat problemen met de concentratie die in de lagere school vooral tot uiting kwamen, maar ik wijt dat meer aan het schoolse systeem waar ze niet in paste. Ze had gewoon veel meer tijd nodig en was nog speels en daar was weinig begrip voor. Ze had beter op een Freinetschool gezeten, waar een kind op zijn eigen tempo zijn talenten mag ontwikkelen, maar die hadden wij toen niet in de buurt… Ik vond toen ook.. wat als een kind van zeven al niet meer speels mag zijn… ik ben het nog!
Het is daar een heel mooi natuurgebied geworden. Heel waardevol.
Tot een jaar of 10 geleden kon ik mijn straat naar beneden lopen tot aan de Schelde, en aan de Schelde zag je in het ochtendlicht enkel het silhouet van de kerk van Genbrugge. Dat is nu wel anders. Ik word daar triestig van. Er mag stadsontwikkeling zijn, maar zoals het nu gaat hier in de buurt… veel te veel.
Zullen inderdaad zo’n dingen zijn bij Pipa hè, waarvoor het nu nog afwachten is. Hoewel ik nu vind dat ze alert is, heel oplettend, en alles gezien en gehoord heeft. Geen garantie, wel een goed teken.
Heb de indruk dat het wel goedgekomen is met je dochter, ook op schools vlak 🙂
En ja, als ze op die leeftijd al niet meer speels mogen zijn. Ik ben blij dat je dat zegt, dat je nog speels bent… want ik ben het ook nog 😀
Het is zeker goed gekomen. Niets aan te merken hoor. Ze had enkel wat meer tijd nodig voor alles en vroeger werd daar niet altijd rekening mee gehouden.
Dat is zo. Ik neem aan dat daar nu wat meer rekening mee gehouden wordt.
Zeer zeker. Er is nu een zorgbeleid om U tegen te zeggen. In ieder geval toch op mijn school.
Denk dat inderdaad de school zelf ook bepalend is in wat er al dan niet gebeurt. Met mijn zoon indertijd ben ik wel goed gevaren, na een valse start weliswaar.
Leuke week, toffe fotomodelletjes, en lekkers om af te slsuiten.
Lie(f)s.
Dankjewel 🙂
oe!!
1200 gram, dat is niet veel.
Mooi verslag!
Pipa was inderdaad een heel klein Piepje 🙂
Dankjewel!
Ja klein hé. Zag er ooit eentje in het ziekenhuis 36 jaar geleden van 500 gram. Of dat kindje het toen gehaald heeft…. proficiat voor je wonderkindje! Wat een fietstochten, man man tof!
500 gram is wel echt vreselijk weinig… 36 jaar geleden dan nog. Pipa was gelukkig kerngezond, ondanks het lage gewicht en de heel vroege geboorte.
Hopelijk is het weer volgende week goed genoeg voor nog wat fietstochtjes 🙂
Gelukkig dat je een beetje vals speelde, anders hadden we die leuke actiefoto’s gemist van de jonge dame met de rugtas, zó leuk hoe ze bezig is.
Pippa komt er wel en huppelt eerdaags ook mee.
En verder natuurlijk héél veel mooie omgeving op de foto’s!
Fijn dat je de actiefoto’s leuk vindt! Het is een behoorlijk actieve jongedame.
Pipa is vastberaden genoeg om op haar tempo ook mee te huppelen, de lieve schat.
Ook dicht bij huis is het mooi 🙂
Woehoe, proficiat Pipa, weeral een grote stap vooruit!
Weer een mijlpaal bereikt. Flinke Pipa 🙂
Dat van die bruggen snap ik, ik moet er vaak 1 passeren waar je niks op aan ziet komen omdat ze de rand verkeerde gemaakt hebben.De hoek tegenover de straat ontneemt je het zicht. Pipa, wat een knap kindje. Wens je wederom ene fijne week toe.
Soms maakt fout geconcipieerde infrastructuur het toch gevaarlijk, of op zijn minst onoverzichtelijk hè. En dankje 🙂