Het Corona-virus zorgt ervoor dat we wellicht nog wel wat tijd in ons kot zullen moeten doorbrengen. En daarna misschien nog behoorlijk wat tijd in eigen land. Geen reis en geen reisverslagen, dus dacht ik: ik vraag aan mijn lezers en medebloggers om een gastblog te schrijven over hun woonplaats, om zo virtueel te kunnen rondreizen in België en eventueel ook het buitenland. Een oproep die gretig aanvaard werd, ondertussen hebben zich al 20 gastbloggers aangemeld! Wie dit nu pas leest en ook nog wil aansluiten, laat maar weten hè. Iedereen is welkom.
Vandaag aan zet: MyriamC van Myriam’s ditjes en datjes, een levensgenieter uit Kalmthout met een passie voor reizen en natuur. Ze fietst ook graag, en elke keer dat ik haar profielnaam op Strava zie (Myriam aka salonfietser), moet ik lachen.
**********
Allereerst wil ik Anne bedanken dat ik gastblogger mag zijn. Haar idee sprak me meteen aan en daarom neem ik je graag mee naar mijn plek onder de zon …
De mooie landelijke gemeente Kalmthout is mijn habitat, 20 km ten noorden van Antwerpen en op een boogscheut van de Nederlandse grens. Onze gemeente bestaat uit verschillende gehuchten en ons huis staat in het groenste gehucht Heide. Op twee minuten fietsen sta ik aan de ingang van het grootste natuurreservaat van België: Grenspark Kalmthoutse Heide, een grensoverschrijdend natuurgebied van 3.750 ha met heide, bossen, vennen, duinen en weilanden dat sinds 2016 officieel 3*-stiltegebied is. Goed voor eindeloze bewegwijzerde wandelingen, dwalen in de bossen, spelen in het mulle zand in de duinen, in de zomer genieten van de purp’ren hei en in de winter schaatsen op de bevroren vennen.
Heide, en zijn natuurreservaat, is al sinds het begin van de jaren 1900 een geliefd oord voor toeristen, waarschijnlijk dankzij de goede treinverbinding vanuit Antwerpen. De eerste toeristen waren mensen uit de Franstalige Antwerpse bourgeoisie die hier hun buitenverblijven bouwden – sommige villa’s zijn nog steeds bewoond – maar het grote toerisme kwam op gang rond 1920 toen massaal orthodoxe Joodse diamantairs hier hun zomervakantie kwamen doorbrengen en diverse hotels lieten bouwen en runnen onder rabbinaal toezicht. In 1927 lieten zij hier ook een synagoge bouwen (bestaat nog steeds als beschermd monument maar is helaas vervallen) en twee jaar later een Talmoedhogeschool. Heel af en toe zien we hier nog wel eens jongens met lange pijpenkrullen en een keppeltje lopen.
Eigenlijk mogen we stellen dat de Joden voor een groot deel verantwoordelijk zijn voor de ontwikkeling van het dorp want vóór 1900 was het hier puur heidelandschap.
De verschillende gehuchten van onze gemeente zijn heel divers en eigenlijk allemaal dorpjes op zich. Achterbroek en Nieuwmoer zijn zeer landelijk, met grote boerderijen, weilanden zo ver het oog reikt en veen- en moerasgebieden. Heerlijk om te fietsen langs de rustige landwegen.
Kalmthout Centrum, het ‘Dorp’ zoals wij zeggen, is de oude kern van de gemeente. Daar moet je zeker het Arboretum bezoeken als je in de buurt bent. Het is een prachtige botanische tuin met oude bomen en een gevarieerde plantenverzameling. Het Arboretum is in alle seizoenen een bezoek waard: in de lente geniet je er van een overdaad aan bloemen van de Japanse kerselaars, magnolia’s en rododendrons ; de zomer verrast met een bijna kakofonie aan zomerbloeiers en niet te vergeten het prachtig groen bladerdek van eeuwenoude bomen. In de herfst verkleurt alles rood, roestbruin en geel en zelfs in de winter is het een tuin vol kleur, zeker als de toverhazelaars (hamamelis) in bloei staan.
Kalmthout is ook het dorp van Suske en Wiske. Willy Vandersteen heeft hier tot zijn dood gewoond en gewerkt. Waar vroeger zijn woning stond is nu het interactieve provinciaal Suske en Wiske-Kindermuseum. Zeker een bezoek waard, ook voor volwassenen!
Heide is een meer residentiële woonwijk met veel groen, o.a. brede lanen omzoomd door oude beuken en tuinen vol met azalea’s en rododendrons. De laatste jaren echter hebben projectontwikkelaars hier veel oude villa’s opgekocht en op de gronden luxe appartementen neergepoot waardoor toch een deel van de charme van ons dorp verdwenen is. Het zij zo. De grote troef van Heide is en blijft toch het natuurreservaat.
Ik ben hier geboren en getogen en ik wil hier eigenlijk nooit meer weg. Het is goed wonen zo midden in de rust en de natuur. Geen lawaaierige disco’s of drukke cafés in de buurt. Wel een paar goede restaurants, lunchrooms, crèmeries, een klein maar fijn hotel en enkele bed & breakfasts. En wil je naar de stad? Op twintig minuten treinen sta je in het centrum van Antwerpen.
Nog een paar maanden geduld en onze heide kleurt weer prachtig paars.
Een streek die een beetje buiten onze habitat ligt, maar blijkbaar toch de moeite waard om eens een B&B-tje te boeken deze zomer, als we toch niet op reis mogen.
