Satur9Het voelt al wat minder vreemd aan, het leven in semi-lockdown. Een mens went snel. Maar langs de andere kant wordt het dan toch wel wat moeilijker, vind ik. De onzekerheid, niet weten hoe lang dit gaat duren, geen idee wat de toekomst gaat geven, dat vind ik toch wel moeilijk om mee om te gaan. Gelukkig mogen we nog buiten om te bewegen. Dat doe ik over het algemeen in de loop van de week, om zo de mensen die daar in de week geen kans toe hebben, meer plaats te geven in het weekend. Van de dagen binnen heb ik weinig foto’s.
Maandag dan. Volgende week wil ik verkleedkledij bezorgen bij de kleinkinderen, een kroontje en een prinsessenjurkje. Kroontje gehaakt in katoen dat ik nog liggen heb. Eerste poging. Uiteindelijk niet tevreden over, maar het haken beviel zo goed! Het was lang geleden dat ik gehaakt had, en ik was vergeten hoe leuk ik dat vind.
Uiteindelijk gebruikte ik een ander patroontje, en was wel tevreden van het resultaat. Voor Pipa maakte ik er ook eentje. Het resultaat deel ik volgende week, nu een detail.
Woensdag ging ik fietsen, en het was heerlijk. Nog altijd fris, maar eindelijk eens wat minder wind. Ik rijd altijd dezelfde richting uit, omdat ik op die manier erg snel de stad uit ben. Richting Lochristi en Beervelde, en woensdag tikte ik heel kort Lokeren aan.
Fietspad langs de spoorweg richting Lokeren. Geen kat. Eerlijk? Zalig!
Lochristi.
Prachtig vind ik dat iedere keer weer, dat blauw van de hemel en het groen van het gras.
In de wei voor kasteel Crabbenburg grazen ezeltjes.
Woensdag was de dag van de leuke foto’s van de meisjes. Allemaal gemaakt door Janna, uiteraard.
Het begon met de dames ferm in form.
Klein cadeautje is aangekomen!
Dat Lili niet bij de koekjes kan, is bij deze naar het fabeltjesrijk verwezen.
Dat triomfantelijke totje!
Janna maakte weer een reeksje zalige foto’s en het was moeilijk kiezen.
Prinsessenkleedje. Meer volgende week!
Voorstelling van een alternatieve Ronde Van Vlaanderen. Ik ben daar blij mee. Er is tenminste iets! Ik ben benieuwd!
Vrijdag had ik geen zin om te fietsen (10 graden! kan het alstublieft wat warmer? Wind!) en besloot ik een wandelingetje te maken. Gentbrugge brug over, en zo Gentbrugge in. Langs straten waarvan ik vermoedde dat het er rustig zou zijn. Het jaagpad langs de Schelde is me te druk bevolkt. Wie naar het programma Gentbrugge van Joris Hessels gekeken heeft, herkent wellicht wel eens iets.
Ik slenterde even rond op het kerkhof.
De tuinwijk is dichterbij dan ik dacht. (en jammer genoeg niet erg fotogeniek met die rij auto’s).
Scholen missen hun leerlingen.
Wat een mooi pad, ik kende het wel maar had er nog nooit gelopen. Klein maar belangrijk detail: links zie je het (beruchte) viaduct van de E17… rustig is het hier dus jammer genoeg niet.
Ik ontdekte leuke plekjes die ik nog nooit gezien had.
Het Wouter Weylandt-Atletiekstadion is stil.
Als laatste een foto vanop Gentbrugge brug. Ginder in de verte zie je de boekentoren, en het torentje van de Sint-Pietersabdij. Meer vooraan op de foto, het stadsarchief ofte de Zwarte Doos.
Voila. Another week gone.
Blijf binnen, ga niet naar de kust en ook niet naar Oudenaarde, was je handen, kam je haren, recht je schouders en hou afstand als je toch buiten moet. Stay safe and healthy!
Vaste rubriek op zaterdag: week in beeld. Een greep uit de telefoonfoto’s die ik maakte van zaterdagochtend tot vrijdagavond. Soms eens een foto door Meneertje Mertens. Soms eens een foto met de Nikon of Canon. Maar vooral foto’s van mijn telefoon.
Went deze afzondering echt? Ik krijg het moeilijker en moeilijker in ieder geval.
Je bent weer lekker bezig geweest. Ik zou mijn kot moeten kuisen, maar de goesting ontbreekt compleet. Voor wie tenslotte?
Ik vind dat het vervreemdende gevoel ervan went. Voor de rest vind ik het er zelf zéker ook niet gemakkelijker op worden.
Ik mag dan wel lekker bezig geweest zijn, van mijn kot kuisen, komt ook niet veel. Inderdaad: voor wie?
Dat vervreemdend gevoel, daar heb je wel gelijk in. Ook de anderhalve meter afstand houden lijkt al een automatisme geworden.
Ja, het is dat wat ik bedoel, inderdaad.
Ik heb hier een gelijkaardige foto van Leen die op een stoel staat om in de snoepjesdoos te kunnen…
Dat is van alle tijden blijkbaar 🙂
Dat denk ik ook wel 😀
Het went enigszins maar blijft vreemd …… Blijf gezond!
We doen alvast ons best! Jullie ook!
Met wandelen wil ik graag solidair zijn, met haken iets minder….
Breien dan!
Ik moet zeggen… ik zit hier natuurlijk in afzondering aan de kust… en dat wordt stilaan toch echt een onbewoond eilandgevoel dat mij bevalt. Straks heb ik het moeilijk als alles weer normaal wordt… Hoe zal dat zijn? Verwarrende tijden.
Prachtige foto’s van jouw kleindochters.
Dankje!
Ik snap je helemaal, moet wel heerlijk rustig zijn. Ik zou dat ook graag hebben. Hier in de stad is en blijft er veel volk, gelijk hoe. Het is wel stiller, en soms dan ook weer helemaal niet. Het deel “je moet niks”, geen sociale verplichtingen, dat bevalt me heel erg. Het deel dat kinderen missen en kleinkinderen niet kunnen knuffelen inhoudt, vind ik al heel wat minder.
Dat is zo… Ik mis het echte contact ook hoor… Zeker nu… Ik zat normaal gezien nu een weekend in Maastricht met mijn dochter. Nu kunnen we niet eens naar elkaar toe.. En ik ben jarig een dezer dagen.. enfin, een verjaardag die ik nooit meer zal vergeteN.
Da’s inderdaad wel heel erg jammer. Hopelijk kunnen jullie het achteraf lekker inhalen. En probeer toch maar iets speciaals te maken van die verjaardag binnenkort! Bij ons zijn er voorlopig weinig verjaardagen, behalve mijn schoonmoeder volgende week. Begin mei Lili… hopelijk mogen we dan al iets meer.
het went echt wel! Ik kan dit nog wel paar weken uithouden.
Ah tuinwijken in Gentbrugge, ik heb 3 jaar vlak aan het Arsenaal gewoond voor ik naar Leuven verhuisde. De oudste blogposts van mijn blog zijn nog in Gentbrugge geschreven 🙂
Ik wil op reis 🙂 (sorry, ik ben een zaag)
Ha zo zot, het Arsenaal! Jij hebt ook wel een beetje overal gezeten hè 🙂
bwa dat valt mee hoor: heeeel lang Deinze, effe Canada, weer Deinze, effe Scheveningen/Den Haag, weer heel kort Deinze, Gentbrugge en nu toch al bijna 15 jaar Leuven
Goh, het is toch nog altijd meer dan Wondelgem, Mariakerke en Sint-Amandsberg 😀 (3 deelgemeenten van Gent dus)