Het Corona-virus zorgt ervoor dat we wellicht nog wel wat tijd in ons kot zullen moeten doorbrengen. En daarna misschien nog behoorlijk wat tijd in eigen land. Geen reis en geen reisverslagen, dus dacht ik: ik vraag aan mijn lezers en medebloggers om een gastblog te schrijven over hun woonplaats, om zo virtueel te kunnen rondreizen in België en eventueel ook het buitenland. Een oproep die gretig aanvaard werd, ondertussen hebben zich al 20 gastbloggers aangemeld! Wie dit nu pas leest en ook nog wil aansluiten, laat maar weten hè. Iedereen is welkom.
Vandaag aan zet: Marjolijn, een lurker op Satur9’s World die haar moed en lef samenraapte om een gastbijdrage te schrijven. Gelukkig maar, want wat volgt is een zeer fijne gastblog!
(Nog even vermelden dat Marjolijn bij de omslagfoto het volgende denkt: ‘And all the roads we have to walk are winding’. Waarnaar dat verwijst, moet u zelf maar opzoeken, ik vind het alvast schitterend)
**********
Denderleeuw, Iddergem, Welle met 1374 inwoners per vierkante km is niet bepaald De Ideale Wereld. Maar er zijn mooie plekken en warme mensen.
Dat maakt dat ik er graag woon.
1. Zesentwintig jaar geleden voor de liefde verhuisd vanuit Merelbeke naar Denderleeuw, Lieje, zoals men hier zegt, niet te verwarren met Lee, da’s Lede en dat is hier in de buurt. Ik woon ondertussen in Welle. Ik spreek de plaatselijke taal niet, ik versta ze wel. Mijn Gentse R valt hier erg op.
2. Dichtbij het werk in Brussel en dichtbij het werk van de man des huizes, treinen naar Brussel zijn er met hopen. Het is een luxe die niet iedereen is gegeven. En dan hebben we nog de meest verlichte tunnel onder de sporen van het hele land. Ik vergelijk de hoeveelheid lampen al eens met die van een megabordeel, maar dat is niet netjes. Het moet helpen tegen het onveiligheidsgevoel. Ik heb daar totaal gaan last van, van dat gevoel.
3. Ik ben trots op ons natuurgebied, de Wellemeersen (met dank aan Natuurpunt) Laarzen zijn, zeker na regen, aangewezen, het zijn niet voor niks meersen. Op het pad blijven is ook aangeraden. U wilt de krantenkoppen niet halen zoals de dames die in de modder waren gezakt en er door de brandweer zijn uitgevist. Fietsen langs de Dender kan via de Schiptrekkersroute, van 30km. lang. Da’s één van de dingen die ik nog wil doen. Er is ook een wandelkaart met een vijftal wandelingen in Denderleeuw en deelgemeenten (aan de balie in het gemeentehuis te koop) Ik had er één, maar verloor de weg en de kaart op de eerste wandeling die ik deed.
4. De rommelmarkt van Welle gaat, omwille van het vieze virus, dit jaar niet door. Van heinde en verre komen mensen naar Welle de laatste zondag van juni. Ik woon net buiten de drukke verkoopszone en ik hou niet van rommel, maar wel van de sfeer die er dan heerst. Aftellen tot volgend jaar.
5. Ik spot al eens alledaagse dingen, zoals God en de Duvel die in Welle vreedzaam naast elkaar leven.
6. De 2 witte bijenkorven in onze tuin wachten op bewoners. Het vervoer van bijen is niet-essentieel en de imker die ze, wegens een plotse bijenallergie, weg wil, is op leeftijd. De bijen die er nu al in de bruine korf wonen, zijn heel actief.
7. En om af te sluiten: een foto van mijn voeten (misschien vond u dat van de vorige foto’s ook, maar hé, ik ben genen echten duivenmelker).
That’s all folks.