Zeker de moeite waard. De strijdkreet van onze gemeente is: Kalmthout, als je van natuur houdt.
Dat doen we zeker, dank!
Knap geschreven, prachtige foto’s! Merci.
Zo tof, leest vlot, toffe info en ik popel om daar te komen fietsen en van de natuur te genieten 😉
Moet je zeker eens doen!
Weer iets bijgeleerd. Na een beetje gegoogle vond Ik een paper van Marleen Van Landeghem over het Joodse verleden van Kalmthout. Best Interessant.
Dank voor deze mooie, leerrijke blogpost.
Graag gedaan.
Het naslagwerk van Marleen van Landeghem is zeer interessante lectuur. De namenlijst van gedeporteerden, alleen uit Kalmthout, … hallucinant.
Je hebt ons met glans en luister een streek leren kennen, die helemaal nieuw voor me was. De geschiedenis, de overweldigende natuur, de rust en de schoonheid, je boft dat je dit alles jouw leefwereld mag noemen.
Ja, ik bof inderdaad. Maar dat heb ik me pas gerealiseerd de laatste tien, twintig jaar. Voor de jeugd valt er hier niet veel te beleven namelijk.
Prachtig. Het lijkt me daar hemels wonen. Als kind ben ik ooit een keer op de Kalmthoutse heide geweest, maar ik kan het mij niet goed meer herinneren. Zeker iets om eens te plannen voor een daguitstap.. misschien nog dit jaar als we over de grens mogen. De fietsen mee en Kalmthout en zijn heide verkennen. Ik zie het helemaal zitten.
Mooi logje!
Dank je. Fietsen in de heide is een beetje moeilijk, omdat er geen verharde paden zijn. Tenzij met een mountainbike op de aangeduide routes. Maar fietsen door de velden, of in het militair domein is ook mooi.
Dan komen we wandelen. Er zijn vast mooie wandelroutes.
Ja, heel veel. Kort, lang, of je plakt er enkele aan elkaar. En grensoverschrijdend (naar de lekkere pannenkoeken van De Heusche Bollaert).
http://www.grenspark.be/overzichtskaart
Dank voor de info Myriam!
Erg fraai gefotografeerd ook Myrjam. En leuk deze serie gastblogs.
Dat vind ik dus ook. Ik geniet enorm van alle gastblogs en kijk er altijd naar uit om er weer eentje te plaatsen 🙂
Dank je.
Ja, ik vind het ook een erg mooie serie. Geniet er elke keer weer van.
Mooi logje weer. Het lijkt me daar goed wonen voor liefhebbers van rust, ruimte en natuur.
Klopt. Voor vertier moet je hier niet zijn, maar we zitten vlakbij Antwerpen als we nood hebben aan wat drukte.
Dat maakt je verhaal en je locatie alleen maar sterker. Dagelijkse rust en op de juiste momenten wat drukte om je heen, een fijne combinatie.
Ik ken de streek eigenlijk totaal niet, maar het lijkt me prachtig!
Is het ook. 😋 Ik zou zeggen, kom eens kijken …
Mooi beschreven, mooie omgeving! Ik heb een vriendin die in Kapellen woont, zal haar de link doorsturen.
Ze zal het hier wel kennen. Kapellen begint aan het einde van mijn straat!
Met interesse deze blog gelezen en genoten van de deels bekende plaatjes. Ik ben de vriendin van schrijfselsvanmij en kom, al dan niet te voet of op de fiets, in Kalmthout. Dankjewel voor het meelezen.
Fijn dat je kwam lezen! Ik kom soms ook op de fiets naar Kapellen. De wereld is klein hè.
Alleen al voor die heidevelden zou je er een vakantie door willen brengen.
De mooie fotocollages maken dat alleen maar aantrekkelijker.
Dank je wel.
Wat prachtig daar zeg, heel veel rust straalt het uit 💛
Het is hier ook wel rustig.
Prachtige foto’s!
X
Dank je.
Wat woon je daar mooi, Myriam! Ik kan het geloven dat je niet weg wil. Heel mooi in beeld gebracht ook. Bedankt daarvoor.
Dank je wel.
Mooie foto’s en zo tof dat je er ook vergelijkingen met historische beelden bij geplaatst hebt, dat vind ik fantastisch om naar te kijken 🙂
Als kind ben ik met mijn ouders wel eens naar de Kalmthoutse heide gegaan, maar dat herinner ik mij jammer genoeg vooral van “horen vertellen”, want dat was van bij ons uit te ver voor een regelmatige uitstap. Als ik deze foto’s zie, denk ik wel echt “volgende keer dat ik in België ben, ga ik daar naartoe” (als ik realistisch ben, zal het niet zo snel gebeuren, maar ik onthoud het alleszins 🙂 ).
Fijn dat je ’t mooi vond en dank voor je bezoek. Ik lees dat je in Zwitserland woont. Zo’n prachtig land! We hebben er vorige zomer drie weken rondgetoerd en we zijn er nog lang niet uitgekeken! Hopen deze zomer nog tot in de Vaud te geraken.
Oh, dat hoop ik ook voor jullie! ’t Is hier inderdaad prachtig wonen 🙂
Wauw! Zo’n mooie streek om te wonen.
Je kan er ook heel mooie wandelingen maken … (TIP) 😉
Mooi en met passie beschreven!
Ja Magda, de liefde spat eraf hé. Haha. Nee, echt, ik woon hier super graag.
wow ziet er prachtig uit. Een streek die ik compleet niet ken.
Reden te meer voor een uitstapje …