Op 24 april zouden wij vertrekken naar Frankrijk, en zouden er hier volop reisverslagen gepost worden. Dat feestje gaat niet door, dus zoek ik andere oplossingen, want sommige van mijn reeksjes wil ik stopzetten zoals gepland.

Vandaar deze oproep. Ik ben op zoek naar gastbloggers! Gastbloggers die een stukje willen schrijven en/of foto’s willen delen van de plaats waar ze wonen. Of het nu een stad is, of ergens op het platteland, in België, Nederland of nog ergens anders… doe je mee? Zodat we hier op mijn blog vanuit onze zetel ook een beetje kunnen reizen, naar jullie woonplaats. Want élke woonplaats is mooi en er valt altijd wel iets over te vertellen! Ook als je van Gent bent, mag je de stad gerust belichten vanuit jouw oogpunt.

Heb je er zin in? Laat het me even weten in de reacties, hier op Satur9’s World of op Facebook. Ik contacteer je dan om verder af te spreken.

Je hoeft zelf geen blog te hebben, je hoeft geen krak te zijn in schrijven of foto’s maken… iedereen is welkom. Ook wie eerder al een gastblog schreef, mag dat gerust nog eens doen, vind ik absoluut niet erg.

Hopelijk tot gauw!

 

Verwante Berichten:

Misschien lees je dit ook graag:

51 reacties

    1. Ik kom geen mensen tekort, maar ben wel van het principe: hoe meer, hoe beter. Dus: welkom! Ik stuur je binnenkort een mailtje 🙂

    1. Hoera! Er zijn ondertussen al zoveel kandidaten, dat ik je ruim tijd kan geven om na te denken. Ik mail je binnenkort! 🙂

  1. Wat een leuk idee, ik ga genieten van alle andere woonplaatsen die voorbij komen. Nee zelf heb ik al regelmatig logjes waarin mijn woonomgeving voorkomt dus ik zou in herhaling vallen. Maar evengoed jammer dat je vakantie in het water valt.

    1. Vind ik een beetje jammer, want net jij bent iemand van over de grens, die het wat breder kan maken 🙂 Hier komen lezers die bij jou niet komen (naast een deel dat bij jou ook komt), dus misschien moet je het toch nog eens overwegen? Ik zou het zelfs leuk vinden moest ik een bestaand blogbericht van je mogen overnemen. Met uitleg en link, natuurlijk.
      En ja, die vakantie… we zijn er het hart van in. Het zag er allemaal zo mooi uit, en we hadden er zo’n zin in. Hopelijk komt er nog iets dit jaar, en kunnen we deze vakantieplannen volgend jaar uitvoeren.

      1. Dat is juist de reden dat ik zelden aan uitdagingen mee doe, dat er veel lezers zijn die me nog niet kennen en ik probeer altijd het een beetje in de hand te houden want als ik tevéél lezers krijg kan ik het niet meer doen zoals ik gewend ben, met tegen reacties waar best veel tijd in gaat zitten. Er is natuurlijk altijd wel wat natuurlijk verloop zodat ik steeds wel weer een beetje ruimte bij m’n linkjes krijg en er af en toe weer een paar bij zet. Ik moet er inderdaad weer een paar bij zetten, waaronder jij ( ben er nooit zo snel mee omdat ik iemand die ik op m’n linkenpagina zet een beetje wil kennen) . Gelukkig zet niet iedereen dagelijks een nieuwe blog anders zou ik nú al in de problemen komen. Er zijn er van die heel onregelmatig bloggen tot dagelijks. Dat maakt het leuk en ik loop dagelijks dat rijtje na, vandaar dat ik ook nooit volg, nieuwe logjes kom ik vanzelf tegen;-) Heel verhaal hé maar tevéél lezers kan echt een vankuil zijn die je blogplezier verknoeit, daarom probeer ik het zo natuurlijk mogelijk aan te vullen zonder ineens grote aantallen die je vaak bij uitdagingen kunt hebben. Het is dus niet dat ik het idee niet leuk vind of niet zou willen maar juist téveel bloggers die ik nog niet ken.

        1. Dat snap ik hoor, en je moet sowieso wel wat op je tijdsgebruik letten hè. ’t Is nu niet dat ik zóveel lezers heb hoor, een invasie van hier moet je nu ook niet echt verwachten 😉 Maar ik respecteer je mening en je redenering, dus ik zal niet verder aandringen 😉

          1. Fijn dat je het begrijpt , ik heb al veel bloggers zien afhaken op het verzamelen van lezers, dan krijg je een echte druk en voelt het niet goed meer . Ik bén een beetje eigenzinnige tante maar ik wil m’n lezers een beetje kennen en heb daardoor ook echt een band met iedereen 😉

            1. Ik moet eerlijk zeggen: ik heb niet zo zot veel lezers, en ben er ook niet heel hard mee bezig om er te verzamelen. Heb een tijdje geleden eens een toerke gedaan van wat blogs omdat ik wat meer leeftijdsgenoten zocht (meer uit mentale en psychologische overwegingen voor mezelf dan om het bloggen), en daar ben ik toen in geslaagd. Heb toen wel een aantal mensen gevonden waarmee het klikt. Daardoor groeit er beetje per beetje ook wel een band met de mensen die reageren.
              Dit hier doe ik vooral omdat mijn reisverslagen wegvallen, en ik iets te doen wil hebben in deze periode zonder vakantie en zonder wielrennen en andere afleiding in de culturele sector. Het rondkijken in andere steden, gemeenten en dorpen leek me een fijn idee 🙂 En ondertussen smeed ik toch nog een beetje meer band. Aan eerdere exploten met gastbloggers heb ik eigenlijk weinig extra lezers overgehouden, dus ik verwacht dat eigenlijk nu ook niet.