Marjolijn
Oh, maar zo tof, deze reeks! Heerlijk nostalgisch ook vooral, dit berichtje, want die rommelmarkt, daar gaat mijn vader al wel eens rondsnuizen en in de Wellemeersen ben ik al eens gaan wandelen. Maar vooral: die spoorwegtunnel was jarenlang dagelijkse kost voor mij. Waarbij ik ook, op weg ernaartoe, elke weekdag met de fiets door Welle reed. Gebeurt nu nog af en toe, wanneer ik bij mijn ouders op bezoek ben en een dagje naar Brussel wil. Want jup, vanuit Lieje (za-lig, dat verschil inderdaad tussen Lieje en Lee) zijn er zoveel meer verbindingen dan vanuit Oiltjert 🙂
Veel succes met het imkeren, supertof dat jullie dat doen!
Het imkeren is een project van de man des huizes. Ik ben wel zijn favoriete bieke 😃.
zo schoon 🙂
Haha, fantastisch!
Hm, mijn middelste zoekt iets betaalbaars niet al te ver van Brussel, wellicht is Welle iets voor hem
Dag, Ik ben niet echt thuis in vastgoed. Ik weet dat Denderleeuw inclusief de deelgemeenten begeerd is bij mensen die niks betaalbaars vinden in Brussel en dat heeft wel een effect op de prijzen, denk ik.
En het moet gegeerd zijn ipv begeerd.
Een leuke inkijk in een omgeving en streek die ik niet echt ken, maar waar we zeker eens gaan fietsen binnenkort, met zoon die in het Brusselse woont.
Die houten planken door de natuur zijn uitnodigend, het voelt wat ‘hoge-venen-achtig’ spannend aan.
Dank voor de fijne blog.
Graag gedaan. Met dank aan zonderdank.
Ook voor mij een onbekende streek. Wat gaan we veel te ontdekken hebben in de zomer!
Wees wel(le)kom.
Tof hè 🙂
Heel tof. Ik hoop dat tegen die tijd de hotels ook terug open zijn want ik heb nog een paar Bongo bons liggen die gaan vervallen.
Dank voor deze virtuele rondwandeling in een voor mij volstrekt onbekende omgeving.
Kom maar af als het weer mag. We hebben wel ergens een B&B….
Fijn Marjolein, dat je hier ontlurkt! Je neemt ook foto’s die een ander niet neemt, en daar hou ik van.
Die foto met het pad en de spreuk erbij zijn parels!
En heb ik nu echt je naam verkeerd gespeld. Sorry! Flater zeg!
Het overkomt de beste 😃.
Het is vreemd, dat gastbloggers erin slagen, ons terug te keilen naar vervlogen tijden. In een vorig leven werkte en woonde ik een hele poos in Oilsjt en Lee, dus ik (her)ken de streek een beetje. En wat heb je die mooi beschreven, de unieke sfeer straalt uit je verhaal en de foto’s. Fijn dat je die met ons deelde, Marjolijn, ik heb ervan genoten!
Graag gedaan, ik genoot van het schrijven 😃.
Ook hier een mooie ontdekking!
Knap idee, die gastlogjes!
Ik ben er zo content mee, met al die gastbloggers!
Wat een prachtig natuurgebied. Vooral dat houten, slingerende vlondertje kan mij zeer bekoren.
Voor die rommelmarkt zou ik die lange trip nooit maken vanuit de randstad Nederland. Maar voor dat gebied waar die vlonder doorheen loopt zou ik er over denken, práchtig!
Die ondeugende paardjes staan dan misschien op stal in plaats van voor het raam.
Je kan wel Gallowayrunderen tegenkomen in de Wellemeersen, geen paarden 😃.
Blijkt ook dat paarden in natuurgebieden te vaak gevoederd worden door bezoekers. En dat is nu net niet de bedoeling als je ze inzet als grazers.
Geen angst, ik ben niet zo reislustig;-) Maar zou ook nooit dieren voeren in “het wild”.
Zo dichtbij kom ik dan niet , ze hoeven niet bóós te zijn om mijn voet per ongeluk te verbrijzelen!;-)
je verloor de weg en de kaart op je eerste wandeling. Haha, heerlijk zelfrelativering om dat te delen, het deed me lachen.
je bent heel opmerkzaam in je foto’s en de details die erop komen zoals de Duvel dichtbij de kerk enz. Da’s wel leuk.
Goh, dank je. Dit doet deugd. Ik ben niet zo goed in oriëntatie (is een understatement), maar als vrouw van bijna 52 heb ik besloten dat ik al eens mag verloren lopen.