              1. Het is ook een leuk idee, echt waar ik ga ook met plezier meelezen. Het grappige is dat één nieuwe lezer vaak vanzelf weer andere meebrengt . De blog van een reactie van een nieuwe lezer wordt ook vaak bezocht door de andere lezers en dan krijg je tijdelijk een soort sneeuwbaleffect.
                Ik zet ook nooit tags waardoor je makkelijker te vinden zou zijn maar toch groeide het aantal lezers heel geleidelijk. Dat is niet erg omdat we nu vrijwel niet meer werken, dat hebben we heel lang wél gedaan en dan kom je op den duur toch in de knoop. Schrijvende bloggers hebben sowieso meer band met elkaar, dat was vroeger vaak anders, toen was het vaak de lay-out die belangrijk was. Zag ik nou goed dat jij ook al 14 jaar bezig bent of ben ik in de war met iemand anders waar ik dat las?

                1. Ben blij dat je met plezier gaat meelezen!
                  Dat sneeuwbaleffect heb ik bij mij nog nooit zien gebeuren, haha. Het hoeft ook niet bepaald. Ik heb heel lang toch gemerkt dat er hier niet vaak doorgeklikt werd.
                  Ik vind de tags makkelijk om zelf dingen terug te vinden op mijn eigen blog 🙂 Ik gebruik die vaak als archief, en dan is het leuk als ik makkelijk kan zoeken.
                  Ja, dat was ik, die al 14 jaar bezig was, haha! Het is hier al vaak veranderd, in het begin (voor Facebook) vaak heel korte berichtjes, en weinig foto’s. Dat is langzaam geëvolueerd naar wat het nu is, waarbij de foto’s een steeds prominenter plaats innemen. Maar schrijven is toch wel mijn ding. Eén van de dingen die ik tijdens de outplacement die ik volgde, geleerd heb, is dat ik echt wel een storyteller ben.

                2. Leuk he teruglezen, ik zoek meestal via de zoekfunctie op een woord dat me ter zake doend lijkt of als ik de maand ongeveer weet in het archief. Dan heb je de begintijd ook meegemaakt, van de “: keuringen”van de site enzo;-) ik blog sinds 2005 maar het eerste half jaar op “space” en dat is verloren gegaan. We zijn dus “oude rotten”onder elkaar;-)

                3. Ik heb me ook met “gewone” websites onledig gehouden vóór ik blogde… ik heb het allemaal gezien ja 😀 Bloggen deed ik meteen op het WordPress platform, en daar ben ik bij gebleven. Bij de migratie naar een eigen domein is alles gewoon netjes mee overgegaan, wat kan een mens nog meer wensen.
                  Ik lees graag eens terug, zeker in onze reisverslagen ga ik graag eens grasduinen. En ik heb lange tijd zowat alles wat ik maakte geblogd, en zo kan ik al eens gaan terugzoeken welk patroon ik gebruikte en in welke maat en zo. Altijd handig 🙂

                4. Van Space ging naar web-log…. was bijna 800 logjes kwijt maar die kwamen op enig moment toch weer boven water, wel gehavend dus werk aan de winkel. Teruglezen is inderdaad leuk, het is een soort dagboekfunctie.

    1. Fijn! Wat mij betreft is het nooit volzet. Voor jou een extra gelegenheid om je in nieuwe thuishaven rond te kijken. Ik stuur je binnenkort een mailtje!

    1. Marjolijn, wat leuk! Ik vind het fijn dat je je koudwatervrees overwint, je hoeft echt niet bang te zijn. Ik stuur je meteen een mailtje door!

  2. Stel je een comateus bergdorp in Kreta voor, met zo’n 70 nukkige inwoners, waarvan de overgrote meerderheid de houdbaarheidsdatum allang heeft overschreden, en ik zit daartussen te koekeloeren. Valt daar iets over te vertellen, denk je?

    1. Oooooh jaaaaaa, please! Dat geeft het hele zaakje een beetje internationaal cachet! En je verhaaltjes zijn altijd heerlijk. Dus, ik stuur je als de wiederweerga een mailtje 😀

    1. Ha, ja, graag! Welkom! Je mag zelf kiezen waar je ’t liefste over schrijft. Ik stuur je meteen een mailtje door.

Laat een reactie achter bij Le petit requinReactie annuleren